Ορφέας

Άκου πιο προσεκτικά, άκου τα πιο μικρά, άκου πιο ανάλαφρα, κάθε ήχο, από όπου κι αν προέρχεται, και θα καταλάβεις πώς θα ακούγεται ο κόσμος πολύ καιρό αφότου θα έχει τελειώσει η δική σου συναυλία. Ο μουσικοσυνθέτης Πίτερ Ελς ανοίγει μια μέρα την πόρτα του για να βρεθεί μπροστά σε αστυνομικούς. Το ερασιτεχνικό εργαστήριο μικροβιολογίας που έχει φτιάξει στο σπίτι του “το πιο πρόσφατο πείραμά του στο πλαίσιο της αέναης προσπάθειάς του να ανακαλύπτει απροσδόκητα μοτίβα μουσικής” έχει εγείρει τις υποψίες του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας. Γεμάτος πανικό από την επιδρομή των αστυνομικών, ο Ελς γίνεται φυγάς και καταστρώνει ένα σχέδιο για να μετατρέψει αυτή την ολέθρια σύγκρουση με το κράτος ασφάλειας σε ένα έργο τέχνης που θα αφυπνίσει τους ακροατές του και θα τους ευαισθητοποιήσει ξανά στους ήχους που υπάρχουν παντού γύρω τους. Κάποτε, όταν ήταν νέος, ο Πίτερ Ελς πίστευε πως η μουσική μπορούσε να σώσει τη ζωή ενός ανθρώπου. Τώρα όμως θέλει μόνο ένα πράγμα προτού πεθάνει: να σπάσει τα δεσμά του χρόνου και να ακούσει το μέλλον. Ποτέ του δε θέλησε κάτι άλλο. Και αργά το αποψινό βράδυ τούτης της αλλόκοτα όμορφης άνοιξης το να θέλει κάτι τέτοιο φαντάζει το ίδιο λογικό με το να θέλει οτιδήποτε άλλο. Η σκέψη και μόνο του έφερνε το παγωμένο ρίγος που κάποτε του προκαλούσε η μουσική. Το εργαστήριο τον έκανε να νιώθει ότι ήταν ακόμα ζωντανός, ότι δεν ήταν πολύ αργά για να μάθει το νόημα της ζωής.