Ο συσσωρευμένος χρόνος

Ημιανάπαυση […] Ευχαριστώ για τα ποιήματα που μου στείλατε. Ενθουσιάστηκα. Υπάρχει λιτότητα, τεχνική προσωπική και ύφος, επί τέλους, ύφος. Τα χάρηκα. […] Κώστας Χ. Γεωργουσόπουλος, Ιανουάριος 1976 59 ποιήματα και 35 για τον δρόμο […] Η γλώσσα του διαπραγματεύεται με ανάλαφρη ρυθμική πείρα την ασταθή ουσία των πραγμάτων, οι τολμηρές συχνά συλλήψεις του επιδέξια εκβάλλουν σε μια γαλήνεια εξάντληση της εντάσεως και οι εικόνες που πλάθει θυμίζουν κάπως τα αρνητικά της φωτογραφίας, τα βυθισμένα στα υγρά του σκοτεινού θαλάμου και την ονειρική καθυστέρηση με την οποία αποκαλύπτουν σιγά σιγά τα χαρακτηριστικά τους. […] Εισήγηση: Κική Δημουλά, Ακαδημία Αθηνών. Βραβείο Γ. Αθάνα, Δεκέμβριος 2004 Ποίηση 1966-2008, συγκεντρωτική έκδοση […] Ο Λιόκης είναι κάποιος σαν τον «μοναχικό οδοιπόρο» του Μάλερ, αλλά και του Χατζιδάκι. Σκύβει με προσοχή πάνω από το στίχο, είτε έμμετρο είτε πεζό, «αφήνεται» στο ρυθμό, μετουσιώνει ποιητικά το ερέθισμα, στέκεται σεμνά, σαν επιμελής μαθητής ή νεοσύλλεκτος, απέναντι στην Ιστορία και την Ποίηση, αναζητώντας, χωρίς να το γνωρίζει εκείνη την περίοδο, τα «ένδον ρήματα» του Άρη Αλεξάνδρου, παρατηρεί και συναισθάνεται, αναπολεί κι ελπίζει, καθώς περιπλανιέται σε ξένες χώρες και ξένες αγκαλιές, σε αναζήτηση του νόστιμου ήματος και έρωτος, ακολουθώντας συχνά τα ίχνη του Ν. Γκάτσου, ενός μοναδικού «μάστορα» της εικονοπλαστικής στιχουργικής και της παρήχησης. Ορισμένα από τα ποιήματά του έχουν κάτι από το φευγαλέο μιας ακουαρέλας, κι άλλα διατηρούν το ξεθωριασμένο μιας κιτρινισμένης φωτογραφίας, χωρίς όμως να υπάρχει τίποτα πεισιθάνατο στους στίχους εκείνους, αφομοιώνοντας τις όποιες επιδράσεις έντεχνα, όχι τεχνηέντως, χωρίς να προδίδει ούτε την αρχική επιρροή ούτε το θέμα και κυρίως τον εαυτό του. […] Επίμετρο: Κώστας Καλφόπουλος, Δεκέμβριος 2014

Ηρακλής Λιόκης (Συγγραφέας)

Ο Ηρακλής Λιόκης, γιος το φαρμακοποιού Δημοσθένη Λιόκη και της Μαρίας Παπαγεωργίου, γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 1944. Σπούδασε Χημικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και παρακολούθησε μεταπτυχιακά Οικονομικά στο Κολέγιο της Ευρώπης στο Βέλγιο και στην Αθήνα. Διαβάζει και ταξιδεύει. Εργάζεται από το 1970 στην Αθήνα. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές “Ημιανάπαυση” (εκδόσεις Καστανιώτη) το 1973 και “59 ποιήματα και 35 για το δρόμο” (εκδόσεις Ίκαρος) το 2003, που βραβεύτηκε με το βραβείο Γ. Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών το 2004. Παντρεύτηκε την Κατερίνα Ζέρβα και έχουν ένα γιο, το Δημοσθένη.