Ο κάμπος στις φλόγες

Δύο χρόνια πριν από το “Πέδρο Πάραμο”, το μυθιστόρημά του που θεωρήθηκε ένα από τα αριστουργήματα του 20ού αιώνα, ο Χουάν Ρούλφο συγκεντρώνει σε μια συλλογή τα διηγήματα που μέχρι τότε είχε δημοσιεύσει σε περιοδικά και κάποια ακόμη, ανέκδοτα. “Ο κάμπος στις φλόγες” αποτελείται από δεκαεπτά διηγήματα όπου συναντάμε όλους τους τόπους και τις θεματικές που στοιχειώνουν το έργο αυτού του ολιγογράφου συγγραφέα, που με δύο μόνο βιβλία κέρδισε μια από τις σημαντικότερες θέσεις στην παγκόσμια λογοτεχνία. Η επαρχία του Χαλίσκο, ο εμφύλιος πόλεμος των Κριστέρος, η καθημερινή ζωή των χωρικών, η στείρα και εγκαταλελειμμένη γη, η μετανάστευση, η εκδίκηση, η αιμομιξία, η ανθρώπινη οδύνη, ο θάνατος, συχνά βίαιος και ξαφνικός, η συλλογική φωνή της κοινότητας ζωντανεύουν σ’ αυτές τις σύντομες αφηγήσεις δημιουργώντας ένα μοναδικό σύμπαν όπου η ποίηση συναντά την προφορικότητα και το πραγματικό ανοίγεται στο εξωπραγματικό, ένα σύμπαν στοιχειωμένο από μια μεταφυσική της απελπισίας. Η δύναμη και η ωριμότητα της γραφής του Χουάν Ρούλφο φτιάχνουν έναν κόσμο που χαράσσεται ανεξίτηλα στη μνήμη του αναγνώστη.

Juan Rulfo (Συγγραφέας)

Ο Χουάν Ρούλφο θεωρείται ίσως ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της Λατινικής Αμερικής. Η φήμη του ήδη έχει ξεπεράσει τα σύνορα της πατρίδας του, το Μεξικό, όπου γεννήθηκε το 1918 στην πόλη Χαλίσκο. Οι πρώτες του δημοσιεύσεις, διηγήματα, εμφανίστηκαν σε μικρά επαρχιακά περιοδικά της Γκουανταλαχάρα τη δεκαετία του ΄40. Αργότερα εγκαταστάθηκε στην πόλη του Μεξικού, όπου κυκλοφόρησαν τα δυο του βιβλία, τα οποία του χάρισαν μεγάλη φήμη. Το πρώτο ήταν μια συλλογή διηγημάτων, “El Ilano en Ilamas” (1953), που περισσότερο από δύο χρόνια αργότερα το ακολούθησε η νουβέλα “Pedro Paramo” (1955). Ένα δεύτερο μυθιστόρημα που ο Χουάν Ρούλφο δούλευε αρκετά χρόνια, το “La Cordillera”, παρ΄ όλο που και ο ίδιος είχε ανακοινώσει και ο εκδότης του, δεν έχει μέχρι τώρα κυκλοφορήσει. Η προσοχή των κριτικών έχει επικεντρωθεί στο ιδιοφυές “Πέδρο Πάραμο” για τον υπέροχο τρόπο που αναπτύσσει το περιεχόμενο και την εξαιρετικά μοντέρνα του γραφή. Ο Ρούλφο μιλάει για έναν κόσμο που δε μας είναι ξένος, αλλά που και για τον ίδιο είναι προσωπικός και κληρονομημένος. Αυτή την κληρονομιά θέλει να μεταφέρει στους επόμενους με το δικό του τρόπο ως ζωντανός ή ως απών. Αυτό που ξεχωρίζει το Χουάν Ρούλφο είναι ότι, παρ΄ όλο που έγραψε εκείνες τις δεκαετίες των εξεγέρσεων στο Μεξικό, τις διαποτισμένες από καινούριες κοινωνικές και πολιτικές κοσμοθεωρίες, δεν κάνει κανένα άμεσο κήρυγμα, αλλά οι έμμεσες και υπόγειες αναφορές του για την ένδεια και την κάθετη γραμμή που κατεβαίνει από το γαιοκτήμονα στον επιστάτη, στον εργάτη, και επικουρείται από το νόμο και την εκκλησία αποσαφηνίζουν τη θεώρησή του για την κοινωνική, οικονομική και πολιτική κατάσταση της πατρίδας του, του Μεξικού. Από το Μεξικό, όπου εργάστηκε ως ανθρωπολόγος, έφυγε για την Αργεντινή απ΄ όπου και πέρασε στην Αθανασία το 1986.

 

Έφη Γιαννοπούλου (Μεταφραστής)

Η Έφη Γιαννοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε στο τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και αποφοίτησε από το Τμήμα Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου. Από το 1993 ασχολείται επαγγελματικά με τη λογοτεχνική μετάφραση από τα γαλλικά, τα ισπανικά και τα αγγλικά. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Theophile Gautier, Lydie Salvaire, Montesquieu, Beaumarchais, Samuel Beckett, Pierre Bourdieu, Pascale Casanova, Jean Cournut, Javier Marias, Carlos Fuentes, Juan Rulfo, Roberto Bolano, Federico Garcia Lorca κ.ά. Ως μεταφράστρια και επιμελήτρια έχει συνεργαστεί με το Μέγαρο Μουσικής, τη Μπιενάλε της Αθήνας, την Εθνική Πινακοθήκη, το Εθνικό Θέατρο και άλλους φορείς στην έκδοση καταλόγων τέχνης και προγραμμάτων. Για τη μετάφραση του βιβλίου “Κονστάνσια και άλλες ιστορίες για παρθένους” του Κάρλος Φουέντες τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης ισπανόφωνης λογοτεχνίας του ΕΚΕΜΕΛ. Έχει διδάξει λογοτεχνική μετάφραση στο ΕΚΕΜΕΛ. Ως κριτικός λογοτεχνίας συνεργάστηκε με την εφημερίδα “Καθημερινή” και στη συνέχεια με το Left.gr και με την εφημερίδα “Εποχή”. Έλαβε μέρος στη συντακτική ομάδα του περιοδικού “Unfollow”. Από τον Νοέμβριο του 2016 συμμετέχει στο ΔΣ του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.