Οι εργασιακές σχέσεις στη δίνη του νεοφιλελεύθερου τυφώνα

Η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων είναι νομοτελειακή, γιατί αυτές αποτελούν κομμάτι των παραγωγικών σχέσεων, που προσαρμόζονται κάθε φορά στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Είναι μάλιστα σε οργανική ενότητα με τη μακροοικονομική πολιτική. Δεν είναι όμως νομοτελειακά η κατεύθυνση, το περιεχόμενο, οι μορφές και οι επιπτώσεις των αλλαγών των εργασιακών σχέσεων. Εξαρτιόνται από το ιδεολογικό, πολιτικό, οικονομικό και τεχνολογικό περιβάλλον, στα πλαίσια του οποίου συντελούνται και από τον κοινωνικό και πολιτικό συσχετισμό δυνάμεων. Σήμερα σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων σε πλανητικό, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο οι αλλαγές αυτές λειτουργούν υπέρ των δυνάμεων του κεφαλαίου και σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας. Στις επιχειρήσεις πηγαίνουν όλα τα κέρδη, στους εργαζόμενους και κυρίως στου νεοπροσληφθέντες όλες οι αρνητικές επιπτώσεις και κυρίως η αβεβαιότητα, η προσωρινότητα, η ανασφάλεια. Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα τώρα όσο ποτέ θα πρέπει να βρει νέους τρόπους ενιαιοποίησης των εργασιακών συμφερόντων, νέες μορφές ανάπτυξης της συλλογικότητας των εργαζομένων και διαύλους επαφής και κοινής δράσης με τα νέα κοινωνικά κινήματα που αγωνίζονται για “έναν άλλο κόσμο που είναι εφικτός”, “όπου οι άνθρωποι θα είναι πάνω από τα κέρδη”.

Δημήτρης Ι. Στρατούλης (Συγγραφέας)

Ο Δημήτρης Στρατούλης γεννήθηκε το 1958 στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Είναι πτυχιούχος του Νομικού τμήματος και του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Νομικής Αθήνας και διδάκτορας εργασιακών σχέσεων στο Γενικό τμήμα Δικαίου του Παντείου Πανεπιστημίου. Εργάζεται στην Υποδιεύθυνση Εργατικών Θεμάτων (Εργατική Νομοθεσία) του ΟΤΕ. Διετέλεσε εκπρόσωπος των εργαζομένων, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και της Αντιπροσωπευτικής Συνέλευσης Κοινωνικού Ελέγχου του ΟΤΕ, καθώς επίσης μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ, Γραμματέας Κοινωνικής Πολιτικής της. Διετέλεσε μέλος της ΚΝΕ και της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Από το 1991 είναι στον Συνασπισμό της Αριστεράς, όπου εκλέγεται σταθερά μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του. Είναι μέλος της πολιτικής γραμματείας του Συνασπισμού , υπεύθυνος για την εργατική πολιτική του. Συγγραφέας μαζί με άλλους του βιβλίου “Ανεργία και απασχόληση στην Ελλάδα” (Σύγχρονη Εποχή, 1991), καθώς και πλήθους επιστημονικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών άρθρων σε εφημερίδες και περιοδικά για τα ζητήματα των εργασιακών σχέσεων, της απασχόλησης και της κοινωνικής ασφάλισης.