Ο ελάχιστος κήπος

ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΦΟΡΑΝΕ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΤΟΥΣ Εκείνοι που φοράνε το δέρμα τους με το σκληρό του τρίχωμα από μέσα εμείς νομίζουμε πως είναι χαμογελαστοί νομίζουμε πως τους χτυπάνε τα παπούτσια Τραβούν ξαφνικά τα μαχαίρια τους χαράζουν ένα στόμα στον τοίχο Μίλα! φωνάζουν Κάθετα στο πεπρωμένο της παλάμης τους κόβουνε τη γραμμή της τύχης Μίλα! φωνάζουν Τη μάνα σου που τόσο καιρό μας τρως απ’ το ψωμί και τώρα μιλιά δε βγάζεις.