Οι γάμοι του Φίγκαρο

Η κοσμογονία του γαλλικού 1789 προαναγγέλλεται στον “Φίγκαρο” όχι με τριγμόν οδόντων, αλλά με έναν εκστατικά χορευτικό λόγο, υπέροχης ευφυΐας απαλλαγμένης από το ευφυολόγημα, σε ένα έργο όπου κυριαρχεί η αγάπη προς το ζην, ή και το ερωτικώς ζην, με πλοκή που οδηγείται από την ευρυθμία προς την “έκστασιν”. Η Γαλλική Επανάσταση θα έρθει, θα τιμωρήσει. Και θα εκδικηθεί. Στον Μπωμαρσαί, η προειδοποίηση γίνεται με μυρωμένα μαντηλάκια, σατανικά παραπλανητική για τον “αθώο”. Στο έργο ο έρως νικάει, παράλληλα όμως υποτονθορύζει προμηνύματα. Το “πολιτικό” μήνυμα είναι ένα αθώο πλαίσιο: πίνακας είναι η χαρά της ζωής. Ανάδοχος του έργου ο μαΐστορ των ρυθμών, ο πάντων μουσικότατος Αμεδαίος-Θεόφιλος Μότσαρτ.

Pierre Augustin Caron de Beaumarchais (Συγγραφέας)

Γάλλος δραματουργός (1732-1799), που γεννήθηκε και έζησε όλα τα χρόνια του στο Παρίσι. Υπήρξε καθηγητής μουσικής των θυγατέρων του Λουδοβίκου 15ου και ιδρυτής της Societe des auteurs et compositeurs dramatiques (1777), μέσω της οποίας πέτυχε, με την επικράτηση της Γαλλικής Επανάστασης, την κατοχύρωση για πρώτη φορά των συγγραφικών δικαιωμάτων. Τα κυριότερα έργα του παρουσιάστηκαν στην Comedie-Francaise: “Eugenie”, δράμα σε πέντε πράξεις, 1767, “Les Deux Amis, ou le Negociant de Lyon”, δράμα σε πέντε πράξεις, 1770, “Tarare”, μελόδραμα σε πέντε πράξεις, 1787, “Trilogie de Figaro, ou Le roman de la famille Almaviva”: “Le Barbier de Seville ou la Precaution inutile” (“Ο κουρέας της Σεβίλλης”), κωμωδία σε πέντε πράξεις, 1775, πάνω στην οποία βασίστηκε η όπερα του Rossini του 1815, “La Folle journee, ou le Mariage de Figaro” (“Οι γάμοι του Φίγκαρο”), κωμωδία σε πέντε πράξεις, 1785, πάνω στην οποία βασίστηκε η όπερα του Mozart “Le Nozze di Figaro”, σε ιταλικό λιμπρέτο του Lorenzo da Ponte, του 1786, “L΄Autre Tartuffe, ou la Mere coupable”, ηθικό δράμα σε πέντε πράξεις, 1792, “Memoires”, απομνημονεύματα σε φύλλα, 1799.

 

Παύλος Μάτεσις (Μεταφραστής)

Ο Παύλος Μάτεσις γεννήθηκε το 1933 στο χωριό Δίβρη, στην Πελοπόννησο. Μέχρι τα 19 του έζησε σε πολλές επαρχιακές πόλεις. Σπούδασε θέατρο (πτυχίο ηθοποιού), μουσική (πτυχίο βιολιού), ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά). Δίδαξε υποκριτική (1863-64) στη σχολή Σταυράκου. Διετέλεσε βοηθός – δραματουργός στο Εθνικό Θέατρο, 1971-1973. Έμεινε στο Λονδίνο καθόλη τη διάρκεια του 1969. Έγραψε και σκηνοθέτησε 2 τηλεοπτικές σειρές (ΥΕΝΕΔ 1974-6) και έχει γράψει κείμενα για Floor Show. Η πρώτη παρουσία του στα ελληνικά γράμματα ήταν το 1967 με το θεατρικό έργο “Η τελετή” (θέατρο Ν. Ιωνίας 1967 και Εθνικό Θέατρο 1969) Τα 11 από τα 13 θεατρικά έργα του είναι κυρίως παιγμένα από το Εθνικό Θέατρο. Το έργο του “Ενοικιάζεται φύλακας άγγελος” παίχτηκε στην Αθήνα και στο Βελιγράδι. Βραβεία – Διακρίσεις 1. Διάκριση στο διαγωνισμό μονόπρακτων του θεατρικού οργανισμού “12 Αυλαία” (1964) για το μονόπρακτο “Ο σταθμός”. 2. Κρατικό βραβείο θεάτρου 1966 για το έργο “Η τελετή”. 3. Έπαθλο “Κάρολος Κουν”-Πόλις των Αθηνών 1989 για το καλύτερο ελληνικό έργο της χρονιάς (“Περιποιητής φυτών”). 4. Βραβείο Ελληνόφωνων Κάτω Ιταλίας (1998) για το μυθιστόρημα του “Η μητέρα του σκύλου”. 5 . Μέγα Βραβείο Κριτικών θεάτρου έτους 2000. 6. Βραβείο Acerbi (2002) για το μυθιστόρημα “Η μητέρα του σκύλου”. Έχει μεταφράσει στα ελληνικά: Mrojek, Ben Johnson, Roger Vitrac, Harold Pinter, Henrik Ibsen, Sean O΄ Casey, Fernando Arrabal, Joe Orton, Antonin Artaud, Margaret Atwood, Map. Macdonald, William Shakespeare, Beaumarchais, Stendhal, Alain Fournier, Στρατή Χαβιαρά, Alba Ambert, Peter Ackroyd, William Faulkner και στα νέα ελληνικά τα έργα του Αριστοφάνη: “Ειρήνη”, “Πλούτος”, “Βάτραχοι”, “Νεφέλαι”, “Όρνιθες”, “Αχαρνής”, “Θεσμοφοριάζουσαι”, “Λυσιστράτη”. ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ -“Προς Ελευσίνα”, Αθήνα, Εστία, 1995 -“Εξορία”, Αθήνα, Εστία, 1982 -“Λύκε-λύκε”, Αθήνα, Εστία, 1984 -“Διηγήματα”, Αθήνα, Κέδρος, 1976 -“Η καθαίρεση”, Αθήνα, Κέδρος, 1969 -“Το φάντασμα του Κου Ραμόν Νοβάρο”, Αθήνα, Κέδρος, 1973. Καστανιώτης, 1997. -“Μικρό-Αστικό Δίκαιο”, Αθήνα, Κέδρος, 1984 -“Περιποιητής φυτών”, Αθήνα, Κέδρος, 1989, Καστανιώτης, 1997 -“Βιοχημεία”, Αθήνα, Δωδώνη, 1971. Καστανιώτης, 1997 -“Η τελετή”, Αθήνα, Καστανιώτης, 1997 -“Η βουή”, Αθήνα, Καστανιώτης, 1997 -“Ενοικιάζεται φύλακας άγγελος”, Αθήνα, Εστία, 2002 ΠΡΟΖΑ -“Αφροδίτη”, Αθήνα, Εστία, 1986, 2000 -“Ύλη Δάσους”, Αθήνα, Καστανιώτης, 2000 -“Η μητέρα του σκύλου”, Αθήνα, Καστανιώτης, 1990 -“Ο παλαιός των ημερών”, Αθήνα, Καστανιώτης, 1994 -“Πάντα καλά”, Αθήνα, Καστανιώτης, 1998, 2002 -“Σκοτεινός οδηγός”, Αθήνα, Καστανιώτης, 2002 -“Μύρτος”, Αθήνα, Καστανιώτης, 2004 Μεταφράσεις Στα Γαλλικά: -“L΄enfant de chienne” [tr.by]: Jacques Bouchard. Paris, Editions Gallimard – Du Monde Entier, 1993 -“L΄ ancien des jours” [tr.by]: Jacwues Bouchard Paris, actes Sud, 1997 Στα Ιταλικά: -“Madre di cane” [tr.by]: Alberto Gabrieli. Milano, Crocetti Editore, 1999 -“L΄ Antico dei Ciorni” [tr.by]: Alberto Cabrieli. Milano, Crocetti Editore, 1999 -“Πάντα καλά”, [tr.by]: Alberto Gabrieli. Milano, Crocetti Editore, 1999 Στα Ισπανικά: -“Memorias de una hija de perra” [tr.by]: Kristina Serna. barcelona, Seix Barral, 1994 -“El Padre de los tiempos” [tr.by]: Kristina Serna. Barcelona, Seix Barral, 1994 -“El Padre de los tiempos” [tr.by]: Margarita Ramirez – Montesinos. Madrid, Amaranto, 1999 Στα Ολλανδικά: -“De Moeder Van De Hono”, [tr.by]: Hero Hokwerda. Amsterdam, Uitgeverij Bakker, Prometeus, 1997 Στα Γιουγκοσλάβικα: -“Drevan od postanja dana”, [tr.by]: Gaga Rosic. Beograd, Stubovi Kulture, 1998 -“MAJKA ΠCA”, [tr.by]: Gaga Rosic. Beograd, Deyce Novine, 1994 Στα Γερμανικά: -“Die Tochter der Hundin”, [tr.by]: Birgit Hildebrand. Munchen, Carl Hanser Verlag 2001.