Ο πολιτικός χάρτης της Μεταπολίτευσης

– 1.295 κοινοβουλευτικοί – 1.222 βουλευτές – 144 ευρωβουλευτές – 1.190 άνδρες – 105 γυναίκες – 157 “προδικτατορικοί” – 4 “προπολεμικοί” – 11 βουλευτικές εκλογές – 6 ευρωεκλογές – 15 κυβερνήσεις – 9 πρωθυπουργοί – 6 πρόεδροι Βουλής – 22 κόμματα και συνασπισμοί – 41 διαγραφές – 66 “ανεξαρτητοποιήσεις” – 85 παραιτήσεις – 72 εκπτώσεις από το βουλευτικό αξίωμα – 38 θάνατοι εν θητεία – 201 πολιτικοί από “τζάκι” ή με οικογενειακή παράδοση – 428 “υπουργοποιηθέντες” – 445 νομικοί – 132 ιατροί – 87 πανεπιστημιακοί – 57 δημοσιογράφοι – 64 επιχειρηματίες – 17 αγρότες – 17 καλλιτέχνες – 27 εργάτες – 6 διπλωματικοί – 2 αυτοκινητιστές. Αυτά είναι μερικά από τα στοιχεία για τη φυσιογνωμία του πολιτικού προσωπικού που περικλείει ο “κύκλος της Μεταπολίτευσης”, η μεγαλύτερη περίοδος ομαλού και αδιατάρακτου πολιτικού βίου που γνώρισε η χώρα από τη συγκρότηση του νεοελληνικού κράτους. Ο “Πολιτικός χάρτης της Μεταπολίτευσης” είναι μια έκδοση που επιχειρεί για πρώτη φορά μια συστηματική και ολοκληρωμένη καταγραφή των προσώπων, και -κατ’ επέκταση- των γεγονότων, που διαδραμάτισαν μικρότερο ή μεγαλύτερο ρόλο στα πολιτικά πράγματα των τριών τελευταίων δεκαετιών. Ξεκινά από το 1974, χρονιά αποκατάστασης της Δημοκρατίας, και φτάνει έως και μετά τις διπλές εκλογές του 2004, που θεωρούνται το ορόσημο με το οποίο “έκλεισε” ο αποκαλούμενος “κύκλος της Μεταπολίτευσης”.