Περί έρωτος

Στον τόμο περιλαμβάνονται εννιά διηγήματα με κοινή θεματολογία: τον έρωτα. Ο συγγραφέας δεν αναλώνεται σε κοινοτοπίες. Με τη φινέτσα του, τη χαρακτηριστική λεπτότητα της γραφίδας του, μετατρέπει τις αφηγήσεις του σε λογοτεχνική μελέτη του ερωτικού φαινομένου, ιδωμένου μέσα από διαφορετικά πρίσματα. Έρωτες ανέλπιδοι, ανεκπλήρωτοι ή κι ανέκφραστοι (Περί έρωτος, Βέροτσκα, Το σπίτι με το μεσοπάτωμα)· έρωτες μεταμορφωτικοί, που οδηγούν τη ζωή σε άλλες, νέες ατραπούς (Η κυρία με το σκυλάκι, Η αρραβωνιαστικιά)· έρωτες ξεπεσμένοι, πλανεμένοι, ξεστρατισμένοι (Με την Άννα στον λαιμό, Η σουσουράδα)· έρωτες που έγιναν γάμος, άλλοτε εφιαλτικός, άλλοτε ανιαρός μα και –εν τέλει– ευτυχισμένος (Η σύζυγος, Η γυναίκα μου) – οι «περιπτώσεις» ποικίλλουν. Περιδιαβαίνοντας σε μιαν ολόκληρη κοινωνία που στήνει μπροστά στα μάτια μας ο Τσέχοφ, ερχόμαστε σε επαφή με την εποχή του, αλλά και με τις πιο λεπτές πτυχές της ψυχής του και της δημιουργίας του. Τα διηγήματα της συλλογής στέκονται επάξια πλάι στη –δημοφιλέστερη στο ευρύ κοινό– θεατρική του παραγωγή, προσφέροντας την ευκαιρία για άλλη μιαν ανάγνωση –από διαφορετική εδώ αφετηρία– των βασικών τσεχοφικών θεμάτων, μορφών και τρόπων.

Anton Pavlovich Chekhov (Συγγραφέας)

Άντον Τσέχοφ (1860 – 1904): Πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε στο Ταγκανρόκ της Αζοφικής. Γιος μικροεμπόρου και εγγονός δουλοπάροικου, θα ζήσει δυστυχισμένα παιδικά χρόνια που θα σημαδέψουν ολόκληρη τη ζωή του. Αντικειμενικός, καίριος, λιτός, έδωσε με τα διηγήματα και τα θεατρικά του έργα ένα ανεπανάληπτο μωσαϊκό της ρωσικής ζωής, όπου σαρκάζει την κακότητα και τη βλακεία, την έπαρση και την απληστία, την υποκρισία και τη σκληρότητα. Μοναδικός παρατηρητής, αποτύπωνε γλαφυρά τα φαινόμενα και τα μη φαινόμενα, φωτίζοντας τις κωμικές πλευρές των τραγικών στιγμών της ζωής και τις δραματικές πλευρές της γελοιότητάς της. Γνωστά διηγήματά του είναι: “Η στέπα” (1888), “Θάλαμος 6” (1892), “Οι χωρικοί” (1897), “Η αρραβωνιαστικιά” (1903). Θεατρικά του έργα είναι: “Ιβανόφ”, “Πρόταση γάμου”, “Η επέτειος”, “Ο γλάρος”, “Ο θείος Βάνιας”, “Οι τρεις αδελφές”, “Βυσσινόκηπος”, “Πλατόνοφ” (ανέκδοτο όσο ζούσε).

 

 

Νανά Κιρσανίδου (Μεταφραστής)

 

Πάνος Σταθόγιαννης (Μεταφραστής)

Ο Πάνος Σταθόγιαννης γεννήθηκε στα Λευκάκια Ναυπλίου το 1959. Σπούδασε Δημοσιογραφία και έκανε μεταπτυχιακά πάνω σε ζητήματα Κοινωνιολογίας της Μαζικής Επικοινωνίας. Έγραψε ποιήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, σενάρια και ντοκιμαντέρ και στίχους για τραγούδια. Μετέφρασε Σλάβους -κυρίως- συγγραφείς. Πεζά και ποιητικά κείμενά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, σουηδικά, ρωσικά, βουλγαρικά, λιθουανικά και αραβικά. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

 

 

Γιάννης Μπαρτσώκας (Επιμέλεια)