Ο Κίσιντζερ και η εισβολή στην Κύπρο

Μπορεί ο Χένρι Κίσιντζερ να θεωρηθεί σοβαρή πολιτική προσωπικότητα που άλλαξε τον ρου των σχέσεων μεταξύ κρατών; Ή υπήρξε κυρίως ένας μιμητής αυτών τους οποίους θαύμαζε και γεωπολιτικός μηχανορράφος που αντιμετώπιζε τους ανθρώπους ως παράπλευρες απώλειες; Μέσα από την εξιστόρηση των πεπραγμένων του Κίσιντζερ στο ζήτημα της Κύπρου, –εξιστόρηση ενισχυμένη με πρόσφατα έγγραφα, πολλά εκ των οποίων επικριτικά– ο Ουίλλιαμ Μάλλινσον, πρώην διπλωμάτης και κορυφαίος ειδικός στην ιστορία της Κύπρου, σκιαγραφεί μια προσωπικότητα που μοιάζει να αποδίδει περισσότερη σημασία στη στρατηγική παρά στο δίκαιο και την ηθική.

William Mallinson (Συγγραφέας)

Ο William Mallinson είναι καθηγητής Πολιτικών Ιδεών και Θεσμών στο Πανεπιστήμιο Guglielmo Marconi και μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Journal of Balkan and Near Eastern Studies, πρώην μέλος της Διπλωματικής Υπηρεσίας της Αυτού Μεγαλειότητας, ο οποίος αποχώρησε από την υπηρεσία για περαιτέρω σπουδές στο London School of Economics από όπου του απονεμήθηκε ο διδακτορικός τίτλος (Ph.D.) από το Τμήμα Διεθνούς Ιστορίας. Οι σπουδές του κάλυψαν την ολλανδική εξωτερική πολιτική, τις ολλανδογερμανικές σχέσεις και τον γερμανικό επανεξοπλισμό κατά τα αρχικά στάδια δημιουργίας των ευρωπαϊκών θεσμών και του ΝΑΤΟ και την αρχική περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Από το 1994, οπόταν του απονεμήθηκε υποτροφία του Ελληνικού Δημοσίου, μελετά τα αρχεία του Βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών, Υπουργείο Άμυνας, Γραφείο του Πρωθυπουργού και τα αρχεία του Υπουργικού Συμβουλίου υπό τη γενική κατηγορία “Αγγλο-ελληνικές σχέσεις κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου”, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου. Τα βιβλία του περιλαμβάνουν τα: “Κύπρος, μια ιστορική προοπτική” (2005), “Πικρές Ελιές” (2011), “Ο Κίσινγκερ και η εισβολή της Κύπρου” (2016) και “Η Απειλή στις Διεθνείς Σχέσεις από τη Γεωπολιτική” (2016).

 

 

Βασίλης Κ. Φούσκας (Επίμετρο)

 

Χάρης Τσιτσόπουλος (Μεταφραστής)

 

Νίκος Ε. Καραπιδάκης (Υπεύθυνος Σειράς)

O Nίκος Ε. Καραπιδάκης γεννήθηκε το 1955 στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και Αρχειονομία -Παλαιογραφία στην Ecole Nationale des Chartes. Εργάσθηκε ως αρχειονόμος από το 1982 στο Ιστορικό Αρχείο Κέρκυρας, στα Γενικά Αρχεία της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη συνέχεια, από το 1989 έως το 1993, ως διευθυντής των Γενικών Αρχείων του Κράτους. Από το 1990 διδάσκει μεσαιωνική ιστορία στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Στο συγγραφικό του έργο ασχολείται με την ιστορία των θεσμών, των κοινωνικών ομάδων και την ιστοριογραφία του Μεσαίωνα και της Ενετοκρατίας.