Ο (Λι)Λύκος φορούσε Tod’s

Η Λιλίκα πλήττει. Η σχέση της; Υπερβολικά ήρεμη. Η δουλειά της ως μεταφράστριας; Βαρετή. Ενώ η ίδια έχει όνειρα. Πολλά όνειρα. Το μεγαλύτερο από αυτά είναι μια δουλειά που θα της επιτρέψει να ακουμπήσει ένα δημοσιογραφικό κασετόφωνο μπροστά στον Karl Lagerfeld και να του πάρει συνέντευξη, όσο εκείνος θα χαϊδεύει νωχελικά το γατάκι του. Όταν, λοιπόν, ένα από τα μεγαλύτερα γυναικεία περιοδικά την προσλαμβάνει ως συντάκτρια μόδας, δεν μπορεί παρά να πετάει στα σύννεφα. Τι κι αν το έτερον ήμισυ μουρμουρίζει ενοχλημένο και της τραβάει συνεχώς το μανίκι για λίγη προσοχή. Τι κι αν κάποια στιγμή αγανακτισμένο αποχωρεί απ’ το τοπίο. Η Λιλίκα αδιαφορεί. Ζει το “όνειρό” της και δεν επιτρέπει σε κανέναν να της το χαλάσει. Εκτός ίσως από το ίδιο το όνειρο, που γρήγορα αρχίζει να μετατρέπεται σε εφιάλτη. Η οικονομική κρίση κλονίζει το περιοδικό, οι απολύσεις ξεκινούν και τα άψογα μανικιουρισμένα νύχια των συναδέλφων γρατζουνάνε αγριεμένα την ιλουστρασιόν σαπουνόφουσκα. Ο έρωτας, ωστόσο, timing δεν κοιτά και να που, στο γενικό κλίμα πανικού και αγωνίας, η Λιλίκα γνωρίζει έναν αλλοπρόσαλλο και μυστηριώδη άντρα και χωρίς δεύτερη σκέψη υποκύπτει στη γοητεία του. Ένα παράξενο love story ξεκινά, γεμάτο εντάσεις και διλήμματα, εναλλαγές αγωνίας και ευδαιμονίας. Kαθώς όμως ο καιρός περνάει και η αλήθεια δείχνει τα απειλητικά της δόντια, η Λιλίκα αναγκάζεται να ομολογήσει: Η πραγματικότητα ξεπερνάει κάθε φαντασία. Κι αυτό δεν είναι πάντοτε καλό…