Ο βιβλιογράφος κύριος Δέλτα Δέλτα

Δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο ήρωες που συναντάει ο αναγνώστης σε μυθιστορήματα και διηγήματα να εγείρουν κάποτε την καχυποψία πως πρότυπα έχουν πρόσωπα υπαρκτά, μπορεί και γνωστά, – τόσες ενίοτε είναι οι εντυπωσιακές ομολογουμένως ομοιότητες. Το ίδιο ενδέχεται να συμβεί και με την δική μας ιστορία, που είναι φύσει αδύνατο να ξεφύγει από τη μαγνητική έλξη αυτής της γαργαλιστικής φιλυποψίας. Διαβάζοντας τις λιγοστές αράδες της είναι σφόδρα πιθανό πως ο καχύποπτος αναγνώστης με πραγματική ηδυπάθεια θα ενδώσει στον πειρασμό να ταυτίσει το προσωπείο του κυρίου Δέλτα Δέλτα με το πρόσωπο κάποιου διακεκριμένου και ονομαστού βιβλιογράφου, όταν μάλιστα αυτό το είδος του πνευματικού σκαπάνεως δεν αριθμεί και πολλούς. […]