GEORGE GALE, University of Missuri-Kansas City:
«Ο Αριστείδης Μπαλτάς φημίζεται για την ευγλωττία, την ευρυμάθεια και το οξύ φιλοσοφικό του αισθητήριο. Το ανά χείρας βιβλίο θα ενισχύσει οπωσδήποτε αυτή τη φήμη. Ο Μπαλτάς αναπτύσει τον […] ισχυρισμό ότι υφίσταται μια ισχυρή και μεστή νοήματος δομική αναλογία μεταξύ των θέσεων του Σπινόζα και εκείνων του Βιτγκενστάιν. Το περιεχόμενο της αναλογίας ο ίδιος το αποκαλεί “ριζική εμμένεια”, εννοώντας ότι δεν υφίσταται φιλοσοφική σκοπιά εξωτερική του κόσμου, της σκέψης και της γλώσσας. Είναι συναρπαστικό να παρακολουθείς τον Μπαλτά να συγκροτεί με ακρίβεια, επιμέλεια και αγάπη για τη λεπτομέρεια το επιχείρημά του […]. Το να εγκύψουμε στο βιβλίο θα μας ανταμείψει πλουσιοπάροχα. Το συνιστώ με όλη μου την καρδιά.»
JIM CONANT, University of Chicago:
«Η κεντρική ιδέα βάσει της οποίας ο Αριστείδης Μπαλτάς αναπτύσσει την παράλληλη πραγμάτευση των έργων του Σπινόζα και του Βιτγκενστάιν είναι ό,τι ο ίδιος αποκαλεί “ριζική εμμένεια”: η λογική είναι μέσα στη γλώσσα για τον Βιτγκενστάιν ακριβώς όπως ο Θεός είναι μέσα στον κόσμο για τον Σπινόζα. […] Ο Σπινόζα αποσκοπεί να αποδομήσει την ιδέα ότι μπορούμε να δικαιώσουμε τον Θεό μόνον αν τον αναβιβάσουμε υπεράνω και έξωθεν του κόσμου. Ο Βιτγκενστάιν αποσκοπεί να αποδομήσει την ιδέα ότι μπορούμε να δικαιώσουμε τη λογική μόνον αν την αναβιβάσουμε σε κάτι πρότερο των συνθηκών που καθιστούν τις εκάστοτε εμπειρικές προτάσεις αληθείς ή ψευδείς. Το βιβλίο επιχειρηματολογεί ότι αυτή η αποδόμηση παραδοσιακών παραδοχών οδηγεί και στις δύο περιπτώσεις σε μια θέση σύμφωνα με την οποία η φιλοσοφία, όπως νοείται παραδοσιακά, είναι αδύνατη και ταυτόχρονα στην απόρριψη κάθε σκοπιάς έξω από τον κόσμο, τη σκέψη και τη γλώσσα. Πρόκειται για βιβλίο ιδιαίτερα σημαντικό και για υποχρεωτικό ανάγνωσμα για όποιον ή όποια ενδιαφέρεται για τον Σπινόζα ή τον Βιτγκενστάιν.»
JUDITH BUTLER, University of California- Berkeley:
«Αυτό το κομψό επιχείρημα ενοποιεί με ανοίκεια αποτελεσματικότητα εκείνες τις παραδόσεις σκέψης που αφιερώνονται στην αποκαθήλωση όποιου θεού εξακολουθεί να ελλοχεύει στις πτυχώσεις της γραμματικής. Ο Σπινόζα εδώ παραμένει ο επίμονος φιλόσοφος του οποίου η προοπτική της ριζικής εμμένειας επιδρά ακόμη και σε εκείνους που προσπαθούν να αγνοήσουν ή να αρνηθούν τη συμβολή του […] όσα απορρέουν από διεξοδική σκέψη μέσω της δικής του προοπτικής φέρουν αξιοσημείωτες ομοιότητες με όσα συμβαίνουν όταν ο Βιτγκενστάιν αναμοχλεύει τα όρια των δικών του προηγούμενων θέσεων. […] Με διαύγεια, ευρυμάθεια και προσήλωση, ο Αριστείδης Μπαλτάς εισάγει τις αναγνώστριες και τους αναγνώστες του σε μια έξοχη μορφή φιλοσοφικού στοχασμού που αναφέρεται στην ιστορία, στις παράδοξες τροπές της και στα αποτελέσματα που επιφέρει στις φιλοσοφικές τοποθετήσεις […]. Στις σελίδες του βιβλίου λαμβάνει χώρα μια φιλοσοφική μορφή έρευνας που καταδεικνύει το αναντίρρητο, την αξία και τον ανοιχτό χαρακτήρα της προοπτικής της ριζικής εμμένειας.»
