Αντικείμενο του βιβλίου είναι η ανάδειξη της φωνής των παιδιών στο δημόσιο λόγο για την παιδική φτώχεια και η προοπτική συμπερίληψής της σε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα έχουν νόημα για τα παιδιά και θα συμβάλουν στην ανάσχεση των επιπτώσεων της φτώχειας στη ζωή τους. Τοποθετεί τα παιδιά στο επίκεντρο, αποσκοπώντας να αναδείξει τι σημαίνει να είσαι παιδί και μάλιστα φτωχό παιδί στις σύγχρονες κοινωνίες. Το θεωρητικό μέρος πραγματεύεται την προβληματική του παιδιού μέσα στις βασικές επιστημονικές προσεγγίσεις για τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Στο ερευνητικό μέρος παρουσιάζεται μια παιδοκεντρικής προσέγγισης συμμετοχική ποιοτική έρευνα, στην οποία παιδιά που μεγαλώνουν σε φτωχογειτονιές της Αττικής μιλούν για τις δυσκολίες, τους αποκλεισμούς και τους κινδύνους που βιώνουν, αναδεικνύοντας διαστάσεις που δεν περιλαμβάνονται στο κυρίαρχο ενήλικο λόγο για την παιδική φτώχεια στη χώρα μας. Στο τελευταίο κεφάλαιο γίνεται μια επισκόπηση των πολιτικών για το παιδί και την παιδική φτώχεια στον ευρωπαϊκό χώρο και στη χώρα μας και επιχειρείται η σύνδεση των ερευνητικών συμπερασμάτων με κατευθύνσεις για παιδοκεντρικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις.
Το βιβλίο απευθύνεται σε όποιον ερευνητή ασχολείται με συμμετοχικές έρευνες, ιδίως σε παιδιά, σε κάθε κοινωνικό επιστήμονα που μελετά την παιδική ηλικία, την παιδική φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, σε δημόσιους δρώντες που επιχειρούν την ανάδειξη της οπτικής του παιδιού στο δημόσιο λόγο και στις κοινωνικές πολιτικές και σε επαγγελματίες που ασχολούνται με παιδιά, στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην παιδική προστασία και φροντίδα. Τέλος απευθύνεται σε οργανώσεις εκπροσώπησης παιδιών και νέων και της κοινωνίας των πολιτών που συνηγορούν υπέρ των δικαιωμάτων των παιδιών και αναζητούν υπερασπιστικά επιχειρήματα για τη συμπερίληψη και ενδυνάμωση της φωνής τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Σταυρούλα Κοφινά (Συγγραφέας)
Η Σταυρούλα Κοφινά (Αθήνα, 1972) είναι πτυχιούχος του Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ Αθήνας και του Τμήματος Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ευρωπαϊκή Κοινωνική Πολιτική και Διδακτορικό Δίπλωμα στην Κοινωνική Πολιτική με ειδίκευση στην φτώχεια και στον κοινωνικό αποκλεισμό.
Εργάσθηκε επί 25 χρόνια ως Κοινωνική Λειτουργός πρώτης γραμμής σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, παρέχοντας υπηρεσίες σε θέματα παιδικής προστασίας, υποστήριξης κοινωνικά αποκλεισμένων ομάδων (Ρομά, ΑμεΑ, ενήλικοι/ανήλικοι παραβάτες, άστεγοι κ.ά.), κοινωνικού σχεδιασμού και παρακολούθησης ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Πλέον εργάζεται στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου και παράλληλα διδάσκει στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.
Είναι μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Εθνικού Διαδημοτικού Δικτύου Υγιών Πόλεων, της Ομάδας Εργασίας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας «Healthy Cities Environment and Health Working Group» και της Επιτροπής Παιδικής Προστασίας του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην παιδική φτώχεια, την παιδική προστασία, την κοινωνική ένταξη και τις χωρικές διαστάσεις του κοινωνικού αποκλεισμού.
(Πηγή: “Εκδόσεις Παπαζήση”, 2024)
