Μικρές ιστορίες… μακράς πορείας

“Το τωρινό πόνημα του Χ. Μουτσόπουλου με έκανε να νιώσω σαν να μου ­έδιναν γροθιές στο στομάχι. Όταν μονορούφι το διάβασα, μου ήρθε αυθόρμητα η σκέψη: Να γιατί η χώρα μας έφτασε εδώ που βρίσκεται σήμερα. Γιατί ο Χ. Μουτσόπουλος με τα γραφόμενά του δυστυχώς δεν φωτογραφίζει μόνο το πανεπιστημιακό-ιατρικό κατεστημένο, αλλά σχεδόν όλες, αν όχι όλες, τις πνευματικές και κοινωνικές ομάδες του τόπου. Όλοι μας, ο καθένας στο χώρο του, έχουμε συναντήσει παρόμοιες καταστάσεις σαν αυτές που περιγράφει, αλλά δεν τις δημοσιοποιήσαμε, όπως σωστά κάνει αυτός”. (Στρ. Αβραμέας) “Ο συγγραφέας είναι ο ξεναγός που μας δείχνει όψεις της λειτουργίας των πανεπιστημίων και των νοσοκομείων στην Ελλάδα, τις ανθρώπινες συμπεριφορές που συναντώνται σε αυτές και πώς παράγονται. Αυτό με το οποίο πάνω απ’ όλα παθιάζεται είναι η επιδίωξη της αριστείας. Όποιος γνώρισε την αριστεία δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τη μετριότητα και την παρακμή. Όποιος απόλαυσε τη χαρά της δημιουργίας θέλει να εμπνεύσει τη χαρά αυτή και στους άλλους. Αυτό κάνει ο καθηγητής Χ. Μουτσόπουλος σε αυτό το βιβλίο. Και γι’ αυτό εμείς τον ευχαριστούμε”. (Χ. Κ. Τσούκας) “Καμιά από τις ιστορίες δεν είναι δημιούργημα της φαντασίας μου. Είναι όλες πραγματικές και τις καταγράφω όπως διασώθηκαν στη μνήμη μου. Περιλαμβάνουν ιλαρές, στενάχωρες, καμιά φορά και τραγικές εμπειρίες, που δεν στερούνται, πιστεύω, ενδιαφέροντος ώστε να τις κάνω δημόσια γνωστές. Τις κατέγραψα, λοιπόν, με σκοπό να αποκαλύψω και να καταγγείλω κακές νοοτροπίες”. (Χ. Μ. Μουτσόπουλος)