Πέρσες του Αισχύλου

Μπορεί ένα θεατρικό έργο να γίνει εικονογραφημένο χωρίς να χάσει κάτι από τη μαγεία του, όταν μάλιστα πρόκειται για αρχαία τραγωδία; Οι αρχαίοι δεν ανέβαζαν αλλά δίδασκαν ένα έργο. Σήμερα το αρχαίο δράμα εξακολουθεί να διδάσκει; Το εικονογραφημένο, που έχει τη δύναμη της εικόνας και του λόγου, μπορεί, με τρόπο εύκολο και ευχάριστο, να γίνει ο “Δούρειος Ίππος” της αρχαιογνωσίας και ειδικότερα της αρχαίας δραματικής μας ποίησης; Το βιβλίο αυτό καθιστά, στο πρώτο μέρος του, τα παραπάνω ερωτήματα ρητορικά. Στο δεύτερο μέρος του, περιλαμβάνει μια διασκευή, για παιδική-μαθητική παράσταση, των “Περσών” του Αισχύλου, του έργου που αποτελεί διαχρονικό μάθημα ελευθερίας για όλη την ανθρωπότητα.

Κώστας Χατζηεμμανουήλ (Συγγραφέας)

Ο Κώστας Χατζηεµµανουήλ είναι από τη Θάσο, όπου ζει και εργάζεται ως οδοντίατρος. Αρθρογραφεί σε εφηµερίδες, έχει κάνει σπουδές σεναρίου και φωτογραφίας και είναι τελειόφοιτος του Τµήµατος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δηµοκρίτειου Πανεπιστηµίου.
Η σχέση του µε το αρχαίο δράµα προηγήθηκε της γραφής και ανάγνωσης. Από τότε που θυµάται τον κόσµο, οι παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο του νησιού του του πρόσφεραν, στην αρχή, τον πρωτόγονο ενθουσιασµό και ωριµάζοντας, µε τα χρόνια, τη “δι’ έλέου καί φόβου κάθαρσιν”.

 

Νίκος Ζάρρας (Ζωγράφος)

Ο Νίκος Ζάρρας είναι ένας πολυσύνθετος δηµιουργός, αέναα ανήσυχος. Αυτοδίδακτος από πεποίθηση. Όποτε βυθίστηκε σε µελέτες που αφορούν το αντικείµενό του, αισθανόταν ακούσια, άλλαζε αυτό που είχε φανταστεί ο ίδιος ως αποτέλεσµα. Και δωρικά αυστηρός, χαράζει το µοναχικό του δρόµο, εδώ και χρόνια, παλεύοντας να υποτάξει χρώµατα και υλικά. Η ζεστασιά των υλικών, η δύναµη της κίνησης, κυρίως στις απρόσωπες µορφές, και τα καθαρά µαύρα µάτια είναι ορισµένα χαρακτηρι-στικά των ζωγραφικών του δηµιουργιών. Μεγάλη του αγάπη, το γυαλί, στο οποίο έδωσε -και συνεχίζει µε την ίδια ένταση- άπειρα σχήµατα και χρώµατα.