Ο κήπος με τα γκρι

Μια μέρα ήρθε στον κήπο ένα συνεργείο. Άρχισαν να μετράνε και να βάζουν σημάδια. Κρατούσαν κάτι μεγάλους χάρτες στα χέρια λες κι έψαχναν για κάνα θησαυρό. Οι γάτες τους κοίταζαν σιωπηλές και πεινασμένες από τον τοίχο. Το τελευταίο καιρό κανείς δεν τις τάιζε. Τι τους θέλουν τους χάρτες, σκέφτονταν, ο κήπος είναι μπροστά στα μάτια τους, τόσο δύσκολο είναι να τον βρουν; Όμως, οι άνθρωποι πρέπει να ξέρουν τα πάντα με ακρίβεια. Πρέπει να βρουν σε ποιο ακριβώς σημείο του σχεδίου πέφτει το πεύκο και πού φυτρώνουν οι πασχαλιές πάνω στο χαρτί. Αυτό λέγεται “αποτύπωση”, και κανείς δεν ξέρει σε τι ακριβώς χρησιμεύει. Οι άνθρωποι άφησαν το μεγάλο κήπο στην τύχη του, κι εκείνος γέμισε πανύψηλα, δέντρα και παράξενα φυτά, σαν τη ζούγκλα του Αμαζονίου. Επιπλέον, γέμισε γάτες. Οι γάτες του κήπου έχουν πολύ σοβαρά καθήκοντα. Φροντίζουν τα δέντρα και τα φυτά, μετρούν τις σκιές και τις λιακάδες κι επιβλέπουν τα πάντα. Ξέρουν πράγματα, που οι άνθρωποι ούτε να φανταστούν δεν μπορούν. Οι ευχές τους πιάνουν, όπως κι οι κατάρες τους. Οι γάτες αυτές δεν είναι τυχαίες. Είναι γενναίες και μαγικές. Τι θα κάνουν, λοιπόν, οι γάτες όταν οι άνθρωποι αποφασίσουν να καταστρέψουν τον κήπο;