Παρενθέσεις

Μια από τις πιο συνταρακτικές ΠΑΡΕΝΘΕΣΕΙΣ της Εποχής, που σίγουρα θα παραμείνει ανεξίτηλη στη μνήμη όλων, αποτελεί αναμφισβήτητα η δεκαετία του 2010-2020… Τα δραματικά γεγονότα μιας συνεχιζόμενης Οικονομικής Κρίσης, και όχι μόνον, ήταν σίγουρα αυτά που επηρέασαν την κοινωνία, αλλά και που ενέπνευσαν σε μεγάλο βαθμό τα περισσότερα από τα ποιήματα της παρούσης ποιητικής συλλογής. Βέβαια, πέρα από αυτά και άλλα θέματα, όπως φιλοσοφικά, κοινωνικά, θέματα επικαιρότητας, θέματα της παρέας, της γειτονιάς κ.λπ., μα και κάποια στιχουργικά για μελοποίηση ήταν μέσα στα πολλά ενδιαφέροντα που μας απασχόλησαν. Όλα ξετυλίγονται με τρόπο απλό και γλαφυρό, διαγράφοντας με χρονολογική σειρά τα γεγονότα μιας ολόκληρης, σκληρής δεκαετίας. Τα παραπάνω διαπνέονται από καθαρότητα σκέψης, αντικειμενικότητα, αλλά και με πολλαπλά φιλοσοφικά και μη μηνύματα. Όμως, αυτό που τα διακρίνει ακόμη περισσότερο είναι η σάτιρα και το λεπτό χιούμορ για τα κακώς κείμενα της εποχής. Αυτό ήταν ένα σπουδαίο αντίδοτο στην περιρρέουσα, μα και τόσο χλωμή ατμόσφαιρα των καιρών…

Δημήτρης Τριχάς (Συγγραφέας)

Ο Δημήτρης Τριχάς γεννήθηκε στο Κάτω Χωριό της Ιεράπετρας, όπου και τέλειωσε τη στοιχειώδη Εκπαίδευση και μετέπειτα στην Ιεράπετρα το Κλασικό Γυμνάσιο αυτής. Από τις πρώτες Γυμνασιακές του τάξεις, γράφτηκε στο Ωδείο της Ιεράπετρας στην τάξη του Βιολιού και για δύο χρόνια παρακολούθησε μαθήματα, όπως θεωρία μουσικής, Σολφέζ κ.λπ. Σπούδασε στη συνέχεια Τοπογράφος Μηχανικός στο Ε.Μ.Π. τελειώνοντας το 1967. Ακολούθησε η στρατιωτική του θητεία ως Έφεδρος Ανθ/γός Μηχανικού υπηρετώντας κυρίως σε μονάδες των Μ.Ο.Μ.Α. Σχεδόν άμεσα άρχισε και η σταδιοδρομία του ως Μηχανικός στα Δημόσια έργα της Κρήτης, αρχικά ως επιβλέπων και στη συνέχεια ως Προϊστάμενος Μελετών στη Δ.Τ.Υ.Ν. Ηρακλείου και ως Διευθυντής Συντήρησης Έργων του Β.Ο.Α. Κρήτης και μετέπειτα ως Δ/ντής στη Δ/νση Υδραυλικών Έργων της Περιφέρειας Κρήτης. Όλα αυτά τα χρόνια, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη μουσική του παιδεία, με παράλληλη εκμάθηση και άλλων οργάνων, όπως ακορντεόν, μαντολίνου, αλλά κυρίως κιθάρας, που αποτελεί και τη μεγαλύτερή του αγάπη. Για αρκετά χρόνια, υπήρξε μέλος της Κλασικής Χορωδίας του Αγίου Δημητρίου του Ηρακλείου με πάμπολλες εκδηλώσεις στο νησί του, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Τελευταία του αγάπη, αποτέλεσμα ίσως της καλής φιλολογικής του υποδομής, είναι η ποίηση, όπου τώρα και μια δεκαετία τον απασχόλησε με εκατοντάδες ποιήματα. Είναι παντρεμένος με την Αργυρώ Βογιατζάκη και έχει δύο γιους, τον Μανώλη, Μηχανικό και διδάκτορα Φυσικής-Ερευνητή, και τον Γιάννη, Πολιτικό Μηχανικό. (Πηγή: “Εκδόσεις Ίτανος”, 2022)