Παιχνίδι με το λύκο

Ποιος παριστάνει τον κακό λύκο και σκαρώνει φάρσες αστείες ή τρομακτικές; Ποιος παρασύρει το αθώο γουρουνάκι σε τρελά παιχνίδια; Είναι ο αγαπημένος της νονός κι εκείνη η βαφτιστήρα του, η μικρή αθώα Αναστασία.

Αργυρώ Κοκορέλη (Συγγραφέας)

Η Αργυρώ Κοκορέλη γεννήθηκε στην Πάτρα. Συνεργάστηκε με εφημερίδες και περιοδικά και εργάστηκε σε παιδικά προγράμματα του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Έργα της: “Έκρηξη σιωπής”, “Ο Συννεφούλης”, “Το χαρούμενο κρεμμύδι”, “Πώς γεννήθηκα”, “Το παραμύθι της Λίζας που έγινε μαμά”, “Η ζωή με τον πατέρα”, “Μυθολογία 1, 2, 3, 4”, “Ο Αγαθάγγελος”, “Ο Ονόματα δε λέμε”, “Μια αγάπη για δύο” (Α. Κοκορέλη – Ζ. Σαρρή), “Η τρελόριζα της αγάπης”, “Μια μπουνιά κι ένα φιλάκι”.

 

Βασίλης Παπατσαρούχας (Εικονογράφος)

Ζωγράφος και εικονογράφος. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει πάρει μέρος σε διάφορες εκθέσεις με έργα ζωγραφικής, κατασκευές, καθώς επίσης με ταινίες video-art. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται συστηματικά με την εικονογράφηση και την καλλιτεχνική επιμέλεια βιβλίων. “Η Ωραία Κουμπωμένη” είναι το δεύτερο βιβλίο με κείμενο και εικονογράφηση δική του, ενώ το πρώτο, “Η μαγική ομπρέλα του παλιάτσου” (εκδ. Παπαδόπουλος), κυκλοφόρησε πρόσφατα και από εκδοτικό οίκο της Βραζιλίας.

 

Βασίλης Ρώτας (Συνθέτης)

Βασίλης Ρώτας (1889-1977). Ο Βασίλης Ρώτας γεννήθηκε στο Χιλιομόδι του νομού Κορινθίας. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Συνιδρυτής της Φοιτητικής Συντροφιάς το 1910. Υπηρέτησε στους βαλκανικούς πολέμους ως Έφεδρος Αξιωματικός και κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου κλείστηκε στα στρατόπεδα του Γκαίρλιτς και του Βέρλ. Πολέμησε επίσης στη Μικρασιατική Εκστρατεία, ενώ κατά τη διετία 1921-1922 υπηρέτησε ως στρατιωτικός ακόλουθος στην ελληνική πρεσβεία του Βερολίνου. Αποστρατεύτηκε το 1927 σε διαθεσιμότητα και με το βαθμό του συνταγματάρχη και από τότε αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία και το θέατρο. Βασικός συνεργάτης του περιοδικού του Κωστή Μπαστιά Ελληνικά Γράμματα και ιδρυτής του Λαϊκού Θεάτρου Αθηνών (1930-1937), που έκλεισε η δικτατορία του Μεταξά, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής οργάνωσε το Θεατρικό Σπουδαστήριο (στο οποίο δίδαξαν μεταξύ άλλων ο Μάρκος Αυγέρης, ο Σοφία Μαυροειδή – Παπαδάκη και ο Μάνος Κατράκης) και το Θέατρο στο Βουνό (1944, με τη συνεργασία μελών της ΕΠΟΝ). Πέθανε στην Αθήνα. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1908 από τις σελίδες του Νουμά, ενώ άρθρα, χρονογραφήματα, κριτική θεάτρου και μαρτυρίες δημοσίευσε στον παράνομο τύπο, στα Καλλιτεχνικά Νέα, τα Ελεύθερα Νέα, τα Νεοελληνικά Γράμματα, τη Βραδυνή, την Πρωία, την Εστία και μεταπολεμικά (1961-1965) στο περιοδικό Θέατρο του Κ.Νίτσου και στο Λαϊκό Λόγο (1965-1967). Δημοσίευσε επίσης ποιήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα, ενώ στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου πέρασε και για το σημαντικό μεταφραστικό έργο του των απάντων του William Shakespeare, ενώ ιστορική έμεινε η μετάφρασή του από την κωμωδία του Αριστοφάνη Όρνιθες για την παράσταση του 1961 από το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Στο σύνολο του συγγραφικού έργου του Βασίλη Ρώτα, πρωτότυπου και μεταφραστικού κυριαρχεί ο ιδιόμορφος δημοτικιστικός λόγος του, εμπνευσμένος από το δημοτικό τραγούδι και η λαϊκή ρομαντική κοσμοθεωρία του, καθώς επίσης επιρροές από το λαϊκό θέατρο του Καραγκιόζη, τη σαιξπηρική δραματουργία και το αρχαίο ελληνικό δράμα. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Βασίλη Ρώτα βλ. Ζήρας Αλεξ. – Γεωργουσόπουλος Κώστας, «Ρώτας Βασίλης», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 9α. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988 και Βασίλης Ρώτας (1889-1977)· Πρόλογος- Εισαγωγή: Βούλα Δαμιανάκου – Επιμέλεια ύλης: Ελένη Βασιλοπούλου. Αθήνα, 1979. . (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).