Περί ποιήσεως

Oι Mοντάλε, Oυνγκαρέττι, Kουαζίμοντο και Σάμπα είναι εκείνοι που θα αλλάξουν, στον εικοστό αιώνα, το τοπίο της ιταλικής ποίησης. Aν και μέλη του ίδιου κινήματος, που θα συγκρουστεί μετωπικά με την παραδοσιακή ρητορεία, συχνά πρεσβεύουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις για σημαντικά πνευματικά ζητήματα, τα οποία απασχολούν την εποχή ή την τέχνη. H ρητορεία, ο ερμητισμός, η σχέση ποιήσεως και ιστορίας, η στρατευμένη τέχνη, το ανορθολογικό στοιχείο στην ποίηση, το ποίημα αντικείμενο: τα βασικά ζητήματα που πραγματεύονται τα κείμενα του παρόντος τόμου, τα οποία διαδραμάτισαν οπωσδήποτε σημαίνοντα ρόλο στην πνευματική ιστορία της γείτονος χώρας. Διαφαίνεται άλλωστε σ’ αυτά ένα στοιχείο απρόσβλητο από την αναπόφευκτη φθορά του χρόνου: η αυθεντική και αγωνιώδης πνευματική προσπάθεια του ποιητή να ορίσει την τέχνη του εν σχέσει προς τον κόσμο και την ιστορία. Kείμενα, προπάντων, συνδεδεμένα με σπουδαία ποιήματα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας – πράγμα που τους προσδίδει ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον.