Μια πατρίδα τάβλι

Μια πατρίδα τάβλι. Μια επιλογή από κείμενα των επτά τελευταίων χρόνων, του γνωστού ηθοποιού και σκηνοθέτη Σταμάτη Φασουλή, που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα “Τα Νέα”. Φιλελεύθερος σχολιαστής της πολιτικής, αλλά και της κοινωνικής και καλλιτεχνικής επικαιρότητας, ο Σταμάτης Φασουλής έχει μεταβάλει την εβδομαδιαία συνεργασία του με την εφημερίδα σε μια προσωπική του συνάντηση με τους αναγνώστες. Στη συνάντηση αυτή, μ’ έναν ακριβή και περίτεχνο χειρισμό της γλώσσας, διεκτραγωδεί τα πάθη και τα παθήματα του τόπου του και των ανθρώπων, ενώ η πανταχού παρούσα πνοή της ποίησης εξαίρει ως πρωταγωνιστικό γεγονός την πιο αμελητέα καθημερινότητα. Με χιούμορ άλλοτε καυστικό και άλλοτε αφανές, πάντα όμως αδιαπραγμάτευτου ήθους, υπογραμμίζει, στηλιτεύει, κατακεραυνώνει, ενώ μια τρυφερότητα μυστική αγκαλιάζει τη ζωή. Τα κείμενα του βιβλίου θα έλεγε κανείς πως συνιστούν έναν καθρέφτη του αγώνα και της αγωνίας μιας κοινωνίας που, αν και χειραφετημένη σε σχέση με τις αναστολές του παρελθόντος της, ψαύει ωστόσο τα σημάδια ενός δυσοίωνου μέλλοντος.

Σταμάτης Φασουλής (Συγγραφέας)

Με καταγωγή από τα Αμπελάκια της Σαλαμίνας, ο Σταμάτης Φασουλής αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν το 1972, στον Επιθεωρητή του Γκόγκολ (θίασος Φέρτη- Καλογεροπούλου). Ήταν βασικό στέλεχος του Ελευθέρου Θεάτρου και αργότερα της Ελεύθερης Σκηνής. Από το 1992 ηγείται προσωπικού θιάσου, ενώ το 1999 εγκαινίασε ως σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής το Θέατρο Χορν, το οποίο αποτελεί πια τη μόνιμη στέγη του. Ως σκηνοθέτης, έχει ανεβάσει όλα σχεδόν τα είδη θεάτρου, από κλασικά έργα ως επιθεωρήσεις και μιούζικαλ, ή παραστάσεις για παιδιά. Έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, ανεβάζοντας τον Πλούτο του Αριστοφάνη, το Ωραία Φάση του Λένου Χρηστίδη, και το μουσικό θέαμα Βίρα τις άγκυρες των Θ. Παπαθανασίου και Μ. Ρέππα. Με το δικό του θίασο σκηνοθέτησε, – πρωταγωνιστώντας ο ίδιος- τα έργα: “Δάφνες και πικροδάφνες”, (Δ. Κεχαϊδης- Ε. Χαβιαρά) “Μάνα – Μητέρα – Μαμά”, (Γ. Διαλεγμένος), “Το Φυντανάκι” (Π. Χορν), “Μπαμπάδες με ρούμι” (M. Ρέππας – Θ. Παπαθανασίου) , “ART” (Γ .Ρεζά), “Εξ επαφής” (Π. Μάρμπερ), “Τρεις μέρες βροχή” (Ρ. Γκρήνμπεργκ), “Το σπίτι φεύγει” (Α. Νικολή), και άλλα. Έχει μεταφράσει τα περισσότερα έργα που σκηνοθέτησε και έχει γράψει κείμενα για είκοσι επιθεωρήσεις.

 

Θανάσης Θ. Νιάρχος (Υπεύθυνος Σειράς)

Ο Θανάσης Νιάρχος γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Γαλλική Φιλολογία. Έχει εκδώσει τα βιβλία: Ποίηση: “Εικοσιτέσσερα νυχτερινά τραγούδια” (1970) και “Έρως έρωτας” (1979). Δοκίμια: “Η ανθρώπινη ανησυχία” (1973), “Κατά μέτωπο” (1980), “Ο αόρατος χρόνος” (1988), “Ημερολόγιο μιας διαμαρτυρίας” (1999), “Ο έρωτας για τους άλλους” (1999), “Καθάπερ φερομένης βιαίας πνοής” (1999), “Για τον Άγγελο Τερζάκη” (2002). Συνομιλίες με εκπροσώπους των ελληνικών γραμμάτων με τους τίτλους “Πραγματογνωμοσύνη της εποχής” (1976) και “Τα παιδικά μου χρόνια” (2003). Από το 1981 εκδίδει μαζί με τον Αντώνη Φωστιέρη το λογοτεχνικό περιοδικό “Η λέξη”. Έχει την επιμέλεια της σειράς “Σκέψη, Χρόνος και Δημιουργοί” των εκδόσεων Καστανιώτη, στην οποία φιλοξενούνται κείμενα σημαντικών δημιουργών του νεοελληνικού πολιτισμού. Έχει μεταφράσει βιβλία των Κάφκα, Μίλερ, Λούθερ Κινγκ, Κοκτώ, κ.ά. Είναι επίσης συνεργάτης της εφημερίδας “Τα Νέα”.