Όταν η Τζένιφερ Ντάουντνα πήγαινε στην έκτη τάξη, γύρισε μια μέρα στο σπίτι κι ανακάλυψε ότι ο πατέρας της είχε αφήσει πάνω στο κρεβάτι της το βιβλίο του Τζέιμς Γουάτσον Η διπλή έλικα. Νόμισε πως ήταν μια από τις αστυνομικές ιστορίες που τόσο της άρεσαν. Όταν το διάβασε, ανακάλυψε ότι κατά κάποιον τρόπο είχε δίκιο. Καθώς καταβρόχθιζε τις σελίδες, τη συνάρπασε ο έντονος ανταγωνισμός κατά την αναζήτηση του κώδικα της ζωής. Κι ας έλεγε ο σχολικός της σύμβουλος ότι τα κορίτσια δεν γίνονται επιστήμονες, αποφάσισε πως αυτή θα γινόταν. Ωθούμενη από το πάθος της να κατανοήσει πώς λειτουργεί η φύση, βοήθησε να πραγματοποιηθεί η πιο σημαντική πρόοδος στη βιολογία, μετά την ανακάλυψη της δομής του DNA από τον Γουάτσον. Μαζί με τους συνεργάτες της έκανε μια εφεύρεση που θα άλλαζε την ανθρωπότητα – το CRISPR. Ένα εύχρηστο εργαλείο ικανό να τροποποιήσει το DNA. To CRISPR άνοιξε έναν θαυμαστό καινούριο κόσμο ιατρικών θαυμάτων, αλλά έθεσε και πολλά ηθικά διλήμματα.
Η ανάπτυξη του CRISPR, με πιο πρόσφατη εφαρμογή την ταχύτατη δημιουργία εμβολίων για τον κορονοϊό, θα επισπεύσει τη μετάβασή μας στην επόμενη μεγάλη επανάσταση. Ο περασμένος μισός αιώνας ήταν μια ψηφιακή εποχή βασισμένη στους μικροεπεξεργαστές, τους υπολογιστές και το διαδίκτυο. Τώρα εισερχόμαστε σε μια επανάσταση στις επιστήμες της ζωής, η οποία γεννά μια σειρά από ηθικά ερωτήματα.
Θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε τις νέες μας δυνάμεις στο «χακάρισμα» της εξέλιξης, για να γίνουμε λιγότερο ευπρόσβλητοι στους ιούς; Τι υπέροχο δώρο θα ήταν αυτό! Και για την πρόληψη της κατάθλιψης; Θα έπρεπε να επιτρέπουμε στους γονείς, εάν έχουν την οικονομική δυνατότητα, να βελτιώνουν το ύψος, τους μυς ή τον δείκτη νοημοσύνης των παιδιών τους;
Αφού βοήθησε στην εφεύρεση του CRISPR, η Τζένιφερ Ντάουντνα πρωτοστάτησε στην ενασχόληση με τούτα τα ηθικά ζητήματα και, με τη συνεργάτιδά της, την Εμανουέλ Σαρπεντιέ, τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ το 2020.
Η ιστορία της μοιάζει με «συναρπαστικό αστυνομικό μυθιστόρημα» (Oprah Daily) που πραγματεύεται τα σπουδαιότερα θαύματα της φύσης, από τις απαρχές της ζωής έως το μέλλον του ανθρώπινου είδους.
Ένα μοναδικό βιβλίο που εμβαθύνει σε μια από τις πλέον ρηξικέλευθες βιολογικές ανακαλύψεις των καιρών μας.
Walter Isaacson (Συγγραφέας)
Ο Walter Isaacson, ιστορικός και συγγραφέας, ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοσιογράφος. Συνεργάστηκε με το περιοδικό Time από το 1978· αρχικά ως πολιτικός ανταποκριτής, εξελίχθηκε σε αρχισυντάκτη σε λιγότερο από δύο δεκαετίες. Δούλεψε δύο χρόνια ως πρόεδρος και CEO του τηλεοπτικού καναλιού CNN. Το 2003 έγινε πρόεδρος του Ινστιτούτου Άσπεν, ενός διεθνούς μη κερδοσκοπικού οργανισμού αφιερωμένου “στην προώθηση της πεφωτισμένης ηγεσίας και του απροκατάληπτου διάλογου”. Αμέσως μετά τον τυφώνα Κατρίνα, διορίστηκε αντιπρόεδρος της Αρχής Αποκατάστασης της Λουιζιάνα. Ζει µε τη σύζυγό του στην Ουάσινγκτον.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του συγγραφέα: www.walter-isaacson.com
Μιχάλης Μακρόπουλος (Μεταφραστής)
Ο Μιχάλης Μακρόπουλος γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έζησε εννιά χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Εδώ και έντεκα χρόνια ζει με την οικογένειά του στη Λευκάδα και περνά μεγάλα διαστήματα στο Δελβινάκι Πωγωνίου στην Ήπειρο, όπου διαδραματίζονται κάποιες ιστορίες του. Τα τελευταία τέσσερα βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κίχλη: Το δέντρο του Ιούδα (2014), Τσότσηγια & Ω᾽μ (2017), Μαύρο νερό (2019, Βραβείο Διηγήματος-Νουβέλας του περιοδικού Ο Αναγνώστης 2020), Η θάλασσα (2020). Έχει εκδώσει δώδεκα πεζογραφικά βιβλία για ενήλικες, το Οδοιπορικό στο Πωγώνι (Fagotto 2013) και έξι βιβλία για παιδιά. Διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά. Εργάζεται ως μεταφραστής λογοτεχνίας.
