Ο θαλασσόλυκος

“Αυτό το καταπληκτικό δημιούργημα, ο Βολφ Λάρσεν, το λαξεμένο και συνθεμένο μ’ αυτό τον τρόπο, είναι αρκετό, για να δικαιώσει μιαν ολόκληρη ζωή”, έγραφε ο Ambrose Bierce, για έναν από τους σημαντικώτερους μυθιστορηματικούς τύπους του Τζακ Λόντον, τον αλησμόνητο πρωταγωνιστή του “Θαλασσόλυκου”. Δυνατός, ανηλεής, άφοβος, ο Λάρσεν είναι και το πρωτότυπο του βάναυσου ατομικισμού, ένας άντρας, που τον κατέχει μια δαιμονική θέληση για δύναμη, και η άρνηση κάθε πολιτιστικής αρετής. Ο Franklin Walker θεωρεί τον “Θαλασσόλυκο” ως ένα από τα μεγαλύτερα θαλασσινά μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. “Αν γίνεις μια φορά ναυτικός, μένεις πάντα ναυτικός”, έγραψε ο Τζακ Λόντον για τον εαυτό του. Το μεγαλύτερο μέρος του “Θαλασσόλυκου”, μιας από τις καλύτερες νουβέλλες για τη θάλασσα, γράφτηκε πάνω σ’ ένα βολικό κόττερο μάκρους τριάντα ποδιών, ονόματι “Σπραίυ”, που ο Λόντον είχε αγοράσει μ’ ένα μέρος από τα δυο χιλιάδες δολλάρια που είχε εισπράξει, λίγο μόλις πιο πριν, με την πώληση των δικαιωμάτων του για το “Κάλεσμα της Αγριάδας”. Μέσα σε μια καμπίνα, που μόλις χώραγε την κουζίνα και δυο κουκέττες, ο Λόντον έκανε εβδομαδιαία ταξίδια, στον κόλπο του Αγίου Φραγκίσκου και στο Δέλτα του ποταμού Σακραμέντο, γράφοντας πέντε με δέκα σελίδες την ημέρα, καθισμένος στο κατάστρωμα κι απολαμβάνοντας την εαρινή λιακάδα. Τον Μάρτιο του 1904, σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, κ’ ενώ το μυθιστόρημα αυτό δημοσιευότανε, σε συνέχειες, στο περιοδικό “Σέντσιουρυ”, ο ριψοκίνδυνος εικοσιοχτάχρονος συγγραφέας του κόντευε να πεθάνει από το κρύο, μέσα σ’ ένα ανοιχτό γιαπωνέζικο πλεούμενο, τύπου “Σαμπάν”, πλέοντας προς την Κορέα με καιρό πολικό κι ανέμους, που είχαν θερμοκρασία πολλούς βαθμούς κάτω από το μηδέν, μέσα σε μια τρικυμισμένη θάλασσα.

Jack London (Συγγραφέας)

O Τζακ Λόντον γεννήθηκε το 1876 στο Σαν Φρανσίσκο, εξώγαμο τέκνο της Φλώρας Γουέλμαν και ενός περιπλανώμενου αστρολόγου, του Γουίλιαμ Χένρυ Τσέηνυ. Την ίδια χρονιά, η μητέρα του παντρεύτηκε τον Τζων Λόντον, χήρο με δύο κόρες, που έδωσε στο εξώγαμο αγόρι το επώνυμό του και το όνομα Τζων Γκρίφιθ. Το 1891 ο Τζακ Λόντον άφησε το σχολείο και έπιασε δουλειά σε εργοστάσιο, το 1892 υπηρέτησε αξιωματικός στην ακτοφυλακή του Σαν Φρανσίσκο, και το 1893, έπειτα από έξι μήνες ταξίδι στον Ειρηνικό με τη σκούνα Σόφι Σάδερλαντ, κέρδισε το πρώτο βραβείο μιας τοπικής εφημερίδας “για το καλύτερο περιγραφικό άρθρο” με θέμα έναν τυφώνα στις ακτές της Ιαπωνίας. Το 1895 επιστρέφει στο σχολείο, και το 1896 μπαίνει στο Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα και στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ, όπου μένει μόνο ένα εξάμηνο. Τα δύο επόμενα χρόνια τον βρίσκουν στην Αλάσκα, απ΄ όπου αρχίζει να ασχολείται επαγγελματικά με το γράψιμο. Το 1902 περνά από το Λονδίνο, αλλά το 1904 τον βρίσκει στις θάλασσες της Κορέας και της Ιαπωνίας, ανταποκριτή του ρωσο-ιαπωνικού πολέμου. Λίγο αργότερα (1906) θα γίνει ανταποκριτής ενός άλλου συγκλονιστικού γεγονότος: του σεισμού που ισοπεδώνει το Σαν Φρανσίσκο. Τα επόμενα χρόνια περνούν με γράψιμο και ταξίδια στη Χαβάη, στην αποικία των λεπρών του Μολοκάι, στην Ταϊτή, στα νησιά Φίτζι, αλλά και στη Βόρειο Καλιφόρνια, πάνω σε άμαξα με τέσσερα άλογα. Όλα τα σπουδαία έργα του γεννιούνται καθ΄ οδόν, μαζί με πολύ ποτό και τροπικές αρρώστιες, ώσπου το 1916 πεθαίνει από ουραιμία, σύμφωνα με την ιατρική γνωμάτευση της εποχής, ενώ η εκδοχή της αυτοκτονίας ανακινείται είκοσι δύο χρόνια αργότερα από τον Ίρβινγκ Στόουν. Λίγο πριν την ίδια χρονιά, έχει παραιτηθεί από το Σοσιαλιστιικό Κόμμα “επειδή έχει πια χάσει την αγωνιστική του φλόγα και δεν ασχολείται διόλου με την πάλη των τάξεων”.

