Ο άχρηστος Δημήτρης

Η ιστορία μιας μακρόχρονης φιλίας ανάμεσα σε δύο άνδρες. Ο ένας δικηγόρος, ο άλλος γκαρσόνι, ναυτικός, υπάλληλος γραφείου ταξιδίων, μπάρμαν, ηθοποιός. Οι δύο φίλοι κουβεντιάζουν για τις γυναίκες, σχετίζονται με μερικές, σχετίζονται πολύ περισσότερο μεταξύ τους, και κάποτε φτάνουν να συγκατοικήσουν και να ζήσουν στο σπίτι του ενός και στον κόσμο του άλλου. “Ένα βαρυσήμαντο μυθιστόρημα, ένα βιβλίο που με την ιδιαιτέρως οξυμμένη πεζογραφική νοημοσύνη του θέτει σύνθετα ζητήματα ως προς την ακριβή φύση του κόσμου και την εικόνα του”. (Ελισάβετ Κοτζιά, “Η Καθημερινή της Κυριακής”) “Σ’ αυτό το αριστοτέχνημα απόκρυψης, ο αναγνώστης δεν περιμένει να μάθει την έκβαση της υπόθεσης… αλλά μένει ένας ηδονοβλεψίας μέσα από χαραμάδες και κλειδαρότρυπες μιας όψης της ελληνικής πραγματικότητας”. (Μένης Κουμανταρέας, “Ελευθεροτυπία”) “Ό,τι παίζει και ό,τι μετράει στις σελίδες του είναι ένα πλέγμα εντυπώσεων, αισθήσεων και εικόνων, που ανακύπτουν συνεχώς και με υψηλότερη ένταση όσο προχωρεί η αφήγηση. Και η ποιητική εντέλει αυτή πνοή βγαίνει αβίαστα και φυσικά σ’ όποιο σημείο κι αν τη συναντήσουμε στο μυθιστόρημα και εγγυάται χωρίς κανένα περιορισμό το αποτέλεσμά του”. (Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, “Ελευθεροτυπία” – βιβλιοθήκη) “Ο “Άχρηστος Δημήτρης” είναι ένα από τα πιο γοητευτικά μυθιστορήματα που διάβασα τελευταία. […] Η αποθέωση του “δεικνύειν” και η ολοσχερής απάλειψη του “λέγειν””. (Σπύρος Τσακνιάς, “Το Βήμα της Κυριακής”)