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΝΕΧΑΜΑΣ, Princeton University και Ακαδημία Αθηνών:
«Σύμφωνα με την ευρέως εμπεριστατωμένη και αναζωογονητική ερμηνεία του Αριστείδη Μπαλτά, ο Θεός κατά Σπινόζα και η λογική κατά Βιτγκενστάιν αναδύονται ως ιδιαίτερες εκφράσεις της ανθρώπινης ανάγκης για απόλυτη αυθεντία, από τη σκοπιά της οποίας το όλον της πραγματικότητας ή της γλώσσας μπορεί να γίνει κατανοητό και να αξιολογηθεί διαμιάς. Ο Σπινόζα και ο Βιτγκενστάιν αναδύονται, με τη σειρά τους, ως ανένδοτοι πολέμιοι κάθε τέτοιας αυθεντίας και συμμαχούν ενάντια στους ισχυρισμούς της να κανοναρχεί ό,τι μπορεί να κατανοηθεί, να αξιολογηθεί και να διαπραχθεί. Επίμαχο και συναρπαστικό, τούτο το βιβλίο μέλλει να προκαλέσει έντονες συζητήσεις και —το σημαντικότερο— σοβαρή σκέψη.»
Αριστείδης Μπαλτάς (Συγγραφέας)
Ο Αριστείδης Μπαλτάς γεννήθηκε το 1943 στην Κέρκυρα. Είναι ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας των Επιστημών του τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών (πρ. Γενικού Τμήματος) του ΕΜΠ. Μετά τις βασικές σπουδές μηχανολόγου-ηλεκτρολόγου στο ΕΜΠ (1962-67), έκανε μεταπτυχιακά και διδακτορικό στη Θεωρητική Φυσική στο Πανεπιστήμιο Παρισίων XI (1972). Το 1982 εκλέχθηκε λέκτορας στον Τομέα Φυσικής του ΕΜΠ, το 1984 επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας και μεθοδολογίας της φυσικής στο ίδιο Τμήμα/Τομέα, το 1992 αναπληρωτής καθηγητής και το 2002 καθηγητής φιλοσοφίας των επιστημών. Στο πλαίσιο των ερευνητικών ενδιαφερόντων του ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την επιστημολογία του Λουί Αλτουσέρ, ως απόρροια της λεγόμενης Γαλλικής Σχολής Επιστημολογίας (Μπασελάρ, Canguilhem, Κοϋρέ, Cavailles), καθώς και με την αγγλοσαξονική φιλοσοφία της επιστήμης, με βάση τη σκέψη των K. Popper, T.S. Kuhn, I. Lakatos, P. Feyerabend, L. Laudan, κ.ά. Ενδιαφέρθηκε, επίσης, για τη φιλοσοφία της επιστήμης στο πλαίσιο μιας γενικότερης φιλοσοφικής θεώρησης του κόσμου και της γνώσης, με βάση το έργο των Βιτγκενστάιν, Νίτσε, Σπινόζα, Ντεριντά, McDowell, Μπένγιαμιν, κ.ά.Το 2002 τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής για το βιβλίο του “Αντικείμενα και όψεις εαυτού” (εκδ. Εστία). Τον Δεκέμβριο του 2010 του απονεμήθηκε το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας στη μνήμη των Βασίλη Ξανθόπουλου-Στέφανου Πνευματικού. Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ -υπήρξε μεταξύ εκείνων οι οποίοι υπέγραψαν την ιδρυτική διακήρυξη δημιουργίας του κόμματος- και πρόεδρος του Ινστιτούτου “Νίκος Πουλαντζάς”. Διετέλεσε βουλευτής της περιφέρειας Αττικής με τον ΣΥΡΙΖΑ και ανέλαβε καθήκοντα ως Υπουργός Παιδείας (Ιανουάριος 2015-Αύγουστος 2015) και Πολιτισμού & Αθλητισμού (Σεπτέμβριος 2015-Νοέμβριος 2016) στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
