Ο κάβος του Αγίου Αγγέλου

Η ιστορία ξεκινάει ένα αυγουστιάτικο πρωί του 1902 στην Νεάπολη Λακωνίας και ξεδιπλώνεται προς τα πίσω, φτάνοντας μέχρι τα Ορλωφικά και φωτίζοντας αποσιωπημένες μορφές, όπως η Κωνσταντία, κόρη του πρωτοκλέφτη του Μοριά, καπετάν Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη. Με φόντο το πάντα φουρτουνιασμένο ακρωτήρι του Καβομαλιά, που οι Ενετοί ονόμασαν Κάβο του Αγίου Αγγέλου, η Ελένη Σαραντίτη συνθέτει μια πολυπρόσωπη τοιχογραφία στο κέντρο της οποίας τοποθετεί τέσσερις γυναικείες μορφές: τη Ρουθ, την Πελαγία, την Αγγελική και την Ευγενία. Τέσσερις γυναίκες που τις συνδέουν δεσμοί αίματος καθώς και το ενθύμιο ενός ανεκπλήρωτου έρωτα, ένα πολύτιμο περιδέραιο από ελεφαντόδοντο, που αγόρασε, παραμονές της Επανάστασης, ο πολυταξιδεμένος Μονεμβασιώτης Θεόδωρος Μαργέτης σε παζάρι του μακρινού Κολόμπο. Ο Κάβος του Αγίου Αγγέλου έχει αμέτρητες ιστορίες να διηγηθεί: μάχες, έρωτες, ναυάγια, αποχωρισμούς, απώλειες. Στο μεγάλο ανθρώπινο χωνευτήρι του βιβλίου χωράνε κλέφτες και αγωνιστές της ελευθερίας, γυναίκες θαυμαστές που επιβιώνουν σε αντίξοες συνθήκες, αριστοκράτες και απλοί βιοπαλαιστές. Με ποιητική γραφή και λόγο άμεσο, η συγγραφέας μάς κάνει κοινωνούς στα μυστικά, στα πάθη και στους καημούς του θρυλικού Κάβου του Αγίου Αγγέλου.

Ελένη Σαραντίτη (Συγγραφέας)

Γεννήθηκε στη Νεάπολη Λακωνίας, από δεκαοκτώ ετών, όμως, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έμαθε βιβλιοθηκονομία στην Εθνική Βιβλιοθήκη και αγγλικά στο Λονδίνο. Εργάστηκε επί αρκετό καιρό στο δημόσιο (ΟΑΕΔ). Ήταν τακτική συνεργάτρια της Ελευθεροτυπίας, στη σελίδα του βιβλίου, επί είκοσι οκτώ χρόνια, και μέχρι την ημέρα που έπαψε να εκδίδεται. Στην ίδια εφημερίδα δημοσίευε κείμενα για τα πουλιά της ελληνικής υπαίθρου, τα οποία πρόκειται να γίνουν ένα μικρό πρωτότυπο βιβλίο. Έχει συνεργαστεί με το ραδιόφωνο και με την τηλεόραση σε εκπομπές βιβλίου. Δίδαξε παιδική λογοτεχνία στη Λεόντειο Σχολή και επί σειρά ετών ήταν αναγνώστρια σε γνωστό εκδοτικό οίκο. Από τα βιβλία της, τρία έγιναν σίριαλ (με γνωστότερο τον Κήπο με τ’ αγάλματα) και διηγήματά της έχουν μεταφραστεί σε τέσσερις γλώσσες (γερμανικά, δανικά, αγγλικά, σουηδικά). Το εφηβικό βιβλίο της Κάποτε ο κυνηγός… απέσπασε τον Έπαινο της ΟΥΝΕΣΚΟ στον παγκόσμιο διαγωνισμό νεανικής λογοτεχνίας το 1997 με θέμα την ανοχή και την κατανόηση ανάμεσα στους λαούς. Το ίδιο βιβλίο τιμήθηκε με το βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Έλαβε επίσης και το Κρατικό Βραβείο. Το ιστορικό μυθιστόρημά της Ο Κάβος του Αγίου Αγγέλου ήταν υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο 2000 και βρίσκεται στη δέκατη τρίτη ανατύπωση. Το μυθιστόρημά της Ποθητή, χρόνια σαν τη φωτιά τιμήθηκε το 2002 με το βραβείο μυθιστορήματος της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων. Το 2011 τιμήθηκε με το βραβείο «Πηνελόπη Δέλτα» για την προσφορά της στο παιδικό βιβλίο από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ). Η Χαρούλα στους εφτά ουρανούς, το δέκατο έβδομο βιβλίο της, τιμήθηκε το 2014 με το βραβείο Εφηβικής Λογοτεχνίας από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Έχει δημοσιεύσει σε ημερήσιες εφημερίδες της Αθήνας διηγήματα, άρθρα, ταξιδιωτικά, πορτρέτα συγγραφέων και συχνά επισκέπτεται σχολεία όπου μιλά σχετικά με το βιβλίο. Κείμενά της, ταξιδιωτικά και από επισκέψεις σε σπίτια-μουσεία κλασικών συγγραφέων άλλων χωρών, έχουν αναρτηθεί στο ηλεκτρονικό περιοδικό βιβλίου www.bookbar.gr. Είναι τακτική συνεργάτρια του περιοδικού βιβλίου και τέχνης Diastixo.gr. Κείμενά της έχουν περιληφθεί σε σχολικά βιβλία, όπως στο Ανθολόγιο Λογοτεχνικών Κειμένων της Ε/ και ΣΤ/ Δημοτικού, στα Κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας της Α/ Γυμνασίου και στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α/ τάξης των ΕΠΑΛ.

(Πηγή: Εκδόσεις Πατάκη, 2022)