Να ντύσουμε τους γυμνούς

Φίλε μου, όταν ένας άνθρωπος ζει, ζει και δεν φαίνεται. Λοιπόν, προσπαθήστε, ενώ φαίνεται, να τοποθετήσετε μπροστά του έναν καθρέφτη, καθώς ζει υπό το κράτος των παθών του. Τότε ή μένει έκθαμβος και κατάπληκτος από την όψη του ή αποστρέφει το βλέμμα του για να μη δει τον εαυτό του, ή έξω φρενών φτύνει την εικόνα του, ή θυμωμένος τραβά μια γροθιά για να την καταστρέψει. Κι αν έκλαιγε ‒ δεν μπορεί πια να κλάψει, αν γελούσε ‒ δεν του είναι πια δυνατόν. Οπωσδήποτε κάτι δυσάρεστο γεννιέται. Αυτό το δυσάρεστο είναι το θέατρό μου. Λουίτζι Πιραντέλλο, συνέντευξη στην Corriere della Sera Η Ερσίλια Ντρέι δεν αντέχει τη ζωή της και αποπειράται, χωρίς αποτέλεσμα, να αυτοκτονήσει. Ενώ διηγείται τους λόγους, αποσιωπά τις αδυναμίες της και κρύβει την ηθική της γυμνότητα. Τα πρόσωπα του έργου με φράσεις, που σε πρώτη ανάγνωση φαίνονται άσχετες, ακατανόητες και χαώδεις, εκθέτουν τον ανθρώπινο ψυχισμό και παρουσιάζουν, το καθένα, τη δική του πραγματικότητα.

Luigi Pirandello (Συγγραφέας)

Γεννήθηκε στο Ακριτζέντε της Σικελίας (1867-1936), τον αρχαίο Ακράγαντα. Ο ίδιος ο συγγραφέας έλεγε πως ήταν ελληνικής καταγωγής και πως το επίθετό του είναι παραφθορά του ελληνικού Πυράγγελος. Σπούδασε φιλολογία στο Παρίσι και στη Βόννη και δίδαξε ως καθηγητής της ιταλικής φιλολογίας στο ανώτατο ινστιτούτο της ιταλικής πρωτεύουσας. Στη Ρώμη ο Πιραντέλο συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά. δημοσιεύοντας ποιήματα και πεζογραφήματά του. Έγινε γνωστός στο ευρύτερο κοινό με το μυθιστόρημά του “Ο μακαρίτης Ματθαίος Πασκάλ”. Εκείνο όμως που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό ήταν το θεατρικό του έργο. Το πρώτο μέρος του συνολικού θεατρικού του έργου ο Πιραντέλο το έγραψε σε μια ιδιαίτερα οδυνηρή εποχή γι΄ αυτόν, εξαιτίας του θανάτου της μητέρας του και της διανοητικής αρρώστιας της συζύγου του. Από τα πολλά έργα του Πιραντέλο αναφέρουμε τα : “¨Οταν ήμουν τρελός”, “Όπως με θέλεις”, “Να ντύσουμε τους γυμνούς”, “Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα”.

 

Άννα Βαρβαρέσου – Τζόγια (Μεταφραστής)

Γεωργία Τάτση (Επιμέλεια)

Η Γεωργία Τάτση γεννήθηκε το 1952 στο Κλειστό Άρτας. Από το 1965 ζει στην Αθήνα. Εργάστηκε στην ΕΡΤ το διάστημα 1976-2003. Σκηνοθέτησε ντοκιμαντέρ και σειρές ντοκιμαντέρ (“Η Βουλή στο χακί”, “Σαν παλιά φωτογραφία”, “Σήμερα έχεις εφημερία”, “Με τα μάτια του Αλεσσάνδρο Νάτα” κ.ά.)
Το διήγημά της “Κολοκύθα” δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Τα δέκατα”. Διηγήματά της περιλαμβάνονται: “Γαλαζοαίματη”, στο συλλογικό έργο: “Yπό σκιάν”, Εκδόσεις των Συναδέλφων 2014, σε συνεργασία με την Εφημερίδα των Συντακτών, και “Η κλωτσιά της πεταλούδας”, στο συλλογικό έργο: HOTEL/ ένοικοι γραφής 2007: Είμαστε όλοι μετανάστες, εκδόσεις Πατάκη.
Το βιβλίο της “Χορός στα ποτήρια”, εκδόσεις Γαβριηλίδης 2013, ήταν υποψήφιο για το κρατικό βραβείο Νουβέλας-Διηγήματος 2013.

Κλεονίκη Μαγκλάρα (Υπεύθυνος Σειράς)