Ο Μακιαβέλι μετά τον Μακιαβέλι

Ο Μακιαβέλι θεωρείται ο θεμελιωτής της νεότερης πολιτικής θεωρίας. Οι περισσότεροι από τους μεγάλους πολιτικούς στοχαστές έχουν μελετήσει ή/και σχολιάσει το έργο του. Πολλοί έχουν επηρεαστεί σημαντικά από αυτό. Η σχετική βιβλιογραφία είναι από τις εκτενέστερες στις ανθρωπιστικές σπουδές. Στη χώρα μας, δυστυχώς, δεν ευτύχησε ανάλογης μεταχείρισης. Το έργο του δεν έχει μεταφραστεί στο σύνολό του και οι σχετικές μονογραφίες είναι ελάχιστες. Φωτεινή εξαίρεση αποτελεί η πρωτοπόρα μεταφραστική και ερμηνευτική εργασία του Π. Κονδύλη. Στο πλαίσιο αυτό, ο Έλληνας αναγνώστης του Μακιαβέλι έρχεται αντιμέτωπος με ένα κενό, στο οποίο βρίσκει χώρο για να εγκατασταθεί ο μύθος του «μακιαβελικού», δηλαδή ενός κυνικού τρόπου αντιμετώπισης της πολιτικής. Ενάντια σε αυτόν τον μύθο, τα κείμενα του βιβλίου προβληματοποιούν όψεις του μακιαβελικού έργου, και συνεπώς των θεμελίων της νεωτερικότητας: καταδεικνύουν ότι έννοιες παραμελημένες μέχρι τώρα στον ελληνικό χώρο (η επιθυμία, ο διχασμός, η προοπτική) αποτελούν κοινούς τόπους των μακιαβελικών σπουδών, αναδεικνύουν τη σχέση του Μακιαβέλι με τη δημοκρατική και τη σοσιαλιστική θεωρία, και στρέφουν την προσοχή στα λιγότερα μελετημένα έργα του. Φιλοδοξούμε, λοιπόν, ότι ο τόμος θα δώσει στους αναγνώστες και τις αναγνώστριες τόσο ένα νήμα για να εισέλθουν και να περιπλανηθούν στο έργο του Φλωρεντινού στοχαστή όσο και το έναυσμα για να αμφισβητήσουν τη μυθική εικόνα του «μακιαβελικού» Μακιαβέλι, να προχωρήσουν στη μελέτη των σύγχρονων ερμηνειών του αλλά και να σκεφτούν με τρόπο διαφορετικό την πολιτική. Συντελεστές του τόμου είναι οι: Χρυσάνθη Αυλάμη, Étienne Balibar (Ετιέν Μπαλιμπάρ), Γιώργος Βασιλάκος, Marie Gaille (Μαρί Γκάιγ), Augusto Dolfo (Αουγούστο Ντόλφο), Βίκυ Ιακώβου, Μαριλένα Καρρά, Ευθύμιος Κατσούλης, Vittorio Morfino (Βιτόριο Μορφίνο), Μιχάλης Μπαρτσίδης, Ηλίας Παπαγιαννόπουλος, Αγγελική Παπαθανασίου, Albano Pina (Αλμπάνο Πίνα), Hugues Poltier (Υγκ Πολτιέ), Σωτήρης Σιαμανδούρας, Γιώργος Στείρης, Αλέξανδρος Σχισμένος, Παναγιώτης Σωτήρης, Νικόλαος Τσίρος και Γιώργος Φαράκλας.

Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)

 

Χρυσάνθη (Σάση) Αυλάμη (Επιμέλεια)

 

Βίκυ Ιακώβου (Επιμέλεια)

Η Βίκυ Ιακώβου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην πολιτική φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Paris X-Nanterre και εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα “Μια αντιπαράθεση: Χάννα Άρεντ και κριτική θεωρία” στο Πανεπιστήμιο Paris VII-Denis Diderot. Διδάσκει στο τμήμα φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών και στο τμήμα κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν τη νεώτερη και σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία, την Κριτική Θεωρία και την επιρροή της ψυχανάλυσης στη σύγχρονη φιλοσοφία. Έχει συγγράψει επιστημονικά άρθρα στα ελληνικά και στα γαλλικά ενώ έχει μεταφράσει βιβλία και άρθρα πολιτικής θεωρίας.

 

Σωτήρης Σιαμανδούρας (Επιμέλεια)

 

Γιώργος Φαράκλας (Επιμέλεια)

Ο Γιώργος Φαράκλας γεννήθηκε το 1962 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλοσοφία στο Παρίσι. Έχει διδάξει στο ΕΜΠ, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Είναι αναπληρωτής καθηγητής πολιτικής φιλοσοφίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Iστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Άλλα έργα του: “Machiavel. Le pouvoir du prince”, PUF, Παρίσι 1997· “Θέση και αλήθεια”, Κριτική, Αθήνα 1997· “Αλληλονοηματοδότηση και εις άτοπον απαγωγή”, Δευκαλίων 18/2, 2000 (“Donation mutuelle de sens et raisonnement par l΄ absurde”, Fr. Dagognet – P. Osmo (επ.), Autor de Hegel, Vrin, Παρίσι 2000)· “Γνωσιοθεωρία και μέθοδος στον Έγελο”, Εστία, Αθήνα 2000. “Αυτό το πράγμα”, Νήσος, Αθήνα 200, “Νόημα και κυριαρχία: Νοηματική συγκρότηση και κριτική της κυριαρχίας”, Εστία, Αθήνα, 2007 Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από την πολιτική φιλοσοφία και την θεωρία της γνώσης.