Οι κόκκινες βασίλισσες

Νέα Υόρκη, δεκαετία του 1960. Η Ρόουζ Ζίμερ, η επονομαζόμενη Κόκκινη Βασίλισσα του Σανισάιντ του Κουίνς, είναι μια δυναμική κομμουνίστρια η οποία κυριαρχεί στη γειτονιά και στην οικογένειά της με τον εκρηκτικό χαρακτήρα της και την απόλυτη προσήλωση στις πεποιθήσεις της. Η πανέξυπνη και ισχυρογνώμων κόρη της, η Μίριαμ, μια εξίσου παθιασμένη ακτιβίστρια, δραπετεύει από την ασφυκτική επιρροή της Ρόουζ και αγκαλιάζει την αντικουλτούρα της εποχής του Υδροχόου στο Γκρίνουιτς Βίλατζ. Γύρω από αυτές τις δύο απελευθερωμένες γυναίκες περιστρέφονται σε τροχιές διάφοροι άντρες. Ο Άλμπερτ, ο αριστοκρατικός Γερμανοεβραίος σύζυγος της Ρόουζ, ο ανιψιός της, Λένι Άνγκρας, δεινός σκακιστής αλλά αδέξιος χαρακτήρας, ο Σίσερο Λούκιν, ο ιδιοφυής γιος ενός μαύρου αστυνομικού και εραστή της Ρόουζ, και ο Ιρλανδός τραγουδιστής της φολκ Τόμι Γκόγκαν, σύζυγος της Μίριαμ. Όλοι αυτοί οι ήρωες, με τα ελαττώματα και τις αρετές τους, είναι ιδεαλιστές που παλεύουν να πραγματώσουν τα ουτοπικά τους όνειρα σε μια χώρα όπου ο ριζοσπαστισμός αντιμετωπίζεται με σύγχυση, εχθρότητα ή αδιαφορία. Η προσωπική στάση είναι συγχρόνως και πολιτική. Παράλληλα με τις ζωές των ηρώων ξεδιπλώνεται η ιστορία των πολιτικών αγώνων στην Αμερική κατά τον εικοστό αιώνα: από το κομμουνιστικό κίνημα της δεκαετίας του ’30 ως την αντίσταση στον Μακαρθισμό της δεκαετίας του ’50, από το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα των Αφροαμερικανών του ’60 ως τις κομμούνες του 70 και από εκεί ως τις μέρες μας και το κίνημα Occupy. “Η ιστορία της Αμερικής μέσα από τα μάτια της ριζοσπαστικής Αριστεράς”. Alex Preston, The Guardian