Ν.

Μάιος 1814. Ο Ναπολέων, απογυμνωμένος από την τεράστια εξουσία του, αποβιβάζεται στην Έλβα. Είναι πλέον ένας σχεδόν συνηθισμένος αστός, που ο καθένας μπορεί να παρατηρήσει με γυμνό μάτι και να κρίνει. Ανάμεσα σ’ αυτούς που τον υποδέχονται στο νησί είναι και ο βιβλιοθηκάριος Μαρτίνο Ακουαμπόνα, άνθρωπος που επιρρίπτει στον Ναπολέοντα την ευθύνη για το θάνατο τόσων ανθρώπων, αλλά και προσπαθεί να καταλάβει “ποιες συνέπειες μπορεί να έχει η κακοτυχία” σ’ ένα μύθο της εποχής του. Έχοντας πλέον τη δυνατότητα να γνωρίσει από κοντά τον ηττημένο αυτοκράτορα, ο Ακουαμπόνα θα έχει την ευκαιρία να μελετήσει την αληθινή φύση της έννοιας του ηρωισμού αλλά και, γενικότερα, το χαρακτήρα του Ναπολέοντα και της εποχής του. Γύρω από τα δύο αυτά κεντρικά πρόσωπα ο Φερέρο στήνει ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα με στέρεη δομή και έντονες ειρωνικές πινελιές που κινείται ανάμεσα στην ιστορία και τη φιλοσοφία, με έντονες αναφορές στη σύγχρονη εποχή, η οποία, μόλις κατέρριψε τους κλασικούς μύθους, άρχισε αμέσως να τους νοσταλγεί.