Ο Μπέκας σηκώθηκε λέγοντάς μου πως είχε δώσει στην υπηρεσία το τηλέφωνο του ξενοδοχείου αν τον χρειαστούν. Τον παρακολουθούσα σαν χαμένος, όπως πήγαινε προς τον τηλεφωνικό θάλαμο. Ώστε ο κύριος Δημόδικος βρισκόταν στη Μύκονο. «Ένα ραντεβού με τον “Μαύρο Άγγελο”». Προσπαθούσα να συνδέσω μ’ έναν, έστω υποτυπώδη, τρόπο τα πρόσωπα. Η κυρία Αργύρη ήταν παλιά γνωριμία του Χάαζε. Ο Δημόδικος πρόσωπο των Γερμανών στην Κατοχή. Ο Απέργης είχε σκοτωθεί γιατί κάτι είχε δει στη βίλα του Ψυχικού, κάτι που είχε σχέση με τον «Μαύρο Άγγελο» κι ο άνθρωπος που τον είχε σκοτώσει ήταν ο σωφέρ του Δημόδικου. Όλα αυτά τα πρόσωπα έμοιαζαν με χορευτάς που στριφογύριζαν γύρω από ένα κεντρικό σημείο. Τον «Μαύρο Άγγελο». Και τώρα η Αργύρη και ο Δημόδικος βρίσκονταν μαζί, ανοιξιάτικα, στη Μύκονο. Να ήταν συνεργάτες, οι οποίοι συναντήθηκαν για να ρυθμίσουν τη δράση τους ή…
Η σκέψη ήρθε ξαφνικά, χωρίς καμιά προετοιμασία, όπως συμβαίνει καμιά φορά. Συνεργάτες ή αντίπαλοι; Αντίπαλοι που συναντιόνταν για να συνεννοηθούν – ή να συμβιβαστούν.
AΦΗΓΗΣΗ ΣE ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ. Αφηγητής: Κώστας Νικόδημος. Σκηνικό: Αθήνα, Καλαμπάκα, Μύκονος, Δήλος. Εποχή: Άνοιξη.
Ο αφηγητής, που ζει στο εξωτερικό, έρχεται στην Αθήνα μετά από δεκαπέντε χρόνια, όταν ένας απόμακρος, αυστηρός θείος του (ο Τιμόθεος Κώνστας) πεθαίνει και τον αφήνει συγκληρονόμο του, μαζί με την κατά πολύ νεότερη σύζυγό του Μάγδα. Η διαθήκη αναφέρει ότι αν πεθάνει ένας από τους δύο κληρονόμους πρώτος, η περιουσία περνάει στον άλλον.
Με τον τίτλο Μαύρος Άγγελος δημοσιεύτηκε αρχικά σε κυριακάτικες συνέχειες στην “Ακρόπολη” Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα πριν κυκλοφορήσει σε βιβλίο.
«Ο Μαύρος Άγγελος, μια μοντέρνα περιπέτεια στην Αθήνα του 1961».
«Ήταν αθώα; Ήταν ένοχη; Δεν το ήξερε. Εκείνο που ήξερε ήταν πως την αγαπούσε, έστω κι αν η αγάπη της ήταν ο θάνατος γι’ αυτόν…»
Γιάννης Μαρής (Συγγραφέας)
Ο Γιάννης Μαρής, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ιωάννη Τσιριμώκου ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, συγγραφέας, σεναριογράφος και κριτικός κινηματογράφου. Έγραψε δεκάδες βιβλία και σενάρια για τον κινηματογράφο. Θεωρείται ο πατέρας του αστυνομικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα.
Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Χίο και στη Λάρισα, και αργότερα φοίτησε στη Νομική Σχολή της Θεσσαλονίκης. Ανέπτυξε έντονη πολιτική δραστηριότητα και εντάχθηκε στον χώρο των σοσιαλιστών. Συμμετείχε μαζί με τον Ηλία Τσιριμώκο και τον Αλέξανδρο Σβώλο στην ίδρυση της «Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας» (ΕΛΔ), ενώ αργότερα προσχώρησε στο ΕΑΜ.
Μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ξεκινάει να ασχολείται επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Εργάζεται στην εφημερίδα «Μάχη» ως αρχισυντάκτης, σχολιογράφος και κριτικός κινηματογράφου. Μετά τις αποκαλύψεις που κάνει η εφημερίδα για τη Μακρόνησο θα διωχθεί και θα φυλακιστεί. Αποφυλακίστηκε με παρέμβαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και του Αλέξανδρου Σβώλου. Θα εργαστεί στις εφημερίδες Προοδευτικός Φιλελεύθερος, Ελεύθερος Λόγος, Αθηναϊκή για να καταλήξει τελικά στο συγκρότημα Μπότση (Ακρόπολις, Απογευματινή, περιοδικό Πρώτο).
Ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο στις αρχές της δεκαετίας του ’50 δημοσιεύοντας σε συνέχειες στο εβδομαδιαίο περιοδικό Οικογένεια το μυθιστόρημά του Έγκλημα στο Κολωνάκι (1953), μέχρι τη διακοπή της έκδοσης. Το μυθιστόρημά αυτό εκδόθηκε σε τόμο λίγο αργότερα σε αυτοέκδοση και στη συνέχεια από τις εκδόσεις Ατλαντίς (κόκκινη σειρά). Θα γνωρίσει τεράστια επιτυχία και το 1959 θα μεταφερθεί με παρόμοια επιτυχία στον κινηματογράφο. Συνεχίζει να γράφει ακούραστα για 25 και πλέον χρόνια αφήνοντας πίσω του πλειάδα αστυνομικών μυθιστορημάτων, περίπου είκοσι σενάρια και δύο θεατρικά. Τα αστυνομικά του μυθιστορήματα γνώρισαν πολλαπλές ανατυπώσεις και προσφέρθηκαν, κατά καιρούς, ως ένθετα καθημερινών εφημερίδων, ενώ στο έργο του αναφέρθηκαν πολλοί σύγχρονοι δημιουργοί του είδους.
Ο Ιωάννης Τσιριμώκος ήταν μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών, της Εταιρίας Θεατρικών Συγγραφέων, καθώς και της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου. Είχε λάβει μέρος σε δημοσιογραφικές αποστολές στη Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία, Ισπανία, Πορτογαλία, και ανατολικές Χώρες. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών, ένθερμος οπαδός της ΑΕΚ και μιλούσε επίσης γαλλικά.
Υπήρξε πολυμαθέστατος και διέθετε το «χάρισμα του προφορικού λόγου», πήρε μάλιστα μέρος στο ρεπορτάζ για τη διαλεύκανση της δολοφονίας του ανεξάρτητου βουλευτή της αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη.
