Νεκροταφείο πιάνων

Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται στη Λισαβόνα, μια σαγηνευτική πόλη έξω από το χρόνο, όπου γεννιούνται, ζουν, ονειρεύονται, παντρεύονται, εργάζονται και πεθαίνουν τα πρόσωπα του βιβλίου. Στο σκηνικό αυτό προστίθεται ένα εργαστήριο ξυλουργικής, στα σπλάχνα του οποίου φωλιάζει το νεκροταφείο πιάνων, ένας τόπος εθελούσιας εξορίας, μέρος μυστικών αναγνώσεων, απόμερο καταφύγιο μοιχείας, αυλή παιδικών παιχνιδιών και εξομολογητήριο νεκρών. Είναι ο τόπος όπου συνδέονται οι γενιές. Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία τριών γενεών της οικογένειας του Φρανσίσκο Λαζάρο (1891-1912), του μαραθωνοδρόμου ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στο 30ό χιλιόμετρο του Μαραθωνίου στη Στοκχόλμη το 1912. Οι αφηγητές -πατέρας και γιος- ξεδιπλώνουν την οικογενειακή ιστορία, που ισορροπεί ανάμεσα στη σιωπή και το γέλιο, στο φόβο και την ελπίδα, στην ενοχή και τη συγχώρεση. Μας διηγούνται ερωτικές ιστορίες, αναπόφευκτες και συγκινητικές, στις οποίες διαβάζει κανείς την εγκατάλειψη, την οικιακή βία, και λάθη τα οποία συνήθως δεν διορθώνονται, αλλά που τα δικαιολογεί η δύναμη της τρυφερότητας και των συναισθημάτων. Και μας μιλούν για τη συνέχεια ανάμεσα στις γενιές? ο Φρανσίσκο Λαζάρο, μαραθωνοδρόμος που ξεψύχησε στους Ολυμπιακούς της Στοκχόλμης το 1912, πεθαίνει την ημέρα που γεννιέται ο γιος του… Το “Νεκροταφείο πιάνων” είναι ένα μαγευτικό κείμενο, μια υπέροχη ιστορία για την αγάπη, τη ζωή και το θάνατο.

Jose Luis Peixoto (Συγγραφέας)

Ο Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο γεννήθηκε το 1974 στην Πορτογαλία. Έχει αποφοιτήσει από το τμήμα Γλωσσών και Σύγχρονων Λογοτεχνιών (Αγγλικά και Γερμανικά) στο Νέο Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας. Συνεργάζεται με διάφορα έντυπα στην Πορτογαλία και το εξωτερικό. Το 2001, έλαβε το μεγάλο Λογοτεχνικό Βραβείο “Ζοζέ Σαραμάγκου” για το μυθιστόρημα “Nenhum Olhar” (“Κανένα βλέμμα”). Θεατρικά του έργα παρουσιάζονται σε διάφορες σημαντικές ευρωπαϊκές σκηνές, ενώ τα μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές χώρες: Γαλλία, Ιταλία, Βουλγαρία, Τουρκία, Φιλανδία, Ολλανδία, Ισπανία, Τσεχία, Κροατία, Λευκορωσία, Βραζιλία, Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ, Ουγγαρία, Ιαπωνία, Ισραήλ. Το “Νεκροταφείο πιάνων” είναι το 6o του μυθιστόρημα, και το πρώτο που δημοσιεύτηκε στα ελληνικά.

 

Αθηνά Ψυλλιά (Μεταφραστής)

 

Ελένη Κεχαγιόγλου (Υπεύθυνος Σειράς)

Η Ελένη Κεχαγιόγλου γεννήθηκε στο Διδυμότειχο το 1969. Σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Υποψήφια διδάκτωρ του Παν/μίου Αιγαίου, με θέμα “Το θέατρο στην εκπαίδευση”, το 2004 ήταν στη συγγραφική ομάδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου γράφοντας για τη Θεατρική Παιδεία στην “Ανάπτυξη των Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών”. Από το 1997 εργάζεται ως επιμελήτρια κειμένων, ενώ από το 1997 έως το 2001 δίδαξε λογοτεχνία στην Ανώτερη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Το 2003-2004 ήταν υπεύθυνη εκδόσεων του προγράμματος “Εξειδίκευση και Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών” στο Πανεπιστήμιο Αθήνας. Από το 2007 έως το 2010 διηύθυνε τη λογοτεχνική σειρά στις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Μετά την αναστολή λειτουργίας των τελευταίων, διατήρησε από το 2011 έως το 2017 την ευθύνη των ειδικών εκδόσεων στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (ΔΟΛ). Σήμερα εργάζεται ως επιμελήτρια-υπεύθυνη εκδόσεων στις Εκδόσεις Πατάκη. Μεταξύ 2006-2013 δίδαξε επιμέλεια και διόρθωση κειμένων στο Εργαστήρι Βιβλίου του ΕΚΕΒΙ, έχοντας διδάξει αντίστοιχα σεμινάρια στο ΕΚΕΜΕΛ. Σήμερα διδάσκει στη Σχόλη των Εκδόσεων Πατάκη. Έχει εργαστεί ως παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών (στο Βήμα 99,5 FM και σε σταθμούς των Ιωαννίνων). Κείμενά της έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά (“Διαβάζω”, “Index”, “The Books΄ Journal”, “Ποιητική”, κ.ά.) και στο blog πολιτισμού dim/art.