Οι άθλιοι

Οι Άθλιοι κυκλοφόρησαν το 1862 και έμελλε να αναδειχθούν σ’ ένα από τα πιο εμβληματικά μυθιστορήματα του 19ου αιώνα αλλά και σ’ ένα μυθιστόρημα-σταθμό της γαλλικής και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Είναι ένα ιστορικό, κοινωνικό και φιλοσοφικό μυθιστόρημα, στο οποίο συναντάμε τα ιδεώδη του ρομαντισμού αλλά και τις ιδέες του Ουγκό για τη φύση του ανθρώπου. Στις 1.200 και πλέον σελίδες της πρωτότυπης έκδοσης, ο Ουγκό περιγράφει τη ζωή των εξαθλιωμένων κατοίκων του Παρισιού και της γαλλικής επαρχίας των αρχών του 19ου αιώνα, ακολουθώντας τις περιπέτειες του Γιάννη Αγιάννη αλλά και του διώκτη του, του αστυνόμου Ιαβέρη. Γύρω απ’ αυτούς τους δύο αμφίσημους χαρακτήρες, ο Ουγκό συνθέτει μια ανεπανάληπτη πινακοθήκη ηρώων, με στόχο να πραγματευτεί την έννοια του Καλού και του Κακού.

Victor Hugo (Συγγραφέας)

Ο Βίκτωρ Ουγκώ (γαλλικά: Victor Marie Vicomte Hugo) (26 Φεβρουαρίου 1802 – 22 Μαΐου 1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού. Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του αντιλήφθηκε το λογοτεχνικό του ταλέντο και ξεκίνησε τις μεταφράσεις έργων από τα λατινικά καθώς και δικές του πρωτότυπες ποιητικές εργασίες. Η αξία του αναγνωρίστηκε σύντομα μέσα στο γαλλικό ακαδημαϊκό κύκλο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την πολιτική μεταλλασσόμενος βαθμιαία από φιλομοναρχικό συντηρητικό σε ριζοσπάστη δημοκρατικό. Την τελευταία περίοδο της ζωής του γνώρισε τη λατρεία του γαλλικού έθνους, ταυτιζόμενος με την ίδια τη Γαλλία, όπως ο ίδιος έλεγε στο ποίημά του “Lettre a une femme” (Γράμμα σε μία γυναίκα): “Je ne sais plus mon nom, je m’appelle Patrie!” (Δε γνωρίζω πλέον το όνομά μου, ονομάζομαι Πατρίς). Προ πάντων, όμως, ως ο μεγαλύτερος Γάλλος συγγραφέας του άμεσου μετεπαναστατικού περιβάλλοντος, ήταν ο ποιητής του νέου κόσμου, ο προφητικός, παραισθησιακός φιλόσοφος και μυθοπλάστης μιας ριζικά νέας εποχής.

 

 

Φίλιππος Μανδηλαράς (Διασκευαστής)

Ο Φίλιππος Μανδηλαράς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Ασχολείται με το παιδικό και εφηβικό βιβλίο από το 1997 ως συγγραφέας, μεταφραστής, επιμελητής και αναγνώστης. Έχει γράψει πολλά βιβλία για μικρά και μεγάλα παιδιά, ένα μυθιστόρημα φαντασίας («Νίκη ή αυτό που φαίνεται κι αυτό που είναι»), μία συλλογή διηγημάτων για νέους («Τα μπανανόψαρα») και τέσσερα μυθιστορήματα για εφήβους. Τα τρία από αυτά («Κάπου ν’ ανήκεις», «Ύαινες», «Ζωή σαν ασανσέρ») αποτελούν την «Τριλογία του δρόμου» (2010-2012), ενώ το τέταρτο («Υπέροχος κόσμος», 2016) αποτελεί μια πολυφωνική λογοτεχνική καταγραφή του σήμερα των εφήβων. Για το «Ζωή σαν ασανσέρ» έχει βραβευτεί με το Κρατικό Βραβείο Εφηβικού-Νεανικού Λογοτεχνικού Βιβλίου και για το «Υπέροχος κόσμος» με το βραβείο του περιοδικού «Ο Αναγνώστης».

(Πηγή: Εκδόσεις Πατάκη, 2022)