 

Θεόφιλος Δ. Φραγκόπουλος (Μεταφραστής)

Θεόφιλος Φραγκόπουλος (1923 – 1998). Ο Θεόφιλος Φραγκόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τη Ζάκυνθο. Ο πατέρας του ήταν ανώτερος στρατιωτικός και η μητέρα του καταγόταν από τις οικογένειες Θεοτόκη και Πολυλά. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και τουριστικές και οικονομικές επιστήμες στο Surrey University της Αγγλίας. Γνώστης πολλών ξένων γλωσσών ταξίδεψε σε πολλές χώρες του εξωτερικού, όπως στο Λίβανο και την Τυνησία, όπου εργάστηκε ως τραπεζιτικός υπάλληλος και ως διευθυντής ναυτιλιακής εταιρείας. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου στρατεύτηκε στην Εθνική Αντίσταση, αρχικά ως μέλος της Ενωτικής Νεολαίας Ιερής Ταξιαρχίας και στη συνέχεια των οργανώσεων Ε.Σ.Α.Σ., Ρ.Α.Ν. και ΕΔΕΣ. Από το 1948 ως το 1950 υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός στα Τεθωρακισμένα, ενώ αγωνίστηκε και εναντίον της απριλιανής χούντας του 1967. Το 1950 διορίστηκε υπεύθυνος του τμήματος ξένης διαφήμισης στο ελληνικό Κέντρο Τουριστικών Μελετών. Διετέλεσε επίσης διευθυντής του ΕΟΤ (1959-1964) και πραγματοποίησε διαλέξεις για τη νεοελληνική λογοτεχνία ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Bochum της Δυτικής Γερμανίας και Boston των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε με το μυθιστόρημα, την ποίηση και το θέατρο, ενώ έγραψε και δοκίμια. Πρωτοεμφανίστηκε το 1943 με τη δημοσίευση του ποιήματος Mantua στο περιοδικό Παλμός και το 1953 κυκλοφόρησε την ποιητική συλλογή Ποιήματα. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Φιλολογικά Χρονικά, Τα Νέα Ελληνικά, Σημερινά Γράμματα, Εποχές, Η Συνέχεια, Τομές, Σταθμοί, την εφημερίδα Καθημερινή κ.α. Μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Θεάτρου για το έργο του Καρτερία, το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή δοκιμίων Tagliche Ernte και το λογοτεχνικό βραβείο Φρειδερίκου Μάθιους (1995). Κείμενά του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα αγγλικά και τα ιταλικά, ενώ ποιήματά του περιλήφθηκαν σε ξένες ανθολογίες. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Θεόφιλου Φραγκόπουλου βλ. Αργυρίου Αλεξ., «Θεόφιλος Φραγκόπουλος», Η ελληνική ποίηση· Η πρώτη μεταπολεμική γενιά, σ.260-261. Αθήνα, Σοκόλης, 1982. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).

 

Βασίλης Τσιάλας (Επιμέλεια)

 

Ξένια – Βενετσιάνα Πλαχούρη (Επιμέλεια)

Η Ξένια – Βενετσιάνα Πλαχούρη γεννήθηκε το 1984 στο Μαρούσι Αττικής. Είναι πτυχιούχος (2006) της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, τμήματος Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής-Ψυχολογίας (κατεύθυνση Παιδαγωγική) και απόφοιτος (2008) του Ι.Ε.Κ. Αθήνας, με ειδικότητα τη Μαγειρική Τέχνη. Γνωρίζει άριστα γαλλικά, πολύ καλά αγγλικά και καλά κινέζικα ενώ παρακολούθησε (2008-2010) τον 2ετή κύκλο μαθημάτων επαγγελματικής μετάφρασης (οικονομική, τεχνική και νομική) του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Μεταφράζει στα ελληνικά έργα της γαλλικής και αγγλικής λογοτεχνίας και επιμελείται αντίστοιχες εκδόσεις.