Παρ’ όλα αυτά

“Γι’ αυτούς -όπως εγώ- που κυλάνε χρόνια τώρα την πέτρα στον ανήφορο, τη βλέπουν πάλι να πέφτει και ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ συνεχίζουν”. Είκοσι μικρά πεζά για την Απώλεια, την Ηδονή, την Τρέλα, τη Μοναξιά, τον Έρωτα, την Ποίηση και τον Θάνατο. Ένα βιβλίο στο όριο, τόσο φορτισμένο που κάθε του σελίδα πάλλεται. Οι φίλοι του Νίκου Δήμου περίμεναν πολύν καιρό αυτή την επανέκδοση. Μία νέα γενιά μπορεί τώρα να απολαύσει το πιο τρυφερό, το πιο ανθρώπινο, το πιο προσωπικό βιβλίο του. Όπως έγραψε ο ίδιος στο ndimou.gr: “Το ξαναδιάβαζα για τις διορθώσεις – και ζήλευα τον άνθρωπο που ήμουν όταν το έγραφα…”.