Νέα Ιερουσαλήμ

Αυτό το «γοτθικό χρονικό» αποτελείται από διηγήματα που, οργανικά δεμένα καθώς είναι μεταξύ τους, διαπερνούν τον χώρο και τον χρόνο. Το πρώτο διαδραματίζεται όταν η επιδημία της πανούκλας, του λεγόμενου «μαύρου θανάτου», πλήττει το Βυζάντιο. Το δεύτερο περιλαμβάνει κυνήγι μαγισσών και γεγονότα που σχετίζονται με τον εμφύλιο πόλεμο της Αγγλίας. Το τρίτο εξελίσσεται κατά τη διάρκεια της Τρομοκρατίας, μετά τη Γαλλική Επανάσταση, ενώ το τέταρτο, το πιο κοντινό στη δική μας εποχή, μας μεταφέρει στο μεταπολεμικό Βελιγράδι. Το πέμπτο συνιστά μια προβολή στο απώτατο μέλλον, όπου ο αφηγητής, ένας ιδιότυπος αρχαιολόγος, οδηγείται σε ορισμένες φοβερές ανακαλύψεις. Κάθε διήγημα έχει στον πυρήνα του ένα από τα πέντε στοιχεία της φύσης: Φωτιά, Γη, Νερό, Αέρας, Μέταλλο. Όλα μαζί διερευνούν την πεμπτουσία της ζωής. Κοινός τους άξονας είναι η βαθιά απογοήτευση για το πεπρωμένο του ανθρώπου, που δεν βρίσκει ικανοποιητικές απαντήσεις στα θεμελιώδη ερωτήματα της ύπαρξής του. Το βιβλίο δημιουργεί μια πανοραμική εικόνα της ανθρωπότητας και εκφράζει την οπτική του συγγραφέα πάνω στην ιστορία της, στην οποία πάντοτε θα επικρατούν η αδυναμία, η ακατανοησία και η ανοησία.

Borislav Pekić (Συγγραφέας)

Ο Μπόρισλαβ Πέκιτς (1930-1992), από τους κορυφαίους εκπροσώπους της σερβικής λογοτεχνίας κατά τον εικοστό αιώνα, γεννήθηκε στην Ποντγκόριτσα του Μαυροβουνίου. Η μητέρα του ήταν ελληνο-βλαχικής καταγωγής. Το 1948 καταδικάστηκε σε δεκαπέντε χρόνια καταναγκαστικά έργα επειδή συμμετείχε στην τότε παράνομη Ένωση Δημοκρατικής Νεολαίας της Γιουγκοσλαβίας. Αργότερα σπούδασε Ψυχολογία και εργάστηκε ως σεναριογράφος για τον κινηματογράφο. Το 1965 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα Η εποχή των θαυμάτων. Το 1970 απέσπασε το κορυφαίο Βραβείο ΝΙΝ για το μυθιστόρημα Το προσκύνημα του Αρσένιου Νιέγκοβαν. Τότε μετακόμισε οικογενειακώς στην Αγγλία για πολιτικούς λόγους. Τα μυθιστορήματά του Το χρυσόμαλλο δέρας (επτάτομο, 1978-1986), Λύσσα (1983) και Τα χρόνια που έφαγαν οι ακρίδες (1985) συγκαταλέγονται στα πιο σημαντικά έργα του. Η γοητευτική συλλογή διηγημάτων Νέα Ιερουσαλήμ δημοσιεύτηκε το 1988. Έζησε επί σειρά ετών εκπατρισμένος στο Λονδίνο, όπου και πέθανε. Κηδεύτηκε και τάφηκε στο Βελιγράδι, με όλες τις πρέπουσες τιμές.

(Πηγή: “Εκδόσεις Καστανιώτη”, 2023)

 

Ισμήνη Ραντούλοβιτς (Μεταφραστής)

Γεννήθηκε το 1971 στο Novi Sad της Σερβίας. Ζει στην Αθήνα, όπου εργάστηκε, κατά σειράν, στο ΕΚΕΒΙ και στο ΕΚΕΜΕΛ. Σπουδές φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου και στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, όπου κάνει το διδακτορικό της. Από το 1996 είναι μέλος του Σερβικού Συλλόγου Μεταφραστών Λογοτεχνίας. Μεταφράστρια πολλών έργων στα σερβικά, μεταξύ άλλων, των Καζαντζάκη, Ελύτη, Σεφέρη, Σικελιανού, Βενέζη, Νόλλα. Μεταφράσεις στα ελληνικά σερβικών και βοσνιακών ποιημάτων για την ανθολογία βαλκανικής ποίησης “Aimos”. Παράλληλα μεταφράζει έργα των Milorad Pavic, Danilo Kis, κ.ά. στα ελληνικά.