Ο θάνατος ενός δημοσίου υπαλλήλου

Ο Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχοφ, ο εξέχων εκπρόσωπος της ρωσικής ρεαλιστικής σχολής του 19ου αιώνα, θεωρείται ένας από τους σηµαντικότερους διηγηµατογράφους της παγκόσµιας λογοτεχνίας, ενώ η συµβολή του στην εξέλιξη του θεάτρου κατά τον 20ό αιώνα είναι καθοριστική. Η παρούσα έκδοση περιλαµβάνει µια επιλογή από διηγήµατα του Αντόν Τσέχοφ, τα οποία αναδεικνύουν λιγότερο γνωστές πτυχές του µεγάλου αυτού δηµιουργού. Ιστορίες βουτηγµένες στο µαύρο χιούµορ, στο µυστήριο και στον ερωτισµό, δίνουν µια διαφορετική εικόνα του πολυσύνθετου έργου του. Στην παρούσα συλλογή περιλαµβάνονται τα διηγήµατα: – Τι συναντάµε συχνότερα σε µυθιστορήµατα, νουβέλες και τα λοιπά; – Ο αµαρτωλός του Τολέδο – Η ζωντανή πραµάτεια – Ο θάνατος ενός δηµοσίου υπαλλήλου – Στη θάλασσα (?ιήγηση ενός ναυτικού) – Στη σκοτεινιά της νύχτας – Στο νεκροταφείο – Νύχτα φρίκης – Perpetuum mobile – Το σουηδέζικο σπίρτο – Ένα ακριβό σκυλί – Το πτώµα – Ο παπουτσής και ο Εξαποδώ – Ψαρίσιος έρωτας – Η ξεµυαλισµένη – Το βιολί του Ρότσιλντ – Ο φοιτητής – Ο µαύρος µοναχός – Το σπίτι µε το µεσοπάτωµα

Anton Pavlovich Chekhov (Συγγραφέας)

Άντον Τσέχοφ (1860 – 1904): Ο Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ ήταν Ρώσος συγγραφέας πολλών διηγημάτων, θεατρικών έργων και μυθιστορημάτων. Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1860 στην κωμόπολη Ταγκανρόγκ, στη νότια Ρωσία. Ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς του και μεγάλωσε σε πολύ αυστηρό και θρησκευτικό περιβάλλον. Ο Τσέχωφ από την 6η τάξη του γυμνασίου αναγκάστηκε μόνος του να βγάζει το ψωμί του παραδίδοντας μαθήματα κατ’ οίκον. Το 1879 μπαίνει στο ιατρικό τμήμα του πανεπιστημίου της Μόσχας, το οποίο τελείωσε το 1884. Από τον καιρό της σπουδής του στο γυμνάσιο, ο Τσέχωφ άρχισε να γράφει χιουμοριστικές σκηνές, αφηγήσεις, μονόπρακτα. Από το 1880 τα έργα του αρχίζουν να δημοσιεύονται στα περιοδικά “Ξυπνητήρι”, “Θεατής”, “Μόσχα”, “Φως και σκιά”, “Θραύσματα” κ.ά. με το ψευδώνυμο Αντόσια Τσεχοντέ. Το 1884 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο διηγημάτων “Τα παραμύθια της Μελπομένης”. Το 1884-85 γράφει την ιατρική του διατριβή που δεν τελείωσε, εξαιτίας των ασχολιών του. Ως γιατρός βοηθούσε τους ανήμπορους και παρείχε τις ιατρικές υπηρεσίες του δωρεάν. Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του είναι: “Ο γλάρος”, “Ο θείος Βάνιας”, “Οι τρεις αδελφές”, “Ο βυσσινόκηπος”, “Στέππα” κ.ά. Πέθανε το 1904.

 

Σταυρούλα Αργυροπούλου (Μεταφραστής)