Πένα και νυστέρι

Ο Georg Büchner (1813-1837), παρότι έγραψε λιγότερες από τριακόσιες σελίδες και πέθανε πριν να κλείσει τα είκοσι τέσσερά του χρόνια, χάραξε ένα ανεξίτηλο σημάδι σε πολλά πεδία ‒ της σκέψης, της τέχνης, της επιστήμης. Ανάμεσα στους επαναστάτες του καιρού του ήταν ένας φιλόσοφος, ανάμεσα στους επιστήμονες ήταν επαναστάτης, ανάμεσα στους φιλοσόφους ήταν καλλιτέχνης, ανάμεσα στους καλλιτέχνες υπήρξε η περίπτωση όπου το ταλέντο συναντάει την προσωπική τόλμη. Στην παρούσα έκδοση για πρώτη φορά μεταφράζεται στα ελληνικά η επιστολογραφία του Μπύχνερ, μαζί με το μόνο γνωστό του πολιτικό κείμενο, το οποίο έγραψε υπό πίεση και διανεμήθηκε παράνομα. Πρόθεση της παρούσας έκδοσης είναι να ανοίξει ένας χώρος διαλόγου με έναν άνθρωπο που αναρωτήθηκε στο παρελθόν για πράγματα που μας αφορούν και σήμερα: Πώς αλλάζει αυτός ο κόσμος; Tι είναι τέχνη; Πώς μπορούν να συναντηθούν τέχνη και πολιτική με τρόπο όχι στείρα στρατευμένο αλλά γόνιμα αλληλοτροφοδοτούμενο; Ποια είναι η θέση του καλλιτέχνη ως ενεργού υποκειμένου σε μια εποχή πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης και ποιος ρόλος της τέχνης στην επανεξέταση και συνδιαμόρφωση της πραγματικότητας;

Karl Georg Büchner (Συγγραφέας)

O Georg Buchner γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1813 στο Γκοντελάου της Γερμανίας. Ως γιος στρατιωτικού γιατρού, σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Από πολύ νεαρή ηλικία όμως γράφει ποιήματα και μικρά διηγήματα. Επηρεασμένος από την παρισινή εξέγερση του 1830 ιδρύει την “Εταιρεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων” (1834) και εκδίδει παράνομα το επαναστατικό φυλλάδιο “Ο Κήρυκας της Έσσης” που φωτίζει τον αγώνα της γερμανικής αστικής τάξης ενάντια στην απολυταρχία του φεουδαρχισμού. Το φυλλάδιο κατάσχεται αμέσως από τις αρχές και ο ίδιος, για να αποφύγει τη σύλληψη, δραπετεύει στο Στρασβούργο (1835) και κατόπιν στη Ζυρίχη, όπου γίνεται δεκτός στο πανεπιστήμιο ως διδάκτωρ (1836). Στις 19 Φεβρουαρίου 1837 πεθαίνει από τυφοειδή πυρετό. Το θεατρικά έργα του Μπύχνερ προπορεύονται κατά πολύ της εποχής τους και δικαίως θεωρείται σήμερα μείζων πρόδρομος του θεατρικού εξπρεσιονισμού και εξέχουσα μορφή της γερμανικής λογοτεχνίας.

 

 

 

 

Μαρία Ρούσσου (Μεταφραστής)