Ν’ ανθίζουμε ως το τίποτα

ΕΠΙΝΟΗΣΕΙΣ Και ποιος θ’ άντεχε -μου λες;- σ’ αυτή την κρύα κάμαρα, σ’ αυτά τα κρύα σεντόνια να ξεπαγιάζει άυπνος και να κεντά όπως εμείς, αγρούς στα μαξιλάρια – από αυτούς που τρέχουν τα παιδιά κι απ’ το κυνηγητό του λαχανιάζουν- μήπως και αποκάμουμε, μήπως μας πάρει ο ύπνος και λυτρωμένοι το πρωί ξυπνήσουμε μ’ ένα στεφάνι αγιάζι στα μαλλιά.

Ευτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου (Συγγραφέας)

Η Ευτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου γεννήθηκε στο Μόναχο, κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη και ζει στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε στη Φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ. Παράλληλα με την ποίηση ασχολείται με το λογοτεχνικό δοκίμιο, με δημοσιεύσεις σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές: – “Λυπημένες μαργαρίτες” (εκδ. Εγνατία, 1986) – “Το τρίπτυχο του φέγγους” (1993) – “Εν τη ρύμη του νόστου” (εκδ. Αρμός, 1999) – “Ν΄ ανθίζουμε ως το τίποτα” (εκδ. Καστανιώτη, 2004) – “Όροφος μείον ένα” (εκδ. Καστανιώτη, 2008, β΄ έκδ. 2009) – “Το Επιδόρπιο” (εκδ. Κέδρος, 2012, γ΄ έκδ. 2013) Υποψήφιο για Κρατικό Βραβείο. Έχει επίσης εκδώσει το δοκίμιο: “Συρραπτική του προσώπου: Επίσκεψη στην ποίηση του Ορέστη Αλεξάκη” (εκδ. Νέος Αστρολάβος / Ευθύνη, 2012). Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, αλβανικά, βουλγαρικά, και περιέχονται σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και Γεν. Γραμματέας της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.