Νεράιδα της Αθήνας. Πολυξένη

Ο Δημήτρης Νόλλας δεν απονευρώνει τις στιγμές των ανθρώπων ώστε να καταλήγουν υπαρξιακά παιχνιδίσματα φορτωμένα συμβολισμούς, “προεκτάσεις” και λοιπά ηχηρά πλην όμως κενότατα. Ο Νόλλας προσέχει κινήσεις και ευφρόσυνες μες στο ξάφνιασμά τους ατοπίες ή ανεξήγητες παραδοξότητες συμπεριφορών και τις συγκροτεί με μαεστρία σε λόγο αφηγηματικό, κρατώντας πάντοτε μέσα στη μυθική τους ανάπτυξη την πηγή και το κέντρο τους: το χαρακτήρα τους, όπως αυτός υπάρχει και είναι στο συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Τα πρόσωπα της “Νεράιδας της Αθήνας” και των έξι αφηγημάτων της “Πολυξένης”, είτε διαπιστώνουν τη συνάρτηση στοχασμού και ξυρίσματος είτε αναρωτιούνται “Πού είναι η Ελλάδα;” ενώ βηματίζουν στη Μιχαήλ Βόδα είτε, παράλληλα με τις ιστορικές επιπτώσεις της Γιάλτας, υπολογίζουν και την απόσταση από το μισοκρυμμένο πεντακοσάρικο είτε… είτε…, όλα τα πρόσωπα της Πολυξένης απορούν και εξίστανται, ραδιουργούν -κυρίως νοητά- την προσωπική τους ιστορία μέσα στην Ιστορία τη μεγάλη, αγανακτούν κι ελπίζουν, πάντως έχουν όλα τους χιούμορ, ειρωνική διάθεση ασυμμάζευτη και έναν ιδιότυπο βηματισμό της καθημερινότητάς τους. (Μ.Λ.)

Δημήτρης Νόλλας (Συγγραφέας)

Ο Δημήτρης Α. Νόλλας γεννήθηκε το 1940 στην Αδριανή Δράμας από γονείς Ηπειρώτες. Η οικογένεια του εκτοπίστηκε από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα το 1943. Σπούδασε στην Αθήνα και την Φρανκφούρτη νομικά και κοινωνιολογία, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του καθώς η χρεοκοπία της οικογενειακής επιχείρησης, απ΄ την οποία αντλούσε το εισόδημά του, τον υποχρέωσε να οδηγηθεί αρκετά νωρίς στην βιοπάλη. Έκτοτε έζησε και εργάστηκε για μεγάλα διαστήματα στην πάλαι ποτέ Δ. Ευρώπη (1962-1975). Έγραψε και ραδιοσκηνοθέτησε παιδικές εκπομπές για το ραδιόφωνο και σκηνοθέτησε για την κρατική τηλεόραση ενημερωτικές εκπομπές (1975-97). Δίδαξε τεχνική σεναρίου στο τμήμα επικοινωνίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1993-95). Στην δεκαετία του ΄80 συνεργάστηκε σε σενάρια κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών με τους σκηνοθέτες Χατζή, Παναγιωτόπουλο, Αγγελόπουλο, Σμαραγδή, Λαμπρινό και Βούλγαρη. Μεταξύ 2004-2007 διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Διακρίσεις: – Ford Foundation Grant (1975-76) – Fullbright Grand για το International Writing Program του Πανεπιστημίου της lowa (1978) – Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1983) – Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1993) – Βραβείο Διηγήματος περιοδικού “Διαβάζω” (1996) – Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή διηγημάτων “Ο παλαιός εχθρός” (2004) – Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (2014) Βιβλία του Δημήτρη Νόλλα: 1. “Νεράιδα της Αθήνας” (νουβέλα), Άμστερνταμ 1974, Επιφάνεια 1975, Νεφέλη 1982, Καστανιώτης 2004 2. “Πολυξένη” (νουβέλα), Αθήνα 1974, Τραμ 1978, Νεφέλη 1982, Καστανιώτης 2004. 3. “Το τρυφερό δέρμα” (διηγήματα), Καστανιώτης 1982, 1984, 1998. 4. “Τα καλύτερα χρόνια” (νουβέλα), Καστανιώτης 1984, 1987. 5. “Το πέμπτο γένος” (νουβέλα), Καστανιώτης 1988. 6. “Ονειρεύομαι τους φίλους μου” (διηγήματα), Καστανιώτης 1990, 1991, 1999. 7. “Ο τύμβος κοντά στη θάλασσα” (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 1992, 1994, 2011. 8. “Ο άνθρωπος που ξεχάστηκε” (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 1994, 1995. 9. “Τα θολά τζάμια” (διηγήματα), Καστανιώτης 1996, 1997. 10. “Μικρά ταξείδια” (δοκίμια), Καστανιώτης 1998, 1999. 11. “Φωτεινή μαγική” (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2000. 12. “Η Παναγίτσα του μπερντέ” (διήγημα), Μεταίχμιο 2002. 13. “Από τη μια εικόνα στην άλλη” (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2003. 14. “Ο παλαιός εχθρός” (διηγήματα), Καστανιώτης 2004. 15. “Φύλλα καπνού” (δοκίμια), Εστία 2005. 16. “Ναυαγίων πλάσματα” (νουβέλα), Κέδρος 2009. 17. “Ο καιρός του καθενός” (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2010. 18. “Στον τόπο” (διηγήματα), Ίκαρος, 2012. 19. “Το ταξίδι στην Ελλάδα” (μυθιστόρημα), Ίκαρος, 2013. κ.ά. Μεταφράσεις: “Une peau douce: nouvelles”.[tr.by]: Francoise Arvanitis. Hatier, 1993. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ανθολογίες (γερμανικά, αγγλικά, ολλανδικά, σερβικά, τσέχικα και γαλλικά).