Ο διάβολος μιλάει όλες τις γλώσσες

Μεγιστάνας του Τύπου, της Οικονομίας και του Πετρελαίου, φίλος και συνεργάτης όλων των κρατών, αλλά επίσης μαικήνας χιλίων δυο σκοπών, η επιρροή του στον κόσμο υπήρξε εξίσου ολέθρια και αόρατη. Από τη λάσπη των χαρακωμάτων στα πολυτελή ξενοδοχεία του Μονακό, από την Κούβα στην Ναμίμπια, περνώντας από τα Βαλκάνια, εκμεταλλεύτηκε όλες τις ένοπλες και τις κοινωνικές συγκρούσεις. Μέχρι την τελευταία του ανάσα, χειραγωγούσε ανερυθρίαστα προκειμένου να υποδαυλίσει τον πόλεμο. Ο Βασίλι Ζαχάροφ, μυστικοσύμβουλος των μεγάλων δυνάμεων, ο θρυλικός έμπορος όπλων του 20ού αιώνα, είναι ο διάβολος που μιλάει όλες τις γλώσσες.

Jennifer Richard (Συγγραφέας)

H Jennifer Richard γεννήθηκε στο Λος Άντζελες το 1980, από μητέρα με καταγωγή από την Γουαδελούπη και πατέρα από την Νορμανδία. Έζησε τα παιδικά της χρόνια στην Ταϊτή και στις γαλλικές νήσους Ουαλίς και σπούδασε νομικά. Στράφηκε στη συγγραφή, γράφοντας αρχικά τρία μυθιστορήματα φαντασίας, προτού στραφεί προς μια ιστορική θεματική, προσεγγίζοντας το ζήτημα της αποικιοκρατίας στην Αφρική και των φυλετικών διακρίσεων στις ΗΠΑ. Το 2018 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της Τούτη η όμορφη χώρα είναι δική σου, όπου καταπιάνεται με το ζήτημα του πλουτισμού μιας ευρωπαϊκής ελίτ σε βάρος των Αφρικανών. To βιβλίο την έχρισε υποψήφια για το βραβείο Renaudot. Την ίδια προβληματική του αχόρταγου ιμπεριαλισμού, του πλούτου και της εξουσίας, διαπραγματεύεται με μεγάλη αφηγηματική ικανότητα στα μυθιστορήματα Ο Διάβολος μιλάει όλες τις γλώσσες (2021) και Το Βασίλειό μας δεν είναι του κόσμου ετούτου (2022). Υπήρξε υποψήφια για πλήθος ευρωπαϊκών και αφρικανικών λογοτεχνικών βραβείων. Ζει στο Βερολίνο.

(Πηγή: “Εκδόσεις Ποταμός”, 2023)

 

 

Λίζυ Τσιριμώκου (Μεταφραστής)

H Ελισάβετ (Λίζυ) Τσιριμώκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλοσοφία και φιλολογία στο πανεπιστήμιο Αθηνών (1967-1972) και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης/Paris I, στο Παρίσι (μεταπτυχιακές σπουδές: 1972-1977, διδακτορική διατριβή: 1979, με θέμα: “La mise en scene d’Aristophane dans le theatre grec contemporain” (“Η σκηνοθεσία του Αριστοφάνη στο νεοελληνικό θέατρο”) και επιβλέποντα τον Olivier Revault d’Allonnes). Από το 1979-80 δίδαξε θεωρία της λογοτεχνίας και συγκριτική γραμματολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (μεταξύ 1979-80 ως επιμελήτρια, από το 1982 ως λέκτορας του τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών/ΒΝΕΣ, από το 1985 ως λέκτορας του τμήματος Φιλολογίας, από το 1987 ως επίκουρη καθηγήτρια, από το 2001 ως αναπληρώτρια καθηγήτρια και στη συνέχεια ως τακτική και, πλέον, ομότιμη καθηγήτρια του τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ). Τα βιβλία της περιλαμβάνουν τη μελέτη “Λογοτεχνία της πόλης: πόλεις της λογοτεχνίας” (Λωτός, 1988), τον συγκεντρωτικό τόμο δοκιμίων “Εσωτερική ταχύτητα” (Άγρα, 2000), τη σχολιασμένη αλληλογραφία του Γιάννη Ρίτσου με την Καίτη Δρόσου και τον Άρη Αλεξάνδρου (“Τροχιές σε διασταύρωση”, Άγρα, 2008). Μεταφράζει κείμενα κριτικά είτε λογοτεχνικά από τα γαλλικά (Charles Baudelaire, “Περί της ουσίας του γέλιου και γενικά περί του κωμικού στις καλές τέχνες”, Άγρα, 2000), Georges Bataille, “H αγιοσύνη, ο ερωτισμός και η μοναξιά”, Το Ροδακιό, 1993, Georges Perec, “Σκέψη/Ταξινόμηση”, Άγρα, 2005). Μελέτες, δοκίμια και άρθρα της φιλοξενούνται σε περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων. Έχει ασκήσει κριτική βιβλίου στην εφημερίδα “Τα Νέα” (2008-2014). Σήμερα συνεργάζεται τακτικά ως βιβλιοκριτικός με το ένθετο “Βιβλία” της εφημερίδας “Το Βήμα”, καθώς και με έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά (“Εντευκτήριο”, “The Books’ Journal”, www.anagnostis.gr, κ.ά.)