Μπροστά σε αλλότριο ρόπτρο

Η σχέση μου με τα βιβλία υπήρξε ανέκαθεν ερωτική. Κρατώντας ένα βιβλίο στα χέρια, η αφή είναι εκείνη που παίζει τον πρώτο ρόλο. Ακολουθεί η όσφρηση. Συνηθίζω πάντοτε να μυρίζω τα βιβλία, ακόμη κι όταν δεν είναι φρεσκοτυπωμένα. Μετά, στέκομαι με δέος μπροστά στο ρόπτρο της πόρτας τους. Και μόλις το χτυπήσω και το βιβλίο ανοίξει, εισέρχομαι ανυπόμονος και περίεργος στις σελίδες του, βυθίζομαι στις λέξεις του, αντλώ την ηδονή, ή και όχι, από αυτή τη συν-ουσία. Και κάποιες φορές, αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω για τον δεσμό που δημιουργεί η συναναστροφή μου μαζί τους. Επιθυμώ δηλαδή να αναπαραστήσω με λέξεις την αίσθηση που αποκόμισα από ένα έργο και τον συγγραφέα του και να εκφράσω την ανταπόκριση, την «εντύπωση» (impression) που μου προκάλεσε. Η δημιουργική ενασχόλησή μου με θέματα λογοτεχνίας, κυρίως, αλλά και με θέματα τέχνης και με ό,τι άλλο ευρύτερα πνευματικό κέντρισε το ενδιαφέρον μου, κατά τη χρονική περίοδο 1989-2020, οδήγησε στη γέννηση των κειμένων που στεγάζονται σε αυτόν τον τόμο. Η συγγραφή έγινε ερασιτεχνικά, που σημαίνει με έρωτα για τη γραφή και την τέχνη εν γένει. Και, ασφαλώς, χωρίς προκρούστειες πρακτικές. Σ.Κ. Στο Μπροστά σε αλλότριο ρόπτρο αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι αυτό το ίδιο ρόπτρο που ως τώρα χτυπούσε ο Κουτσούνης για να του ανοίξει η ποίηση, αλλά ένα άλλο, αλλότριο, που θα τον οδηγήσει στις σκολιές ατραπούς της κριτικής· και δεν μπορούμε να πούμε με κανέναν τρόπο ότι πρόκειται για ένα βιβλίο ξένο προς τις ενασχολήσεις του ποιητή. Η έκδοση αυτή, θέλοντας να αποτελέσει κιβωτό κάθε άλλου κειμένου του, εκτός της ποίησης, έχει πάρει μαζί της και αρκετές συστηματικές παρατηρήσεις για δημιουργούς ασχολούμενους με τέχνες όμορες με την ποίηση, όπως είναι η αρχαία τραγωδία, το νεότερο θέατρο και ο κινηματογράφος, τα εικαστικά και η φωτογραφία· με κοινό χαρακτηριστικό σε όλες τις προσεγγίσεις την ερμηνευτική αντίληψη η οποία προέρχεται από μια νεωτερική καλλιτεχνική και λογοτεχνική συνείδηση. Από το προοίμιο του Αλέξη Ζήρα

Στάθης Κουτσούνης (Συγγραφέας)

Ο Στάθης Κουτσούνης γεννήθηκε στη Νέα Φιγαλία Ολυμπίας το 1959. Σπoύδασε νομικά, φιλολογία και κλασική μουσική. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Στα Γράμματα εμφανίστηκε το 1987 με τη δημοσίευση τεσσάρων ποιημάτων του στο τεύχος 10 του περιοδικού Νέες Τομές.
Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: “Σπουδές για Φωνή και Ποίηση”, Υάκινθος 1987, “Τρύγος αιμάτων”, Σμίλη 1991, “Παραλλαγές του μαύρου”, Δελφίνι 1998, “Η τρομοκρατία της ομορφιάς”, Μεταίχμιο 2004, “Έντομα στην εντατική”, Μεταίχμιο 2008 [υποψήφιο για το Βραβείο ποίησης του περιοδικού Διαβάζω], “Στιγμιότυπα του σώματος”, Μεταίχμιο 2014, “Στου κανενός τη χώρα”, Μεταίχμιο 2020.
Επίσης, φιλολογική μελέτη για το αρχαίο δράμα και τον Σοφοκλή στον τόμο “Σοφοκλέους, Φιλοκτήτης – Αντιγόνη. Εισαγωγή: Στάθης Κουτσούνης. Μετάφραση: Χρίστος Τσάγκας”, Οδός Πανός 1999, τη μελέτη “Το ανθολόγιο κειμένων ως εργαλείο προσέγγισης ενός συγγραφέα”, Εκδόσεις της Σχολής ΙΜΠ 2003 (στον τόμο “Ο στοχασμός και ο λόγος του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου”), το δοκίμιο “Η ποιητική κοσμογραφία του Γιώργου Γεωργούση στις συλλογές των χαϊκού του”, Γαβριηλίδης 2007 (στον συλλογικό τόμο “H ποίηση του Γιώργου Γεωργούση”), το διήγημα “Η Μέριλιν της Ακράτας”, Μεταίχμιο 2003 (στον συλλογικό τόμο “7 διηγήματα”), και το μικρο-διήγημα “Κεράσια”, Η Εφημερίδα των Συντακτών 2019 (στον συλλογικό τόμο “Μικροκύματα. 99+1 μικρο-διηγήματα”).
Παράλληλα, δημοσιεύει κριτικά δοκίμια, μελέτες, άρθρα και βιβλιοκρισίες σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Ποιήματά του έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες και έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, τα Γαλλικά, τα Γερμανικά, τα Ισπανικά και τα Περσικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών.