Το δραματικό παρόν του έργου της Καΐρη τοποθετείται στο πολιορκημένο από τους Τούρκους Μεσολόγγι και δραματοποιεί την ιστορική Έξοδο του Μεσολογγίου. Θεωρώντας ωστόσο ότι το έργο γράφτηκε “εν θερμώ” και δίχως να ληφθούν υπόψη πληροφορίες που έχουμε εμείς σήμερα εν γνώσει μας, συνδέεται αυτό το γεγονός με άλλες σημαντικές στιγμές της Ελληνικής Επανάστασης, όχι ως άμεση επικαιρότητα, αλλά σαν έκθεση μνήμης και ιστορικής αλήθειας· αποσαφηνίζοντας πως δεν πρόκειται για ένα θεατρικό μνημόσυνο των γεγονότων, αλλά για ένα δραματικό πλάσιμο της Ιστορίας. Έτσι, γεγονότα όπως η νικηφόρα Έξοδος στο Χάνι της Γραβιάς, η αδυναμία τροφοδότησης του Μεσολογγίου από τον Μιαούλη, η ηρωική θυσία του Αθανάσιου Διάκου, η Καταστροφή της Χίου, οι Μάχες των Στύρων, του Κεφαλόβρυσου και της Στυλίδας συνυφαίνονται με την Προετοιμασία των Εξοδιτών.
Οι παρεμβάσεις που έγιναν στο αρχικό κείμενο είναι πολλές, δίχως ωστόσο να το καθιστούν αγνώριστο. Η γλώσσα του μεταγράφηκε στη νεοελληνική γλώσσα· προστέθηκαν μαρτυρίες ιστορικών και των αυτοπτών μαρτύρων· λήφθηκε υπόψη η πρόθεση της Καΐρη να γράψει ένα έργο σύμφωνα με τα πρότυπα της Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας, έτσι το έργο εμπλουτίστηκε με Ιντερμέδια που κατέχουν τον ρόλο των Χορικών, ασχέτως που αυτά είναι γραμμένα σε πεζό και όχι σε έμμετρο λόγο. Ως έμμετρες προσθήκες λαμβάνονται τα τραγούδια που προστέθηκαν και αποτελούν συμπίλημα στίχων από διάφορα Δημοτικά και Κλέφτικα Τραγούδια.
Ωστόσο, σημαντική παρέμβαση στο θεατρικό έργο που δημιουργήθηκε με τον τίτλο Νικήρατος… ο δρόμος για την Ελευθερία είναι η εμφάνιση της κόρης του Νικήρατου. Η Ευανθία, ούσα η πρώτη διανοούμενη και πρόδρομος του φεμινιστικού κινήματος, πιθανότατα θα ήθελε –αλλά δεν της το επέτρεπαν οι συνθήκες της εποχής– η Κλεονίκη της να είναι πιο δυναμική, πιο προοδευτική, με περισσότερο διαφωτιστικό πνεύμα, για αυτό εκφέρονται διά του στόματός της οι προτρεπτικές και παρακινητικές απόψεις της Μαντώς Μαυρογένους προς τις Γαλλίδες με τη δυναμικότητα μιας Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας.
Κωνσταντίνος Κυριακού (Συγγραφέας)
Ο Κωνσταντίνος Κυριακού είναι βοηθός σκηνοθέτη, σκηνοθέτης, μεταφραστής και ηθοποιός. Ως ηθοποιός έπαιξε, μεταξύ άλλων, στην τηλεοπτική παραγωγή “Για την Άννα” του Μανούσου Μανουσάκη (2006), στην ταινία “Ηθικόν ακμαιότατον” του Σταμάτη Τσαρουχά (2006) και στις παραστάσεις “Ένας ήρως με παντούφλες” του Βασίλη Νικολαΐδη (σε δική του διασκευή, 2013), “Άμλετ ο Β΄” του Βλαδίμηρου Κυριακίδη (2016), κ.ά. Δείγμα της της σκηνοθετικής του δουλειάς στο θέατρο είναι οι παραστάσεις “Δον Ζουάν, Η επιστροφή” (βοηθός σκηνοθέτη, 2012), “Ένας ήρως με παντούφλες” (βοηθός σκηνοθέτη, 2013), “Το σώσε” (βοηθός σκηνοθέτη, 2015), “Cavewoman” (σκηνοθεσία, 2016), “Μαρία Στιούαρτ” (σκηνοθεσία, 2017), “Η ομπρέλα των Χριστουγέννων” (σκηνοθεσία, 2017).
Ζώης Μπενάρδος (Επιμέλεια)
Ο Ζώης Μπενάρδος γεννήθηκε το 1966 στην Ολυμπία. Σε νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε διοίκηση και οικονομία. Το 1990 αποφοίτησε από τη Σχολή Δημοσιογραφίας και ασχολήθηκε με δικές του εκπομπές στο ραδιόφωνο και από το 1992 με την τηλεόραση. Εργάστηκε ως σύμβουλος εκδόσεων. Από το 1989 δημοσιεύει κείμενά του σε περιοδικά και εφημερίδες. Το 2001 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο “Δρόμων” τον οποίο και διευθύνει. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης Πολιτιστικών Συντακτών (Ε.Π.Σ.). Επίσης, είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Έχει εκδοθεί τα βιβλία του: Ποίηση: – “Σπίθες οργής και φωτιάς”, Δίρφος 1985. – “Ώρες γαλήνης”, 1986. – “Ερωτογραφίες”, Καλέντης 1991. – “33 σκόρπια τετράστιχα”, Δρόμων 2009 Παιδικά βιβλία: – “Τα γειτονόπουλα” της Περλ Μπακ, (διασκευή), 1992, – “Η τύχη της ασχημούλας”, (παραδοσιακά παραμύθια), 1993.
