Ο Ευριπίδης της ταφής

Δέκα διηγήματα Balcan noir με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη, τη μεγάλη βαλκανική μητρόπολη. Ιστορίες ανατρεπτικής καθημερινότητας, άτακτης κανονικότητας και φαύλης ηθογραφίας, με αδυσώπητο ρεαλισμό, ματιά που διεισδύει κάτω απ’ το πετσί της σύγχρονης ζωής και μαύρο χιούμορ που δε χαρίζει κάστανα. Ένας αριστούχος της Διοίκησης Επιχειρήσεων βρίσκει επιτέλους δουλειά αντάξια των προσόντων του. Ένας περιβόητος τυχεράκιας παραπαίει, μόλις η τύχη αρχίζει να τον εγκαταλείπει. Ένας συνταξιούχος δικαστής κάνει σ’ έναν άστεγο μια πρόταση που δεν μπορεί ν’ αρνηθεί. Ένας νεαρός ποδοσφαιριστής είναι πανέτοιμος ν’ αρπάξει από τα μαλλιά την πρώτη ευκαιρία που θα του δώσει ο προπονητής του. Μια υπάλληλος εισπρακτικής εταιρείας ανοίγει βεντέτα μ’ έναν απείθαρχο κακοπληρωτή. Ένας ηθικολόγος πτυχιούχος έχει την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τα ήθη της ελληνικής επαρχίας. Ένας απατημένος σύζυγος προσπαθεί να νοικιάσει μια βάρκα. Ένας νεόκοπος προϊστάμενος αντιμετωπίζει την πρώτη δύσκολη απόφαση της καριέρας του. Ένα μικρό παιδί μαθαίνει για πρώτη φορά ότι σκοτώνουν τα παιδιά κι ένας κακομοίρης προσπαθεί ν’ απαλλαχτεί απ’ τον πιο πιστό του εχθρό. Στις σκιές που γεννά το αχνό κεράκι της ελπίδας παραμονεύει ο Δολοφόνος, ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, ντυμένος την κοινοτοπία του κακού, τη φιλοτιμία και την ανάγκη.

Κωστής Ανετάκης (Συγγραφέας)

Ο Κωστής Ανετάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1967. Σπούδασε Βιολογία και Νανοτεχνολογία, εκπόνησε διδακτορικό στην Ιατρική και δούλεψε σ’ ένα σωρό άθλια επαγγέλματα – βοηθός λογιστή, περιπτεράς, δάσκαλος σε ΙΕΚ, ΤΕΙ, ΑΕΙ και φροντιστήρια, ερευνητής στο πανεπιστήμιο, εργαστηριακός σε φασονατζίδικο, έμπορος, εργάτης σε φάμπρικες, βαρκάρης κι ακροβάτης του τρόμου. Όπως είναι φυσικό για έναν τέτοιο εξαιρετικό πολυτεχνίτη,
κατέληξε ερημοσπίτης και βέβαια συγγραφέας, όπως κάθε ρεμάλι που σέβεται στοιχειωδώς τον εαυτό του.
Έργα του έχουν βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς κι έχουν εκδοθεί στους αντίστοιχους συλλογικούς τόμους,
με σημαντικότερες την 1η θέση στον διαγωνισμό του Ανάτυπου, με θέμα «Η Απειλή», και τη 2η και 3η θέση σε διαγωνισμούς του ΦantastiCon. Συμμετέχει, επίσης, στη συλλογή διηγημάτων «Χαμογελάνε οι Τζοκόντες;», της λογοτεχνικής ομάδας των Περιπλανώμενων Σαββατιανών. Στα χέρια σας κρατάτε το πρώτο του μυθιστόρημα.
Το 2007 χρίστηκε Δούκας του Μεγάλου Χάους και του απονεμήθηκε το μυητικό παρανόμι Όττο, χάρη στη μοναδική ικανότητα του νου του να παράγει τάξη μέσα από αλλοπρόσαλλες χαοτικές ατραπούς, που κανονικά οδηγούν στην τρέλα και στην καταστροφή. Πρόσφατα ανακάλυψε πως τελικά δεν απέφυγε ούτε τη μια ούτε την άλλη…