Ο μικρός Νικόλας: Άμπρα κατάμπρα

Ο Νικόλας πάντα ονειρευόταν να γίνει σπουδαίος μάγος. Μαζί με τον Μεξάν προσπαθούν να κάνουν τα πιο απίθανα μαγικά κόλπα. Όταν, όμως, δεν τα καταφέρνουν, αποφασίζουν να εξαφανίσουν… τον Αλσέστ!

René Goscinny (Συγγραφέας)

Ο Rene Goscinny γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1926 στο Παρίσι. Είναι ένας από τους πιο πολυδιαβασμένους Γάλλους συγγραφείς στον κόσμο. Μόνον από τις περιπέτειες του “Αστερίξ”, που έχουν μεταφραστεί σε 107 γλώσσες και διαλέκτους, έχουν πωληθεί γύρω στα 300 εκατομμύρια άλμπουμ.Ο Rene Goscinny ήταν ένας άνθρωπος που προκαλούσε πάντα γέλιο. Με τα κείμενά του, με τα λόγια του. Ωστόσο, δεν ήταν ένας γελωτοποιός με τη συνηθισμένη έννοια του όρου. Πάντα κομψός, με μια ακατανίκητη δημιουργικότητα, ήταν ευγενής και, ταυτόχρονα, πολύ εσωστρεφής.Ο Rene Goscinny έκανε πολλές τρέλες κι ύστερα, γύρω στα 40, έγινε ένας ολοκληρωμένος δημιουργός και, τελικά, ένας άνθρωπος που γνώριζε την ευτυχία (η γυναίκα του, η κόρη του). Ύστερα, υπερβολικά γρήγορα, όπως τα μπαλόνια που του άρεσε να σημαδεύει στα πανηγύρια, έσκασε η καρδιά του. Πέθανε στα 51 του, στις 5 Νοεμβρίου 1977. Εξασκώντας μια τέχνη σπάνια, χωρίς κακία, χωρίς χυδαιότητα, γεμάτη ελαφρότητα και ακρίβεια, o Rene Goscinny υπήρξε ένας παραγωγικότατος σεναριογράφος κόμικς (“Αστερίξ” με τον Albert Uderzo, “Ιζνογκούντ” με τον Jean Tabary, “Λούκυ Λουκ” με τον Morris αλλά κι ένας συγγραφέας με μαγική πέννα (“Ο Μικρός Νικόλας”, με τον Sempe).Το 1959 υπήρξε επίσης συνιδρυτής (μαζί με τους J.M. Charlier και A. Uderzo) του περιοδικού “Pilote”, από το οποίο γεννήθηκε το κόμικς που διαβάζουμε σήμερα. Από την Bretecher στον Bilal, περνώντας από τους Gotlib, Cabu, Tardi, Mezieres, Druillet, Fred, Lob, Giraud, Christin, Pιtillon, Reiser… Είναι η τροχιά ενός τζέντλεμαν σεμνού, αστείου, εύθραυστου και μυστηριώδη που μας αφηγούνται η Anne Goscinny, o Guy Vidal και ο Patrick Gaumer.

 

Jean – Jacques Sempe (Εικονογράφος)

Ο Σενπέ γεννήθηκε στις 17 Αυγούστου του 1932, στο Μπορντό. Έπειτα από μάλλον μέτριες σπουδές, ορμάει στη βιοπάλη. Νεαρός για όλες τις δουλειές σε έναν αντιπρόσωπο κρασιών, προπονητής σε κατασκηνώσεις, παιδί για τα θελήματα σε γραφείο… Στα δεκαοχτώ του ανεβαίνει στο Παρίσι. Παίρνει σβάρνα τις αίθουσες σύνταξης και το 1951 πουλάει το πρώτο του σκίτσο στην εφημερίδα “Sud Ouest”. Η γνωριμία του με τον Γκοσινί συμπίπτει με το ξεκίνημα μίας λαμπρής καριέρας ως σκιτσογράφος του Τύπου. Μαζί με το μικρό Νικόλα, δημιουργεί μία αξέχαστη σειρά από μπόμπιρες, που από τότε κατοικούν στη φαντασία μας. Παράλληλα με τις περιπέτειες του μικρού μαθητή, αρχίζει να εργάζεται στο Paris Match το 1956 και συνεργάζεται με πολλά περιοδικά. Το πρώτο του άλμπουμ με σκίτσα δημοσιεύεται το 1962: “Τίποτα δεν είναι απλό”. Ακολουθούν καμιά τριανταριά άλλα χιουμοριστικά αριστουργήματα, που εκφράζουν απόλυτα το τρυφερά ειρωνικό βλέμμα του πάνω στα στραβά μας και τα στραβά του κόσμου, όπου ζούμε. Δημιουργός του Μαρσελέν Καγιού, του Ραούλ Ταμπουρέν ή του Κυρίου Λαμπέρ, το ταλέντο του στην παρατήρηση, σε συνδυασμό με μια υπέροχη αίσθηση του γελοίου, τον καθιστούν εδώ και σαράντα χρόνια έναν από τους μεγαλύτερους Γάλλους σκιτσογράφους. Πέρα από τα προσωπικά του άλμπουμ, εικονογραφεί την Catherine Certitude του Πατρίκ Μοντιανό, την Ιστορία του κυρίου Ζόμερ του Πατρίκ Σισκίντ. Ο Σενπέ είναι ένας από τους ελάχιστους Γάλλους σκιτσογράφους που εικονογραφούν τα εξώφυλλα του περιβόητου “New Yorker” και σήμερα κάνει χιλιάδες αναγνώστες του “Paris Match” και του “Figaro Litteraire” να χαμογελάνε κάθε βδομάδα…