Οι άθλιοι

1796, σκληροί καιροί για τη Γαλλία. Επειδή έκλεψε μια φραντζόλα ψωμί, ο Γιάννης Αγιάννης περνάει δεκαεννέα ολόκληρα χρόνια στη φυλακή. Μα έπειτα του δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία… Σώζει ένα κορίτσι, την Κοζέτ, και βρίσκεται στο Παρίσι, στα οδοφράγματα της εξέγερσης του 1832. Το λογοτεχνικό αριστούργημα του Ουγκό συγκινεί μικρούς και μεγάλους με τους αλησμόνητους χαρακτήρες: τη Φαντίν, τον Μάριο, τον άφοβο Γαβριά, τον τρομερό επιθεωρητή Ιαβέρη, την Κοζέτ και, πάνω απ’ όλα, τον Γιάννη Αγιάννη, που από κατάδικος γίνεται η ενσάρκωση της δικαιοσύνης και του θάρρους. Οι Σημειώσεις για το έργο στο τέλος του βιβλίου αποτυπώνουν την ιστορική και κοινωνική πραγματικότητα εκείνης της εποχής.

Victor Hugo (Συγγραφέας)

Ο Βίκτωρ Ουγκώ (γαλλικά: Victor Marie Vicomte Hugo) (26 Φεβρουαρίου 1802 – 22 Μαΐου 1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού. Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του αντιλήφθηκε το λογοτεχνικό του ταλέντο και ξεκίνησε τις μεταφράσεις έργων από τα λατινικά καθώς και δικές του πρωτότυπες ποιητικές εργασίες. Η αξία του αναγνωρίστηκε σύντομα μέσα στο γαλλικό ακαδημαϊκό κύκλο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την πολιτική μεταλλασσόμενος βαθμιαία από φιλομοναρχικό συντηρητικό σε ριζοσπάστη δημοκρατικό. Την τελευταία περίοδο της ζωής του γνώρισε τη λατρεία του γαλλικού έθνους, ταυτιζόμενος με την ίδια τη Γαλλία, όπως ο ίδιος έλεγε στο ποίημά του “Lettre a une femme” (Γράμμα σε μία γυναίκα): “Je ne sais plus mon nom, je m΄appelle Patrie!” (Δε γνωρίζω πλέον το όνομά μου, ονομάζομαι Πατρίς). Προ πάντων, όμως, ως ο μεγαλύτερος Γάλλος συγγραφέας του άμεσου μετεπαναστατικού περιβάλλοντος, ήταν ο ποιητής του νέου κόσμου, ο προφητικός, παραισθησιακός φιλόσοφος και μυθοπλάστης μιας ριζικά νέας εποχής.

 

 

Μιχάλης Μακρόπουλος (Διασκευαστής)

Ο Μιχάλης Μακρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965 και σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έζησε εννέα χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Πλέον κατοικεί στη Λευκάδα με τη σύζυγό του και με τα δυο τους παιδιά, και περνά μεγάλα διαστήματα στο Δελβινάκι Πωγωνίου στην Ήπειρο. Εργάζεται ως μεταφραστής λογοτεχνίας από τα αγγλικά και τα γαλλικά (έχοντας μεταφράσει αρκετά έργα των Ernest Hemingway, Truman Capote, F.S. Fitzgerald, John Steinbeck, Ray Bradbury, Stephen King, Saul Bellow, Richard Powers, Michel Faber, Antoine de Saint-Exupery, Martin Amis, κ.ά.). Έχει εκδώσει τα βιβλία για ενήλικες: “Η θλίψη στα μάτια του ποντικού”, Οδυσσέας 1996, “Η Ιουλία είχε ένα πόδι”, Οδυσσέας 1998, “Ιστορίες για μικροσκοπικά και γιγαντιαία πλάσματα”, Οξύ 2000, “Το τέρας και ο έρωτας”, Εστία 2002, “Η μαγική εκδρομή”, Εστία 2005, “Το τέλος του ταξιδιού”, Εστία 2006, “Η άδεια καρέκλα”, Καστανιώτης 2007, “Σπουργίτω και Γράχαμ”, Γιάννης Πικραμένος, 2012, “Οδοιπορικό στο Πωγώνι” (κείμενα, φωτογραφίες), Fagotto, 2013, “Το δέντρο του Ιούδα”, Κίχλη, 2014, καθώς και πέντε βιβλία για παιδιά. Κείμενα και κριτικές του δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά (diastixo.gr, “Φρέαρ”, κ.ά.). Εργάζεται ως μεταφραστής λογοτεχνίας.

 

Βασίλης Κουτσογιάννης (Εικονογράφος)

Ο Βασίλης Κουτσογιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1992 και σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Δούλεψε στο Παρίσι για ένα διάστηµα, πάνω σε εικαστικές εφαρµογές της αρχιτεκτονικής, στον µουσειακό κυρίως χώρο. Η αγάπη του για το σχέδιο και τις γραφικές τέχνες τον oδήγησε το 2015 στον χώρο της εικονογράφησης και των εκδόσεων, µε το παιδικό βιβλίο να τον συναρπάζει ακόµα περισσότερο κι από όταν ήταν ο ίδιος παιδί.