Μυθικά θέματα με δραματικό προσωπείο

Γιατί η θάλασσα χαρακτηρίζεται `αμίαντη` στους Πέρσες; Τι κρύβεται πίσω από μια λέξη στην αφήγηση μιας ναυμαχίας άγριας και νικηφόρας, όπου αιμόφυρτα τα σώματα των εχθρών πέφτουν στη θάλασσα για να γίνουν βορά των ψαριών; Τι συμβαίνει σε ένα δράμα, στον Αίαντα, ή σε έναν πόλεμο, στον Τρωικό, όταν ο κεντρικός ήρωας συνωμοτεί τόσο πικρά κατά του εαυτού του; Τι συμβαίνει σε ένα δράμα, στην Ανδρομάχη, ή μετά από έναν πόλεμο, τον Τρωικό, όταν η Θέτις εμφανίζεται για να κλείσει το μύθο που η ίδια άνοιξε και που οι επίγονοι των ηρώων της Τροίας έχουν ολοκληρωτικά ευτελίσει; Κι αν υποθέσουμε πως οι ποιητές που θα τα έλεγαν αυτά, `αυτοί που θα μιλούσανε, πέθαναν όλοι νέοι`, και πως ο θεός ο ίδιος, ο Διόνυσος, πήγαινε να τους βρει, ποιο πλοίο θα διάλεγε και γιατί θα το διάλεγε για να ταξιδέψει ανάμεσα στους Βατράχους της Αχερουσίας, το χειμώνα εκείνον, ένα χρόνο πριν από το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου; Ο συγγραφέας προσεγγίζει τα θεματικά, τα γλωσσικά και τα δομικά στοιχεία των έργων και επιχειρεί κάποιες απαντήσεις στα ερωτήματα που πηγάζουν από την ιδιάζουσα χρήση του μυθολογικού υλικού στα τέσσερα αυτά δράματα της κλασικής εποχής που με κάποιον ιδιαίτερο τρόπο αφορούν όλα το τέλος και τις συνέπειες ενός πολέμου: του Περσικού (Πέρσες), του Τρωικού (Αίας, Ανδρομάχη) και του Πελοποννησιακού (Βάτραχοι, και πάλι Ανδρομάχη). Λέγεται συχνά ότι το δράμα είναι πάντα επίκαιρο, αλλά δεν λέγεται πάντα ότι το επίκαιρο είναι συχνά δράμα. Οι άνθρωποι ευτυχώς δεν αντιλαμβάνονται πάντα τι πραγματικά είναι επίκαιρο, ενώ, δυστυχώς, αντιλαμβάνονται πάντα τι πραγματικά είναι δράμα.

Μενέλαος Χριστόπουλος (Συγγραφέας):

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. (1974-78), φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Nanterre-Paris X (1979-80) και αρχαία ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης από όπου πήρε και το διδακτορικό του δίπλωμα (1979-1983). Εργάστηκε ως ερευνητής στα Κέντρα Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών και ως επίκουρος καθηγητής της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Τα δημοσιεύματά του αφορούν την ομηρική ποίηση, το αρχαίο δράμα, την ελληνική μυθολογία και τη θάλασσα στον αρχαίο ελληνικό κόσμο.

Δημήτρης Τσατσούλης (Υπεύθυνος Σειράς):

Ο Δημήτρης Τσατσούλης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία, κοινωνιολογία και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και στο Παρίσι. Είναι διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών στο μάθημα Σημειωτικής του Θεάτρου. Διδάσκει επίσης παραστασιολογία, σημειολογία της λογοτεχνίας και της εικόνας στο Ελληνοαμερικανικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα και Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας/ Απόδοση μη δραματικού κειμένου στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή “Θεμέλιο”. Είναι τακτικός κριτικός θεάτρου (εφ. Ημερησία, Κουΐντα, Θεατρογραφίες) και λογοτεχνίας. Έχει συνεργαστεί με τα περισσότερα θεωρητικά και λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της Περιφέρειας, καθώς και με εφημερίδες και τηλεόραση. Έχει συνεργαστεί με θεατρικά σχήματα ως μεταφραστής, σε επίπεδο δραματουργικής επεξεργασίας κ.λπ. Άλλα βιβλία του: – Κοινωνιολογία (Γρηγόρης, Αθήνα, 1988). – Σημειολογικές προσεγγίσεις του θεατρικού φαινομένου (α΄ εκδ. Δελφίνι, 1997, β έκδ. Ελληνικά Γράμματα, 1999). – Η περιπέτεια της αφήγησης (Ελληνικά Γράμματα, 1997) – Η γλώσσα της εικόνας (Ελληνικά Γράμματα, 2000). – Λογοτεχνικά: – Η αμυχή της Ηρώς (1988). – Το νύχι της γάτας (Δελφίνι, 1994).