Ν’ άκουγα τη λαλίαν τους – Η λαϊκή λογοτεχνία ως προφορική δημιουργία

Το παρόν βιβλίο έχει ως αντικείμενο μελέτης ένα σύστημα ποιητικού λόγου που έπαψε να καλλιεργείται εδώ και πολύ-πολύ καιρό. Πρόκειται για την πολιτισμική παρακαταθήκη που κατέλιπαν οι αναλφάβητοι χωρικοί, οι γεωργοί, οι κτηνοτρόφοι, οι μάστοροι και τα μαστορόπουλα, οι αγράμματες γιαγιάδες και παππούδες μας. Συγκεκριμένα αναφέρομαι στο σύστημα ποιητικού λόγου που δουλευόταν για αιώνες προφορικά και συλλογικά από τους αναλφάβητους προγόνους ως έμμετρος και πεζός λόγος. Υπήρξε το συμβολικό ολοκλήρωμα της δύσβατης, κοινωνικής και ιστορικής πραγματικότητας, που βίωσε αιώνες αιώνων ο ελληνικός, φτωχός και κοινός λαός του πλατωνικού Ευθύδημου. Μιας πραγματικότητας που άφηνε περιθώρια μη αλλοτριωμένης εργασίας, την οποία εκείνοι διαχειρίστηκαν με λογική κι ευαισθησία φορτίζοντας την αναπαράστασή της στο φαντασιακό τους, με νοήματα, αισθήματα και αλήθειες ζωής και θανάτου.

Ευαγγελή Α. Ντάτση (Συγγραφέας)