Οδοιπορικό για τη γνώση

Ιούνιος 2007. Έκλεισα τα εξήντα τρία χρόνια. Ο χρόνος πέρασε πολύ γρήγορα. Δεν έχω καταλάβει πώς. Αισθάνομαι ότι είμαι ακόμη φοιτητής. Από καιρό με ταλανίζει η ιδέα να μοιραστώ τις εμπειρίες από τα χρόνια της ωρίμανσής μου ως γιατρού, ερευνητή και δασκάλου. Θα διερωτηθεί κανείς ποιος ο λόγος να ανασύρω αναμνήσεις. Γιατί έχω την επιθυμία να καταγράψω ή να παρουσιάσω “στιγμιότυπα” της ζωή μου; Πιθανόν γιατί με οδηγεί μια εσωτερική ανάγκη ή γιατί οι αναμνήσεις μού προκαλούν ευφορία. Ισχύουν και τα δύο. Πιο πολύ όμως, ως δάσκαλος, θέλω να μεταφέρω τις εμπειρίες μου στους νέους. Κάποιοι, μέσα από τις αράδες αυτές, μπορεί να βρουν απάντηση σε ερωτήματά τους. Άλλοι, από την πορεία μου, μπορεί να ανακαλύψουν δρόμους που θα τους βοηθήσουν στο δικό τους πέραμα. Απευθύνομαι κυρίως στους νέους που δεν έχουν μπολιαστεί από το σύγχρονο μήνυμα του “ωχαδερφισμού”. Σ’ αυτούς που δεν έχουν το σύνθημα “περνάμε καλά”, σ’ αυτούς που θέλουν το πέρασμά τους ν’ αφήσει κάποιο ίχνος. […] (από τον πρόλογο του συγγραφέα) “Το “Οδοιπορικό για τη γνώση”, με την υποδειγματικά λιτή γραφή του, είναι μια εκπληκτική μαθητεία (και οδηγός για τους νεότερους!) τόσο στο πάθος για την επιστήμη, την αριστεία και την προσφορά, όσο και στο ήθος του πνευματικού ανθρώπου που δεν συμβιβάζεται με τη μετριοκρατία και τα κακώς κείμενα στον δύσμοιρο τόπο μας.” (Λαοκράτης Βάσσης, Φιλόλογος, συγγραφέας) “Το “Οδοιπορικό για τη γνώση” δεν είναι αυτοβιογραφία, αλλά μάλλον μια πρόταση ζωής που μπορεί να προσφέρει έμπνευση στους νέους μας. Ένα βιβλίο που προάγει με αυτό τον τρόπο τη σύνεση και την ελπίδα. Αξίζει να διαβαστεί με ιδιαίτερη προσοχή.” (Γιώργος Λ. Ευαγγελόπουλος, Δικηγόρος, πολιτικός επιστήμονας) “Ο βιωματικός λόγος του καθηγητή Μουτσόπουλου δεν είναι γλυκερός ή αυτο-εγκωμιαστικός: μας θυμίζει ότι η βάση λειτουργίας όλων των θεσμών, το θεμέλιο της επαγγελματικής καταξίωσης, είναι οι συλλογικές αξίες που ενσωματώνουν οι θεσμοί και ενσαρκώνουν οι ταγοί τους. Ο Μουτσόπουλος είναι αδογμάτιστος, αλλά με άποψη· ακομμάτιστος, αλλά με πολιτικό στίγμα. Πάνω απ’ όλα, τιμά την ιδιότητα του καθηγητή: “αυτός που καθοδηγεί”. (Χαρίδημος Κ. Τσούκας, Καθηγητής Οργανωσιακής Θεωρίας)