Και τώρα παραπέρα τι; Πώς αντιμετωπίζουμε τ’ αστάθμητα, τ’ απρόσμενα, διαδοχικά σοκ; Τώρα είναι η στιγμή. Η συλλογή φιλοδοξεί να αποκωδικοποιήσει με μικροσκόπιο και τηλεσκόπιο τον άνθρωπο ως φίλο, σύντροφο, εραστή, κοινωνικό, πολιτικό ον. Με το εγώ ν’ αγκαλιάζει το εμείς, με αμείλικτη, αμερόληπτη αυτοκριτική-κριτική να δώσει εγχειρίδιο αγώνα επίγνωσης, περισυλλογής σε μυημένους κι αμύητους, επανεκκίνηση ονείρων και πίστης στην υπερβατική ανθρώπινη δύναμη. Αφού πρώτα ιχνηλατήσει αυταπάτες, αφού επιγνώσει τις θραυσμένες σχέσεις, τις ρωγμές. Αφού αποκαθηλώσει την προσωπική μυθολογία, ανοίγει παράθυρα δυνητικού, αφήνει την τάφρο. Με τα μάτια: ποίησης, εικόνας, τέχνης, επιστημών, μυθολογίας, αμφισβητεί τα θέσφατα κι αναζητά στη γνώση, στην εμπειρία, στη δημιουργικότητα την εξόρυξη υπερκειμένων. Με την κατεπείγουσα ανάγκη δράσης, αισιοδοξεί να βρει ρυθμό στα αναδυόμενα εν εγρηγόρσει κι εν υπνώσει όνειρα, ώστε να καταφέρει να σχετίζεται, να ερωτεύεται, να υπάρχει αυτόνομος άνθρωπος. Ως απλή φυσική λειτουργία των ματιών που ανοίγουν και μαθαίνουν πρωτόφαντη αχτίδα, ως ηλιοτρόπια που γέρνουν στον ήλιο κι ανθίζουν.
Νίκος Δροσάκης (Συγγραφέας)
Ο Νίκος Δροσάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977, μεγάλωσε στην Καλλιθέα Αττικής και έχει περάσει καθοριστικό μέρος της ζωής του στο Ρέθυμνο. Απόφοιτος Δραματικής Σχολής και Σχολής Εικονοληψίας, το διάστημα 2004-2013 εργάζεται ως ηθοποιός, γράφει και σκηνοθετεί τα θεατρικά έργα Καθρέπτης, Βασίλισσα του Χιονιού και διασκευάζει με στίχους για μουσικές παραστάσεις τα έργα Τομ Σώγερ, Παραμύθι χωρίς Όνομα και άλλα. Επίσης σκηνοθετεί την ταινία Timor Mortis και τα ντοκιμαντέρ Οι μικροί άλλοι, Οι άγιοι των σκουπιδιών, Η τέχνη της μοναδικότητας. Από το 2013 δραστηριοποιείται ως προγραμματιστής ιστού κι από το 2020 αδιάλειπτα με την ποίηση. Το 2020 εκδίδεται η συλλογή του εγκλεισμός ονείρου (εκδ. Εύμαρος). Μεγαλώνει δύο παιδιά, τον Ανδρέα και την Άρτεμη-Καλλιόπη.
(Πηγή: “Εκδόσεις Κέδρος”, 2022)
