Περιστατικό στη γέφυρα του Άουλ Κρικ

Γραμμένο το 1890 από τον Αμερικανό συγγραφέα και βετεράνο του Εμφυλίου πολέμου Ambrose Bierce, το Περιστατικό στη γέφυρα του Άουλ Κρικ είναι ένα από τα πιο διάσημα διηγήματα της αμερικανικής λογοτεχνίας. Παρακολουθεί τις τελευταίες στιγμές ενός πλούσιου γαιοκτήμονα και δουλοκτήτη, υποστηρικτή της Συνομοσπονδίας, που πρόκειται να εκτελεστεί με απαγχονισμό σε μια σιδηροδρομική γέφυρα της Αλαμπάμα από τους στρατιώτες της Ένωσης κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού εμφυλίου. Σκέψεις απόδρασης, αναδρομή στο παρελθόν και στα γεγονότα που οδήγησαν στη σύλληψή του, μια τελική φαντασίωση σωτηρίας και επανόδου στην οικογενειακή εστία συνιστούν αυτό το ιδιοφυώς δομημένο αφήγημα, διάσημο για την ακανόνιστη χρονική αλληλουχία της πλοκής και το ανατρεπτικό τέλος του. Μια αντιπολεμική ιστορία που αναδεικνύει αριστοτεχνικά την υποκειμενικότητα της ροής του χρόνου και την παρείσφρηση του ασυνείδητου στην πραγματική ζωή και εγκαθιστά τον συγγραφέα σε περίοπτη θέση ανάμεσα στους πρωτοπόρους του μοντερνισμού. «Πιστεύω ότι είναι ανόητος όποιος δεν έχει διαβάσει το σπουδαιότερο αμερικανικό διήγημα Περιστατικό στη γέφυρα του Άουλ Κρικ του Ambrose Bierce». Kurt Vonnegut

Ambrose Bierce (Συγγραφέας)

Ο Αμπρόουζ Μπηρς, ο “Πικρόχολος Μπηρς”, ο πιο “Μοχθηρός άνθρωπος του Σαν Φρανσίσκο”, γεννήθηκε το 1842, στο Οχάιο. Παρακολούθησε μαθήματα ενός χρόνου στο Στρατιωτικό Ινστιτούτο του Κεντάκι και ήταν απ’ τους πρώτους που κατατάχτηκαν στο στρατό του Λίνκολν όταν ξέσπασε ο Αμερικανικός εμφύλιος. Πολέμησε σε όλες τις μεγάλες μάχες από το Σιλό ως την Τσικαμάουγκα, με το στρατό των Βορείων. Μετά τη νίκη των Βορείων επέστρεψε στο Σαν Φρανσίσκο και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία καυτηριάζοντας την εγκληματική συμπεριφορά των Χριστιανών συμπολιτών του, τον κλήρο και τους πολιτικούς. Παράλληλα αρχίζει να γράφει διηγήματα. Θα μπορούσε να θεωρηθεί πρόδρομος του “μαγικού ρεαλισμού”, του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Το βιβλίο του “Chickamauga”, είναι ένα από τα δυναμικότερα σύγχρονα αντιπολεμικά πεζογραφήματα. Το γεγονός πως η δημοσιογραφία τον έκανε διάσημο, δεν τον εμπόδισε να την εγκαταλείψει, έχοντας σιχαθεί τη σχέση της με την πολιτική. Στο απόγειο της φήμης του, το 1913, αποφάσισε να πάει στο Μεξικό, που εκείνη την εποχή συνταρασσόταν από την εξέγερση του Pancho Villa, προφανώς για να ενωθεί με τον στρατό του. Έκτοτε αγνοείται η τύχη του. Η εξαφάνισή του δημιούργησε μια ολόκληρη μυθολογία στην Αμερική. Πλήθος μελετών και λογοτεχνικών βιβλίων (όπως το “Gringo Viejo” -“Ο γερο-Γκρίνγκο”- του Κάρλος Φουέντες) γράφτηκαν. Γυρίστηκαν κινηματογραφικές ταινίες (όπως η βασισμένη στο βιβλίο του Φουέντες, “The Old Gringo” του Luis Puenzo, με τον Γκρέγκορι Πεκ και την Τζέιν Φόντα), ανέβηκαν θεατρικά έργα και δημιουργήθηκαν σύλλογοι θαυμαστών του έργου του. Ακόμη και σήμερα ανακαλύπτονται συνεχώς στοιχεία που περιπλέκουν τα γεγονότα ακόμη περισσότερο. Ο Μπηρς δεν ανεχόταν τους ηλίθιους, δεν χαριζόταν στους εχθρούς και έφτυνε κατάμουτρα τους θεούς που έφτιαχναν οι άνθρωποι και όσους προσεύχονταν σε εκείνους. Είναι φημισμένος για τις υπερφυσικές του ιστορίες, καθώς επίσης και για το θρυλικό του πνεύμα, που μπορεί κανείς να εκτιμήσει καλύτερα διαβάζοντας το “Αλφαβητάρι του διαβόλου”. Εκτός από τον H.L. Mencken, πνευματικό κληρονόμο του, δεν υπήρξε ποτέ άνθρωπος των γραμμάτων σαν τον Αμπρόουζ Μπηρς. Κι αν η τύχη του παραμένει ένα μυστήριο, ο Μπηρς παραμένει ένα αίνιγμα.

 

Χρήστος Αρμάντο Γκέζος (Μεταφραστής)

Ο Χρήστος Αρμάντο Γκέζος γεννήθηκε στη Χιμάρα το 1988 και μεγάλωσε στη Σκάλα Λακωνίας. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών του ΕΜΠ. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή “Ανεκπλήρωτοι Φόβοι” από τις εκδόσεις Πολύτροπον (Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2013), το μυθιστόρημα “Η Λάσπη” (υποψήφιο για το Athens Prize of Literature 2015) και τη συλλογή διηγημάτων “Τραμπάλα”, από τις εκδόσεις Μελάνι.