Ο σοσιαλισμός στη νοτιοανατολική Ευρώπη, από τις απαρχές έως το 1918 – Η περίπτωση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης

Κα­τά την πο­ρεία της Δεύ­τε­ρης (Σο­σι­α­λι­στι­κής) Δι­ε­θνούς, με­τά το 1889, προς το σο­σι­α­λι­σμό, στο μέ­σο των θε­ω­ρη­τι­κών αντε­γκλή­σε­ων ως προς το δί­λημ­μα της με­ταρ­ρύθ­μι­σης ή επα­νά­στα­σης, τα μέ­λη του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος –με­τα­ξύ αυτών σπου­δαίοι εβραίοι μαρ­ξι­στές– στη Ρου­μα­νία, Βουλ­γα­ρία, Σερ­βία και λοι­πές βαλ­κα­νι­κές χώ­ρες είχαν πα­ρα­γω­γή οικο­νο­μι­κών και κοι­νω­νι­κών θε­ω­ρι­ών, και πε­ραι­τέ­ρω έντο­νη δρά­ση. Στην οθω­μα­νι­κή Θεσ­σα­λο­νί­κη, η εβρα­ϊ­κή σο­σι­α­λι­στι­κή Φε­ντε­ρα­σι­όν, ορ­γά­νω­ση πρω­το­φα­νούς μα­ζι­κό­τη­τας, πό­λος συ­σπεί­ρω­σης του πο­λυ­πλη­θούς προ­λε­τα­ρι­ά­του της εβρα­ϊ­κής κοι­νό­τη­τας της πό­λης, δε­χό­με­νη από την ίδρυ­σή της το 1909 ιδε­ο­λο­γι­κές επι­θέ­σεις από τους βούλ­γα­ρους «στε­νούς» και τους σέρ­βους σο­σι­α­λι­στές, προ­σαρ­μο­ζό­ταν στις τρέ­χου­σες συν­θή­κες κοι­νω­νι­κής και πο­λι­τι­κής υπα­νά­πτυ­ξης. Με­τά το 1912, στην ελ­λη­νι­κή Θεσ­σα­λο­νί­κη, η εβρα­ϊ­κή ορ­γά­νω­ση συ­νέ­χι­σε τον αγώ­να για την ειρή­νη, κοι­νω­νι­κή δι­και­ο­σύ­νη και χει­ρα­φέ­τη­ση της ερ­γα­τι­κής τά­ξης, έως το 1918 που εντά­χθη­κε στο ενι­αίο ελ­λη­νι­κό ερ­γα­τι­κό κόμ­μα.

Αλέξανδρος Δάγκας (Συγγραφέας)

Ο Αλέξανδρος Δάγκας γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξάνδρεια Αιγύπτου. Σπούδασε ιστορία στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι. Σήμερα διδάσκει κοινωνική ιστορία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει ασχοληθεί ερευνητικά με τα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα (εργατικό κίνημα, μαζικά κινήματα) και με το εθνικό ζήτημα.