Μπουσίντο – Ο κώδικας των Σαμουράι

Ο Βύρων Γ. Πολύδωρας μας εισάγει για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέμα του Μπουσίντο. Το Μπουσίντο (ή Οδός του Σαμουράι) ως άγραφος κώδικας της ηθικής και της εκπαίδευσης των μπουσί (πολεμιστών) αναπτύχθηκε την εποχή του φεουδαλισμού στην Ιαπωνία ενώ μαίνονταν οι πόλεμοι ανάμεσα στους ισχυρούς φεουδάρχες, οι οποίοι είχαν την εξουσία των επαρχιών της χώρας. Είναι έντονα διαποτισμένο από την αυστηρή ηθική διδασκαλία του Κομφούκιου και το πνεύμα του Ζεν, γι’ αυτό και περιλαμβάνει έννοιες όπως: η ανδρεία, η ευγένεια, η τιμή, η φιλαλήθεια, η φιλευσπλαχνία, η αυτοθυσία, η αφοβία απέναντι στο θάνατο. Το Μπουσίντο αρχικά ήταν το αλφάβητο της ζωής μιας πολεμικής κάστας ευγενών, με την πάροδο του χρόνου όμως κατέληξε να είναι ένα ηθικό μέτρο, ένα πρότυπο εσωτερικής ευταξίας και ίσως ο κυριότερος μυστικός καθρέφτης ενός ολόκληρου έθνους· κι αυτό διότι το ένστικτο του πολεμάν, μέσα στο μαγικό κόσμο του ιαπωνικού ιπποτισμού, μεταμορφώθηκε σε ένστικτο του αγαπάν, σε τέχνη του ζην τελικά. Ο Ιναζό Νιτόμπε σ’ αυτό το βιβλίο, στην έξοχη μετάφραση του Βύρωνα Γ. Πολύδωρα, χωρίς ποτέ να υποκύπτει στον πειρασμό της σχολαστικότητας, μας ξεναγεί στη μεγαλειώδη ιπποτική παράδοση της χώρας του και, διυλίζοντας την εποχή μας μέσα απ’ αυτήν, προσπαθεί να μας θυμίσει τις αρχετυπικές αξίες ζωής.

Inazo Nitobe (Συγγραφέας)

Ο Ιναζό Νιτόμπε (1862-1933) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους διανοητές της Ιαπωνίας. Συγγραφέας, εκπαιδευτικός, πανεπιστημιακός δάσκαλος, πολιτισμικός μελετητής και ανώτατος αξιωματούχος. Ενώ εντρυφούσε στην πολιτική και στη διοίκηση της Ιαπωνίας, ο Νιτόμπε παράλληλα διατηρούσε τη γεωργική οικογενειακή του παράδοση μαζί με τα έντονα ενδιαφέροντά του για την ηθική διδασκαλία και τους ειρηνιστικούς προσανατολισμούς του, ζητήματα μέσα από τα οποία γνώρισε την παγκόσμια φήμη και εκτίμηση. Σπούδασε Αγροτική Οικονομία, Αγγλική Φιλολογία και Στατιστική στην Ιαπωνία, στις ΗΠΑ και στη Γερμανία.
Κάτοχος πέντε διδακτορικών, δίδαξε σε πανεπιστήμια και μετέσχε, το 1919, στη Διάσκεψη Ειρήνης των Βερσαλιών.
Διετέλεσε αναπληρωτής γενικός γραμματέας της Κοινωνίας των Εθνών στη Γενεύη.
Πολυγραφότατος –τα άπαντά του αποτελούν 6 τόμους– κατέστη ευρύτατα γνωστός στη Δύση. Πέραν των τεχνοκρατικών έργων του έγραψε για την ατομική και την κοινωνική ηθική καλλιέργεια του ανθρώπου. Υπήρξε γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσεως με το έργο του Μπουσίντο, ο Κώδικας των Σαμουράι.

(Πηγή: “Εκδόσεις Καστανιώτη”, 2024)

 

Βύρων Γ. Πολύδωρας (Μεταφραστής)

Γεννήθηκε το 1947 στα Περιβόλια Ολυμπίας. Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω. Έφεδρος αξιωματικός. Ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία από την ΟΝΝΕΔ, 1976. Βουλευτής ΝΔ, Β΄ Αθηνών, εκλεγόμενος συνεχώς σε δεκατρείς αναμετρήσεις, από το 1981 μέχρι και το 2012 (Μάϊος και Ιούνιος), διατελέσας πλειστάκις Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της ΝΔ και υπεύθυνος Τομέων Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, Παιδείας και Πολιτισμού, Δημοσίας Διοίκησης, Δημοσίας Τάξεως και Δικαιοσύνης. Στη Βουλή που προέκυψε από τις εκλογές της 6.5.2012 (ΙΔ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ) εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής με διακομματική υπερψήφιση 179 ψήφων. Στις 4.10.2009 είχε εκλεγεί Αντιπρόεδρος της Βουλής με διακομματική και τότε υπερψήφιση 232 ψήφων. Μετά τη διακηρυκτικού χαρακτήρα αγόρευσή του στη Βουλή στις 20.12.2013, με την οποία αντιτάχθηκε στο νομοσχέδιο περί φορολόγησης των ακινήτων, το οποίο χαρακτήρισε ως “δήμευση” της ιδιοκτησίας, και στη συνέχεια κατεψήφισε στην ψηφοφορία της 21.12.2013, διεγράφη από τη ΝΔ με απόφαση του Προέδρου της. Έκτοτε ήταν, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, ανεξάρτητος βουλευτής. Στη συνέχεια, ίδρυσε (5.2.2014) το Κόμμα ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΟ, του οποίου είναι Πρόεδρος και με το οποίο μετέσχε στις ευρωεκλογές του 2014.
Διετέλεσε Υφυπουργός Προεδρίας και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Υφυπουργός Παιδείας, Υφυπουργός Εξωτερικών, Υπουργός Δημοσίας Τάξεως. Το 1997 έθεσε υποψηφιότητα για την προεδρία της ΝΔ.
Σπούδασε Νομικά στη Νομική Αθηνών. Πολιτικές Επιστήμες στις ΗΠΑ. Διεθνές Δίκαιο στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης. Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Διεθνή Οικονομικά στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας. Υπότροφος του Ιδρύματος Φουλμπράϊτ. Τιμήθηκε με το βραβείο Fontana di Roma της Ιταλικής Ακαδημίας (1992), με το ανώτατο παράσημο της Κυπριακής Δημοκρατίας του Μακαρίου του Γ΄ (1993), με το βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας “Ιπεκτσί” (1995), με το βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας για το έργο του Την Παραμονή της Αγίας Αγνής του Τζων Κητς (1998), με έπαινο της Ακαδημίας Αθηνών για το βιβλίο του Μείζων Αθήνα (2002), με τον “Χρυσό Σταυρό” της Ανωτάτης Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εφέδρων Αξιωματικών (2006). Έχει συγγράψει περισσότερα από τριάντα πέντε βιβλία και μονογραφίες.